«Ο θάνατος είναι ξυπνητήρι μόνο για να κάνεις το καλύτερο που μπορείς όσο είσαι εδώ»

«Μου έχουν συμβεί θαύματα, γι’ αυτό λέω ότι η πίστη μου βαθαίνει. Σε πολύ δύσκολες φάσεις της ζωής μου, που είναι γονατισμένη, έχω νιώσει την παρουσία του Θεού» αποκάλυψε η Μαρία Αλιφέρη.

Για τη μεταφυσική εμπειρία που έζησε στο παρελθόν καθώς και για τη σχέση που διατηρεί με την πίστη μίλησε η Μαρία Αλιφέρη, στη νέα συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα On Time Σαββατοκύριακο και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου.

Βρέθηκες κοντά στο θάνατο εξαιτίας ενός σοβαρού τροχαίου ατυχήματος που σου συνέβη πριν από μερικά χρόνια, πήγες και ήρθες, έχοντας βιώσει μια συγκλονιστική μεταφυσική εμπειρία, όπως μου είχες πει. Πόσο σε φοβίζει πια ο θάνατος, όταν έχεις κάνει αυτό το… πέρασμα στο φως;

Καθόλου. Ήταν ασύλληπτα υπέροχο αυτό που ένιωσα. Μια ευλογημένη εμπειρία. Ήμουν σε άλλη διάσταση, υπήρχε όντως πολύ φως. Ένιωθα μια απίστευτη πληρότητα. Ήταν μια πολύ ευρύτερη αντίληψη, μια χιλιοπολλαπλασιασμένη αντίληψη των πραγμάτων, των αξιών, των ανθρώπων. Μια άλλη, αναβαθμισμένη συνείδηση, πολύ ευρύτερη.

Ούτε πριν με φόβιζε ο θάνατος λόγω των προσωπικών μου αναζητήσεων και όλων αυτών που συνέβησαν μέσα μου και συμβαίνουν αλλά σφραγίστηκε με αυτό. Ένα πέρασμα είναι κατά την ταπεινή μου άποψη. Μια αλλαγή κατάστασης ύπαρξης. Δεν ένιωσα καθόλου βάρος ή φόβο. Το αντίθετο. Όπως είναι σε άλλη κατάσταση ύπαρξης στην κοιλιά το έμβρυο και βγαίνει με τη γέννηση σε μια διαφορετική, έτσι και με το θάνατο περνάς σε άλλη κατάσταση. Η ζωή δεν σταματάει. Είναι αλλαγές καταστάσεων ύπαρξης.

Ο θάνατος είναι… ξυπνητήρι μόνο για να κάνεις το καλύτερο που μπορείς όσο είσαι εδώ. Να σου θυμίσει ότι είσαι περαστικός από αυτό το “ενοίκιο”, γιατί “ενοικιαστές” είμαστε, έχεις έναν περιορισμένο χρόνο που δεν ξέρεις πόσος είναι, γι’ αυτό καλό είναι κάθε μέρα να κάνεις το καλύτερο που μπορείς.

Κι επειδή οδεύουμε στο θείο Δράμα, σημαίνουν κάτι περισσότερο για σένα οι άγιες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας;

Βεβαίως. Τη στιγμή που ακούω το “Σήμερον κρεμάται επί ξύλου” δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου, από παιδάκι στην Αγία Τριάδα, την εκκλησία του χωριού μου, στον Αϊ – Γιάννη της Σπάρτης, μέχρι τώρα. Τότε ήταν μέσα από την ψυχή μου, τώρα πια βλέπω τον εσταυρωμένο άνθρωπο που είναι μια συνθήκη πριν από την ανάσταση.

Σκέφτομαι όλους τους ανθρώπους που σταυρωνόμαστε, αλλά ακολουθεί η ανάσταση που είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Αυτό μας έδειξε ο Χριστός. Ας το πάρουμε όλο αυτό που συμβαίνει στη ζωή μας σαν μια εκπαίδευση. Η ζωή εδώ είναι ένα σχολείο για να περνάμε τάξεις και τα πάμε στο πανεπιστήμιο. Μακάρι αυτές τις άγιες μέρες του Θείου Δράματος να τις βιώνουμε όλοι εσωτερικά και πνευματικά και όχι τυπολατρικά. Η πίστη ή ο Θεός είναι βίωμα.

Εκτός από αυτή τη μεταφυσική εμπειρία, που βίωσες, έχεις ζήσει κι άλλα θαύματα στη ζωή σου;

Μου έχουν συμβεί θαύματα, γι’ αυτό λέω ότι η πίστη μου βαθαίνει. Σε πολύ δύσκολες φάσεις της ζωής μου, που είναι γονατισμένη, έχω νιώσει την παρουσία του Θεού. Έχω νιώσει τον Θεό πλάι μου. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια.