Από ποια ηλικία ξεκινά, πού οφείλεται και πώς μπορείτε να προστατευθείτε

Αν αναρωτιέστε τι είναι εκείνο που προκαλεί την οστεοπόρωση, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Για παράδειγμα, η μείωση των οιστρογόνων κατά την εμμηνόπαυση είναι μία από τις αιτίες. Υπάρχει επίσης μια γενετική συνιστώσα. Εάν η μητέρα ή η γιαγιά σας είχε οστεοπόρωση, οι πιθανότητες να την αναπτύξετε και εσείς είναι μεγαλύτερες.

Η φτωχή σε ασβέστιο διατροφή, η λίγη άσκηση και το κάπνισμα μπορούν επίσης να αυξήσουν τις πιθανότητες εμφάνισης οστεοπόρωσης. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ό,τι μπορείτε περισσότερο για το τι προκαλεί την οστεοπόρωση. Στη συνέχεια, μπορείτε να λάβετε προληπτικά μέτρα για να την σταματήσετε και να μειώσετε τον κίνδυνο καταγμάτων.

Από ποια ηλικία ξεκινά η οστεοπόρωση;

Στην παιδική και στην εφηβική ηλικία, ο οργανισμός διασπά συνεχώς τα παλιά οστά και χτίζει νέα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το σώμα χτίζει περισσότερα οστά από όσα αφαιρεί και έτσι τα οστά μεγαλώνουν και γίνονται πιο δυνατά.

Συχνά ακούτε πόσο σημαντικό είναι για τις γυναίκες να παίρνουν αρκετό ασβέστιο. Αλλά εξίσου σημαντικό είναι – ίσως ακόμη πιο σημαντικό – να παίρνουν άφθονο ασβέστιο τα παιδιά και οι έφηβοι. Είναι επίσης σημαντικό να ασκούνται καθημερινά για να χτίζουν γερά οστά.

Πότε εμφανίζεται συνήθως η οστεοπόρωση στις γυναίκες;

Στις περισσότερες γυναίκες, η συνολική ποσότητα των οστών κορυφώνεται κάπου μεταξύ 25 και 30 ετών. Μπορεί, όμως, να κορυφωθεί νωρίτερα σε ορισμένες γυναίκες, ανάλογα με τους παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση.

Όταν η συνολική ποσότητα των οστών κορυφώνεται, η κατάσταση αλλάζει. Κάποια στιγμή, συνήθως γύρω στην ηλικία των 35 ετών, οι γυναίκες αρχίζουν να χάνουν οστική μάζα.

Ο ρυθμός απώλειας οστικής μάζας αυξάνεται δραματικά στα 5 με 10 χρόνια μετά την εμμηνόπαυση. Στη συνέχεια, για αρκετά χρόνια, η διάσπαση των οστών γίνεται με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό από την οικοδόμηση νέων οστών. Αυτή είναι η διαδικασία που τελικά προκαλεί την οστεοπόρωση.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ακόμη και αν τα οστά σας μπορεί να είναι ακόμη αρκετά δυνατά ώστε να αποτρέπουν ασυνήθιστα κατάγματα και να μην έχετε σημάδια που να σας προειδοποιούν για την πάθηση, η οστική απώλεια μπορεί να γίνει ανιχνεύσιμη με μια εξέταση οστικής πυκνότητας.

Οι άνδρες παθαίνουν οστεοπόρωση;

Ναι. Οι άνδρες παθαίνουν οστεοπόρωση. Στην πραγματικότητα, περίπου 2 εκατομμύρια άνδρες ηλικίας άνω των 65 ετών έχουν οστεοπόρωση. Η οστεοπόρωση αρχίζει συνήθως αργότερα και εξελίσσεται πιο αργά στους άνδρες. Αλλά μέχρι την ηλικία των 70 ετών, οι άνδρες φτάνουν τις γυναίκες στο ρυθμό απώλειας οστικής μάζας.

Επειδή οι άνδρες τείνουν να είναι μεγαλύτερης ηλικίας όταν πάσχουν από οστεοπόρωση, οι επιπλοκές από σπασμένα οστά μπορεί να είναι πιο σοβαρές. Τα οστά του ισχίου, της σπονδυλικής στήλης και του καρπού σπάνε συχνότερα.

Πόσο συχνή είναι η οστεοπόρωση σήμερα;

Με τη γήρανση του πληθυσμού, η οστεοπόρωση γίνεται όλο και πιο συχνό φαινόμενο. Μεταξύ των ατόμων ηλικίας 50 ετών και άνω, το 55% διατρέχει σημαντικό κίνδυνο για οστεοπόρωση. Στις ΗΠΑ, περισσότεροι από 10 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες πάσχουν από οστεοπόρωση. Και σχεδόν άλλα 43 εκατομμύρια πιστεύεται ότι έχουν χαμηλή οστική πυκνότητα. Αυτό τους θέτει σε αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση.

Παράγοντες κινδύνου για την οστεοπόρωση

Ο ρυθμός απώλειας οστικής μάζας ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Αλλά γύρω στη μέση ηλικία, τα οστά γίνονται πιο λεπτά. Το πόσο γρήγορα ή πόσο αργά χάνετε οστική μάζα οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως:

• Το επίπεδο δραστηριότητάς σας,
• το πόσο ασβέστιο προσλαμβάνετε,
• το οικογενειακό σας ιστορικό,
• το ιστορικό λήψης ορισμένων φαρμάκων, όπως τα κορτικοστεροειδή ή άλλα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα,
• οι συνήθειες του τρόπου ζωής σας, όπως το αν καπνίζετε ή το πόσο αλκοόλ καταναλώνετε,
• το αν έχετε ορισμένες χρόνιες παθήσεις που επηρεάζουν τα νεφρά, τους πνεύμονες, το στομάχι και τα έντερα ή το αν αλλάζουν τα επίπεδα των ορμονών.

Εμμηνόπαυση, οιστρογόνα και οστεοπόρωση

Τα οιστρογόνα είναι σημαντικά για τη διατήρηση της οστικής πυκνότητας στις γυναίκες. Όταν τα επίπεδα των οιστρογόνων αρχίζουν να υποχωρούν μετά την εμμηνόπαυση, η απώλεια οστικής πυκνότητας επιταχύνεται. Αυτό μπορεί να συμβεί με τη φυσική εμμηνόπαυση ή με μια πρώιμη χειρουργική εμμηνόπαυση, εάν έχετε αφαιρέσει τις ωοθήκες σας.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων 5 έως 10 ετών μετά την εμμηνόπαυση, οι γυναίκες μπορεί να χάνουν κάθε χρόνο περίπου το 2,5% της οστικής τους πυκνότητας. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να χάσουν έως και το 25% της οστικής τους πυκνότητας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Η επιτάχυνση της οστικής απώλειας μετά την εμμηνόπαυση αποτελεί βασική αιτία της οστεοπόρωσης στις γυναίκες. Για τις γυναίκες, το να έχουν όσο το δυνατόν πιο γερά οστά πριν από την εμμηνόπαυση είναι η καλύτερη προστασία από τα κατάγματα.

Μπορεί να προληφθεί η οστεοπόρωση;

Περίπου οι μισές γυναίκες άνω των 50 ετών και περίπου 1 στους 4 άνδρες θα σπάσουν κάποιο οστό λόγω οστεοπόρωσης. Υπάρχουν όμως πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να προλάβετε την οστεοπόρωση και να αποφύγετε επώδυνα κατάγματα. Για παράδειγμα, βεβαιωθείτε ότι λαμβάνετε άφθονο ασβέστιο στην καθημερινή σας διατροφή. Μπορείτε να παίρνετε ασβέστιο τόσο από τα τρόφιμα όσο και από συμπληρώματα. Μπορείτε επίσης να ελέγξετε τους παράγοντες κινδύνου οστεοπόρωσης και να αλλάξετε εκείνους που μπορείτε να ελέγξετε. Για παράδειγμα, αν καπνίζετε, κόψτε το κάπνισμα. Εάν χρειάζεται, ο γιατρός σας μπορεί να σας δώσει οδηγίες σχετικά με τη χρήση φαρμάκων για την οστεοπόρωση.

Ένα πολύ σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να φροντίζετε να ασκείστε πολύ. Οι ασκήσεις με βάρη διεγείρουν τα κύτταρα που φτιάχνουν νέα οστά. Αυξάνοντας τις ασκήσεις με βάρη, ενθαρρύνετε το σώμα σας να σχηματίσει περισσότερα οστά. Αυτό μπορεί να καθυστερήσει ή ακόμη και να αντιστρέψει την καταστροφική διαδικασία της οστεοπόρωσης που οδηγεί σε επώδυνα ή εξουθενωτικά κατάγματα. Προσθέτοντας ασκήσεις ενδυνάμωσης στο πρόγραμμα άσκησής σας, βελτιώνετε τη μυϊκή σας δύναμη και ευελιξία και μειώνετε την πιθανότητα πτώσης.

Πηγή: WebMD

Φωτογραφία: iStock

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Αυτοδιάγνωση: Eρωτήματα και προβληματισμοί για τη χρήση των self test

Επιδημιολογικός συναγερμός για τη γρίπη και άλλους ιούς

Πόνος στη μέση: Τι βοηθά περισσότερο από τα παυσίπονα και τις φυσικοθεραπείες