Το αλκοόλ μπορεί να συνταγογραφηθεί όταν υπάρχουν σοβαρά συμπτώματα στέρησης

Σε σπάνιες και σοβαρές περιπτώσεις στέρησης οινοπνεύματος, ένα καταπίστευμα του NHS συνταγογραφεί αλκοόλ για τη θεραπεία ασθενών. Μια εξειδικευμένη ομάδα στα Νοσοκομεία Sandwell και West Birmingham NHS Trust συνταγογραφεί προσεκτικά ελεγχόμενες δόσεις αλκοόλ σε ιατρικό περιβάλλον σε μια επιλεγμένη ομάδα ασθενών. Στόχος; Η πρόληψη απειλητικών για τη ζωή επιπλοκών.



Η στέρηση από το αλκοόλ συμβαίνει όταν κάποιος με σημαντική εξάρτηση από το αλκοόλ σταματά να πίνει. Εάν δεν αντιμετωπιστεί ανεπαρκώς, μπορεί να οδηγήσει σε επιληπτικές κρίσεις, σοβαρές περιπτώσεις παραληρήματος (συχνά αναφέρεται ως «delirium tremens» ή «DTs»), ακόμη και θάνατο. Οι βενζοδιαζεπίνες είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση τέτοιων συμπτωμάτων στέρησης. Αλλά για μερικούς ασθενείς, δεν είναι πάντα αποτελεσματικά, αφήνοντάς τους σε κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών στέρησης.



Η συνταγογράφηση αλκοόλ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν αυτά τα σοβαρά συμπτώματα στέρησης λόγω του σημαντικού ιστορικού κατανάλωσης αλκοόλ ή μη ανταπόκρισης στις βενζοδιαζεπίνες. Μικρές, ελεγχόμενες δόσεις μπορούν να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση των συμπτωμάτων στέρησης.



Αλλά η χρήση αλκοόλ σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι χωρίς κινδύνους. Η χορήγηση αλκοόλ, ακόμη και υπό ιατρική επίβλεψη, μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές εάν το άτομο έχει ορισμένες ιατρικές παθήσεις. Υπάρχουν επίσης ηθικές ανησυχίες σχετικά με τη χορήγηση αλκοόλ σε άτομα που προσπαθούν να σταματήσουν να πίνουν. Για ορισμένους, αυτό θα μπορούσε να στείλει ανάμεικτα μηνύματα σχετικά με τη θεραπεία και την ανάρρωσή τους.



Η χρήση του αλκοόλ στις ιατρικές θεραπείες εκτείνεται εδώ και δεκαετίες. Ιστορικά, το αλκοόλ χρησιμοποιήθηκε μερικές φορές για τον έλεγχο του παραλήρηματος. Κάποια ιατρική βιβλιογραφία των αρχών του 20ου αιώνα τεκμηριώνει περιπτώσεις όπου το αλκοόλ συνταγογραφούνταν στα νοσοκομεία για την ανακούφιση των συμπτωμάτων σε ασθενείς που ήταν εξαρτημένοι από το αλκοόλ. Για παράδειγμα, ορισμένοι γιατροί συνέστησαν μικρές δόσεις αλκοόλ για την πρόληψη ή τη διαχείριση των παραισθήσεων και των επιληπτικών κρίσεων που σχετίζονται με τα παραλήρηματα.



Στα νοσοκομεία Sandwell και West Birmingham NHS Trust, το αλκοόλ αντιμετωπίζεται ως ελεγχόμενο φάρμακο. Υπάρχουν αυστηρά πρωτόκολλα για τη διασφάλιση της ασφάλειας των ασθενών. Μόνο σύμβουλοι με εξειδίκευση στη διαχείριση του αλκοόλ είναι εξουσιοδοτημένοι να το συνταγογραφούν. Και κάθε περίπτωση παρακολουθείται στενά από την ομάδα φροντίδας.



Η έρευνα σχετικά με τη συνταγογράφηση αλκοόλ παραμένει περιορισμένη. Υπάρχουν όμως περιπτωσιολογικές μελέτες και έρευνες μικρής κλίμακας που προσφέρουν πληροφορίες για τα πιθανά οφέλη του. Η ανασκόπηση των περιορισμένων διαθέσιμων μελετών διαπίστωσε ότι η συνταγογράφηση αλκοόλ ήταν τουλάχιστον εξίσου αποτελεσματική με τις τυπικές θεραπείες στο 70% των περιπτώσεων, χωρίς σημαντικά αρνητικά αποτελέσματα. Αλλά τα στοιχεία απέχουν πολύ από το να είναι πειστικά. Απαιτείται πιο αυστηρή έρευνα για τη θέσπιση σαφών κατευθυντήριων γραμμών.



Η έρευνα αποκάλυψε ότι οι ασθενείς στους οποίους συνταγογραφήθηκε αλκοόλ ήταν λιγότερο πιθανό να χρειαστούν απρογραμμάτιστες εισαγωγές στο νοσοκομείο για στέρηση αλκοόλ. Και είχαν λιγότερες κρίσεις μετά την έναρξη της θεραπείας σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν θεραπεία με βενζοδιαζεπίνες. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η χρήση της συνταγογράφησης αλκοόλ ως τρόπου διαχείρισης της στέρησης είναι τόσο πρακτική όσο και εφικτή. Αυτή η προσέγγιση έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει τον τρόπο παροχής της υγειονομικής περίθαλψης μειώνοντας παράλληλα την πίεση στους πόρους του νοσοκομείου.