Η επέμβαση στα μάτια που μειώνει κατά 24% τον κίνδυνο σοβαρού τραυματισμού στο κεφάλι

Οι ηλικιωμένοι που χειρουργούνται για να αντιμετωπιστεί ο καταρράκτης στα μάτια τους, δεν ωφελούν μόνο την όρασή τους. Μπορεί να μειώνουν κατά το ένα τέταρτο τον κίνδυνο να τραυματιστούν σοβαρά στο κεφάλι, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Το όφελος προκύπτει από την κατακόρυφη μείωση των πτώσεων, οι οποίες είναι συχνές στην τρίτη ηλικία. Οι πτώσεις αυτές πολύ συχνά οδηγούν σε κατάγματα στα οστά και σε αιμορραγία στον εγκέφαλο, λένε οι ερευνητές.

Τα νέα ευρήματα παρουσιάσθηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας (AAO). Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τέξας ανέλυσαν στοιχεία από περισσότερους από 2 εκατομμύρια ηλικιωμένους στους οποίους είχε διαγνωστεί καταρράκτης. Οι ερευνητές τους χώρισαν σε δύο ομάδες:

• Σε εκείνους που είχαν χειρουργήσει τον καταρράκτη τους εντός 10 ετών από τη διάγνωση
• Σε όσους δεν είχαν χειρουργηθεί

Οι δύο ομάδες ταίριαζαν όσον αφορά δημογραφικά χαρακτηριστικά (π.χ. ηλικία) και παράγοντες κινδύνου (π.χ. οστεοπόρωση, άλλα προβλήματα όρασης κ.λπ.).

Οι επιστήμονες κατέγραψαν στη συνέχεια πόσοι από αυτούς είχαν πτώσεις και αν και τι είδους τραυματισμούς είχαν υποστεί.

Τα ευρήματα

Όπως διαπίστωσαν, τα ποσοστά των δυνητικά επικίνδυνων τραυματισμών στο κεφάλι ήταν σημαντικά μειωμένα σε όσους είχαν χειρουργηθεί.

Ειδικότερα, είχαν 24% λιγότερες πιθανότητες να υποστούν επισκληρίδιο αιμορραγία στο κεφάλι τους. Η αιμορραγία αυτή αναπτύσσεται ανάμεσα στα οστά του κρανίου και το εξωτερικό προστατευτικό «περίβλημα» (σκληρά μήνιγγα) του εγκεφάλου. Η επισκληρίδιος αιμορραγία τυπικά σχετίζεται με πτώσεις.

Οι ασθενείς που είχαν χειρουργηθεί για να αντιμετωπιστεί ο καταρράκτης τους είχαν επίσης 12% λιγότερες πιθανότητες να υποστούν και υποσκληρίδιο αιμάτωμα. Το αιμάτωμα αυτό συμβαίνει μέσα στην εσωτερική στοιβάδα της σκληράς μήνιγγας.

Η μελέτη έδειξε ακόμα πως η εγχείρηση στα μάτια μείωνε και τα μικρά κατάγματα των άκρων που συμβαίνουν από την όρθια θέση ή χαμηλότερο ύψος. Τα κατάγματα αυτά συνήθως αφορούν τον καρπό, το χέρι ή τον αστράγαλο. Όπως έδειξαν τα στοιχεία, αυτά ήταν μειωμένα κατά 5-11% στους χειρουργημένους ασθενείς.

Τα ευρήματα αυτά προστίθενται σε εκείνα που έχουν δείξει πως όταν διορθώνεται ο καταρράκτης, μειώνονται και οι πιθανότητες για απειλητικά κατάγματα, όπως αυτά στο ισχίο.

«Οι παράγοντες που λαμβάνουν υπ’ όψιν οι ασθενείς κατά τη διαδικασία απόφασης για το αν θα χειρουργηθούν για τον καταρράκτη τους ή όχι, είναι πολλοί και διαφορετικοί. Ελπίζουμε ότι η προστασία από τη σχετιζόμενη με τις πτώσεις νοσηρότητα και θνησιμότητα θα αποτελέσει ισχυρό κίνητρο υπέρ της θεραπείας», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Caitlin Hackl.

Φωτογραφία: iStock