Πώς αντιμετωπίζεται η πιο συχνή βαλβιδοπάθεια της καρδιάς

Η στένωση της αορτικής βαλβίδας είναι μία νόσο φθοράς, την οποία όλοι θα εκδηλώναμε εάν ζούσαμε έως τα 120 μας χρόνια, αναφέρει ένας κορυφαίος Έλληνας ειδικός.

«Η αορτική στένωση παρουσιάζεται όταν η κεντρική βαλβίδα της καρδιά αρχίζει και ασβεστώνεται. Είναι σαν μία πόρτα που με τον καιρό σκουριάζει και δεν μπορεί να ανοίξει καλά», εξηγεί ο καθηγητής Καρδιολογίας Κωνσταντίνος Τούτουζας, υπεύθυνος Iατρείου Δομικών Καρδιοπαθειών & Καρδιο-ογκολογίας στην Α’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική του Ιπποκρατείου Αθηνών και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας.

Έτσι από ένα σημείο και μετά το αίμα δεν μπορεί να βγει εύκολα από την καρδιά, για να τροφοδοτήσει τον υπόλοιπο οργανισμό. Και τότε αρχίζουν τα προβλήματα, προσθέτει.

Μέχρι πριν 10-15 χρόνια η λύση ήταν χειρουργική επέμβαση ανοιχτής καρδιάς για αντικατάσταση της πάσχουσας βαλβίδας. Μία μέθοδος απαιτητική, αιματηρή και με παρατεταμένη περίοδο αποκατάστασης για τον ασθενή.

Τα τελευταία χρόνια, όμως, εφαρμόζεται ολοένα περισσότερο η διακαθετηριακή εμφύτευση αορτικής βαλβίδας ή, εν συντομία, TAVI. Πρόκειται για μία ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, με την οποία εισάγεται μέσω καθετήρα μια νέα βαλβίδα που τοποθετείται πάνω στην πάσχουσα. Με αυτό τον τρόπο αντιμετωπίζεται η στένωση της αορτικής βαλβίδας χωρίς ανοικτό χειρουργείο.

Η μέθοδος TAVI εξελίσσεται διαρκώς και πλέον εφαρμόζεται με πολύ μεγαλύτερη ευκολία από ό,τι παλαιότερα. Σε αυτό συνέβαλλαν κάποιες καινούργιες βαλβίδες, με ειδικά markers (σημάδια) αλλά και καινούργιες τεχνικές που επιτρέπουν εύκολη, γρήγορη και ακριβή τοποθέτηση.

Οι εξελίξεις στην TAVI παρουσιάζονται στο 10^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επεμβατικής Καρδιολογίας Cardioact 2024. Το διοργανώνει το τριήμερο 18-20 Οκτωβρίου 2024 η Α’ Καρδιολογική Κλινική και το ομώνυμο Εργαστήριο της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Κλινικής & Πειραματικής Μελέτης Καρδιαγγειακού Συστήματος.

Και σε νεότερους ασθενείς

Ο κ. Τούτουζας μίλησε στο Πρακτορείο FM για τις εξελίξεις για τη στένωση της αορτικής βαλβίδας. Όπως ανέφερε, η μέθοδος TAVI εφαρμοζόταν έως πρότινος μόνο σε πολύ ηλικιωμένους ανθρώπους που δεν επιτρεπόταν να κάνουν ανοικτό χειρουργείο.

Τώρα πια όμως οι ενδείξεις διευρύνονται. Βάσει μελετών που δημοσιεύθηκαν από το 2019 και μετά, η μέθοδος ενδείκνυται σε πιο μικρές ηλικίες. Ενδείκνυται επίσης σε περιστατικά πιο χαμηλού κινδύνου.

«Στις περιπτώσεις των πιο νέων ανθρώπων, μας ενδιαφέρει να είναι τέλεια η εμφύτευση, ούτως ώστε πρώτον να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα και δεύτερον να αποφύγουμε να βάλουμε βηματοδότη», είπε ο καθηγητής.

Όπως εξήγησε, όταν πριν από 15 χρόνια άρχισε η εφαρμογή της TAVI, το σχεδόν 25% των ασθενών χρειάζονταν βηματοδότη. Σήμερα το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί σε 15-17%. «Ελπίζουμε ότι η ανάγκη για τοποθέτηση βηματοδότη, με τη νέα τεχνολογία, να πέσει κάτω από 10%», πρόσθεσε.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η TAVI έχει πλέον εξελιχθεί στη βασική θεραπευτική μέθοδο για τη στένωση της αορτικής βαλβίδας. Σε όλο τον κόσμο διενεργούνται ετησίως περισσότερες από 450.000 διακαθετηριακές εμφυτεύσεις.

«Προ δεκαετίας στη χώρα μας εκτελούνταν περίπου 300-400 τέτοιες επεμβάσεις ετησίως. Τώρα πια κάνουμε περίπου 1.500. Πλέον έχουμε μεγάλη εμπειρία και πολλά κέντρα, τόσο στον δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα στα οποία διενεργείται η επέμβαση αυτή», κατέληξε ο καθηγητής.

Φωτογραφία: iStock