«Είμαι πολύ ανοιχτός ως άνθρωπος στους άλλους σε σημείο να τους τρομάζω»

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης τονίζει ότι δεν είχε έπαρση ποτέ. Ήταν και παραμένει όπως είπε απλός.

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ήταν ο σημερινός καλεσμένος (08-12-2024) στο «Χαμογέλα και Πάλι!» του Mega. Ο δημοφιλής ηθοποιός μίλησε για τον χαρακτήρα και την κοσμοθεωρία του. «Μου λένε πολλές φορές οι άνθρωποι ότι περίμεναν να είμαι διαφορετικός. Δεν ξέρω τι περιμένουν από εμάς οι άνθρωποι. Εμείς είμαστε οι εαυτοί μας. Kαλός άνθρωπος είναι για μένα εκείνος ποιου θα έχει την ικανότητα να αποκτήσει πραγματική επαφή με τους άλλους. Να μπορεί να μπει στα «παπούτσια» τους, να υπάρχει καλοψυχία.

Το πώς «βλέπεις» τους ανθρώπους είναι κατά έναν τρόπο κατασκευασμένο από πριν αλλά στους ενήλικες είναι και επιλογή. Πιστεύω στην χημεία των ανθρώπων. Είμαι πολύ ανοιχτός ως άνθρωπος στους άλλους σε σημείο να τους τρομάζω», είπε αρχικά ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.

«Δεν είχα έπαρση ποτέ. Έχω κανονικές σχέσεις με κανονικούς ανθρώπους. Ήξερα πάντα τι ήθελα και τι κάνω. Τα πράγματα ήρθαν σταδιακά. Είναι ωραίο να σε ξέρουν, με ευχαριστεί να με ξέρουν. Οι άνθρωποι φαίνονται πολύ ωραίοι στους ανθρώπους που γνωρίζουν, νιώθουν ότι σε ξέρουν και σου φέρονται με οικειότητα. Μπορεί καμία φορά να είναι «κουραστικό» αλλά οι βγάζουν τον καλύτερό εαυτό τους απέναντί σου», συνέχισε.

Μεταξύ άλλων ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης αναφέρθηκε στην παράσταση «Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή» στο θέατρο Βρετάνια. «Είναι γιατρός ο ρόλος μου. Είναι και οι δυο και ο άντρας και η γυναίκα, πρόσωπα μιας εποχής. Έχει πολλά στοιχεία ο ρόλος που ενδιαφέρουν τον κόσμο. είναι καλός, ορθολογιστής, πάει με την σειρά.

Η γυναίκα είναι πιο συναισθηματική, πάει από το Α στο Ω χωρίς να περάσει από τα υπόλοιπα γράμματα. Αυτές οι δύο ποιότητες, μπορούμε να τις αναγνωρίσουμε ως πιο «ενστικτώδεις» σε μεταβάσεις που δεν έχουν καθαρή ορθολογική ανάλυση. Είμαι πολύ συναισθηματικός, αλλά ταυτόχρονα πολύ ορθολογικός. Αν είσαι καλός στην δομή μπορεί να θεωρήσει κάποιος ότι δεν είσαι συναισθηματικός», σημείωσε.

Για το τι πραγματεύεται το έργο: «Είμαστε στο 1880 στην Νέα Υόρκη που κυριαρχεί ο συντηρητισμός και η αυγή του ηλεκτρισμού. Είναι βασισμένη η παράσταση σε ιστορικά στοιχεία αλλά είναι μυθοπλασία. Ένας γιατρός εφευρίσκει για την θεραπεία της γυναικείας «υστερίας» την χρήση του ηλεκτρικού δονητή. Υστερία ονόμαζαν μια ασθένεια που στην πραγματικότητα ήταν η συλλογή των συμπτωμάτων μιας σειράς από συμπτώματα. Όλα αυτά τα έβαλαν κάτω από την ταμπέλα της υστερίας. Για να θεραπεύσουν τον «παροξυσμό» – δηλαδή τον οργασμό –με την αυγή του ηλεκτρισμού είδαν οι γιατροί ότι μπορούν να το κάνουν πιο γρήγορα με την χρήση συσκευών. Είναι κωμωδία η παράσταση. Το έργο δεν έχει κάτι χυδαίο ή κάτι που ενοχλεί», τόνισε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.