Η συγκλονιστική ιστορία της Jill Price, της γυναίκας που δεν μπορεί με τίποτα να ξεχάσει

Φανταστείτε να θυμάστε κάθε στιγμή της ζωής σας. Όχι μόνο τα σημαντικά γεγονότα, αλλά και τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες: τι φορούσατε ακριβώς πριν από πέντε χρόνια, τι είχατε φάει ένα τυχαίο απόγευμα του 1996 ή ακόμα και πώς νιώθατε ένα συγκεκριμένο πρωινό πριν από δύο δεκαετίες.

Για την Jill Price, αυτή η φανταστική υπόθεση είναι η σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητάς της.

Ήταν η πρώτη διαγνωσμένη περίπτωση υπερθυμητικού Συνδρόμου (Hyperthymesia), ή αλλιώς Εξαιρετικά Ανώτερης Αυτοβιογραφικής Μνήμης – Highly Superior Autobiographical Memory – HSAM, μιας σπάνιας νευρολογικής κατάστασης που αναγκάζει το άτομο να θυμάται σχεδόν κάθε μέρα της ζωής του με εξαντλητική ακρίβεια.

Κι ενώ για πολλούς η μνήμη είναι επιλεκτική και περιορισμένη, για την Jill αποδείχθηκε ότι είναι ένας ασταμάτητος ποταμός πληροφοριών που είναι αδύνατον να «φιλτραριστεί».

«Ζωντανές» οι καλές και οι κακές αναμνήσεις

Όλα ξεκίνησαν όταν, ως παιδί, η Jill παρατήρησε ότι μπορούσε να θυμάται ημερομηνίες και γεγονότα που άλλοι γύρω της είχαν ξεχάσει εντελώς. Καθώς μεγάλωνε, συνειδητοποίησε ότι η ικανότητά της αυτή δεν ήταν απλή καλή μνήμη, αλλά κάτι ασυνήθιστο. Όταν επισκέφθηκε νευροεπιστήμονες για να εξεταστεί, οι ερευνητές έμειναν άναυδοι. Ο εγκέφαλός της λειτουργούσε με έναν τρόπο που κανείς δεν είχε ξαναδεί.

Στην αρχή, η ιδέα να θυμάται τα πάντα φαινόταν εντυπωσιακή. Όμως, στην προεία η πραγματιότητα για την Jill Price, αποδείχθηκε πιο πολύπλοκη. Οι ευχάριστες αναμνήσεις είναι ζωντανές και δυνατές, αλλά το ίδιο ισχύει και για τις πιο δύσκολες. Δεν μπορεί να ξεχάσει τους καβγάδες, τις απογοητεύσεις, τις στιγμές που θα ήθελε -όπως λέει- απλώς … να εξαφανιστεί.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την πολυτέλεια να αφήνουν πίσω τους το παρελθόν. Η Jill, όμως, δεν μπορεί.

Υπερθυμητικό σύνδρομο ή Υπερθυμησία: Ευλογία ή κατάρα;

Το υπερθυμητικό σύνδρομο είναι ένας σχετικά νέος όρος στην ψυχολογία, που εισήχθη το 2006 από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια. Η πρώτη επίσημα καταγεγραμμένη περίπτωση ήταν η 40χρονη τότε Jill, μια γυναίκα με εξαιρετική ικανότητα να θυμάται γεγονότα με απίστευτη ακρίβεια. Σε ένα πείραμα το 2003, της ζητήθηκε να καταγράψει μέσα σε 10 λεπτά όσα θυμόταν από το Πάσχα του 1980. Εκπληκτικά, μπόρεσε να περιγράψει με λεπτομέρειες όσα συνέβησαν και τις 24 ημέρες εκείνης της περιόδου, με μόλις ένα μικρό λάθος.

Η περίπτωσή της παρουσιάστηκε επίσημα σε μελέτη του 2006, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neurocase από τον νευροεπιστήμονα James McGaugh και την ερευνητική του ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine (UCI). Η Jill Price (αρχικά αναφερόμενη με τα αρχικά «AJ») χαρακτηρίστηκε ως ένα άτομο με εξαιρετική ικανότητα ανάκλησης γεγονότων, ημερομηνιών και ιστορικών συμβάντων με μοναδική ακρίβεια.

Δείτε επίσης: Σπάνια πάθηση της έδωσε υπεράνθρωπη μνήμη: Θυμάται όλα τα βιβλία Χάρι Πότερ λέξη-προς-λέξη! [vid]

Εκτός από την επιστημονική βιβλιογραφία, η Jill Price έχει μιλήσει ανοιχτά για την εμπειρία της και έχει γράψει το βιβλίο «The Woman Who Can’t Forget» (2008), όπου περιγράφει πώς η ικανότητά της να θυμάται τα πάντα επηρέασε την ψυχική της υγεία.

Μετά τη δημοσιοποίηση αυτής της περίπτωσης, άρχισαν να εμφανίζονται και άλλοι άνθρωποι με την ίδια ικανότητα. Σήμερα, υπολογίζεται ότι περίπου 20 άτομα παγκοσμίως έχουν διαγνωστεί επισήμως με υπερθυμητικό σύνδρομο.

Ανάμεσά τους είναι ο Ben Pridmore, λογιστής από το Derby, που μπορεί να απομνημονεύσει την τυχαία σειρά μιας τράπουλας μέσα σε λιγότερο από 25 δευτερόλεπτα, καθώς και ο Dominic O’Brien, ο οποίος μπορεί να θυμηθεί τη σειρά 2808 καρτών με μια μόνο ματιά.

Η ίδια η Jill πάντως, είχε περιγράψει την εμπειρία της ως εξής: «Νιώθω ότι μέσα μου υπάρχουν όλοι οι παλιοί μου εαυτοί, σαν να κουβαλάω το παρελθόν μου καθημερινά, είτε το θέλω είτε όχι».

Δείτε σχετικό ντοκιμαντερ για το πως βιώνει η ίδια το σύνδρομο από το οποίο πάσχει:

Και πράγματι, αυτή η ικανότητα δεν είναι απαραίτητα ευλογία. Η απόλυτη μνήμη δεν διαχωρίζει ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές – όλα ανακαλούνται με την ίδια ένταση. Ένας άνθρωπος με υπερθυμητικό σύνδρομο δεν έχει την πολυτέλεια να αφήσει πίσω του οδυνηρές αναμνήσεις, καθώς αυτές επιστρέφουν με τόση λεπτομέρεια, ώστε μοιάζουν να εκτυλίσσονται ξανά μπροστά του, σαν μια ταινία που παίζει ασταμάτητα.

Με πληροφορίες από theparisreview.org