Ferrari F40 vs Porsche 959: Η αντιπαράθεση που έμεινε στην ιστορία

Τα μέσα της δεκαετίας του ’80 αποτέλεσαν μία σημαντική καμπή στην ιστορία της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας. Διότι οι μέρες όπου το αυτοκίνητο ήταν «στεγνό», με μηδέν τεχνολογίες και χωρίς οποιαδήποτε υποβοήθηση του οδηγού είχαν αρχίσει να θεωρούνται περασμένες.

Αναφερόμαστε στην εποχή που ένα ικανό αυτοκίνητο χρειαζόταν έναν εξίσου ικανό οδηγό για να επιδείξει επί ασφάλτου τα ταλέντα του. Και δύο συγκεκριμένες ευρωπαϊκές εταιρείες βρίσκονταν στο επίκεντρο αυτού του σταδίου, καθώς διέθεταν δύο σπορ μοντέλα, ιδανικά για μεγάλες συγκινήσεις.

Ο λόγος για τις Ferrari και Porsche, οι οποίες ήταν από τους πρώτους κατασκευαστές που ενσωμάτωσαν στα supercar της εποχής όλη την τεχνολογία αιχμής του τότε.

Τα μοντέλα στα οποία αναφερόμαστε δεν είναι άλλα από τις Porsche 959 και Ferrari F40. Το γερμανικό supercar αποτέλεσε το έναυσμα στον τεχνολογικό τομέα για την Porsche, διότι ήταν μπολιασμένο με προχωρημένες τεχνολογίες οι οποίες αργότερα ενσωματώθηκαν σε κάθε Porsche.

Έναν χρόνο μετά την 959, η Ferrari παρουσίασε την F40, με την οποία γιόρτασε 40 χρόνια ύπαρξης. Μάλιστα, ήταν το τελευταίο μοντέλο που ενέκρινε ο Έντζο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή.

Επί της ουσίας αποτελούσε την πολιτική έκδοση της αγωνιστικής 288 GTO Evoluzione. Αμφότερα τα μοντέλα είχαν άμεση σύνδεση με τα αντίστοιχα αγωνιστικά που είχαν συμμετάσχει στο πρωτάθλημα Group B. Και κάπως έτσι γεννήθηκε ανάμεσα στις 959 και F40 μία αναπάντεχη κόντρα.

Η εμφάνιση
Εκ γενετής, Porsche και Ferrari είχαν πολύ διαφορετική σχεδιαστική φιλοσοφία. Η εταιρεία από το Zuffenhausen ανέκαθεν έβαζε σε προτεραιότητα την πρακτικότητα προ της φινέτσας, ενώ εκείνη από το Μαρανέλο αποτελούσε την επιτομή του απαράμιλλου στιλ και της αεροδυναμικής σχεδίασης.

Καθεμία είναι λειτουργική με τον τρόπο της. Το μπροστινό μέρος της F40 έχει αγωνιστικές καταβολές, είναι πολύ χαμηλωμένο και έχει κεκλιμένη σχεδίαση. Η 959 από την άλλη, δανείζεται πολλά στοιχεία της 911 και από μακριά εύκολα θα τις μπερδέψεις.

Στο προφίλ, αμέσως παρατηρείς και στις δύο τις εισαγωγές που κατευθύνουν τον κρύο αέρα στους κινητήρες. Και οι αεραγωγοί τους μοιάζουν, με τη διαφορά πως η Porsche τους έχει χαμηλά στα φτερά και είναι πιο διακριτικοί.

Στο πίσω μέρος, το κοντράστ είναι σημαντικό. Η F40 έχει παραδόξως πιο λιτό ντιζάιν, καθώς έχει ένα boxy σχήμα που συνδυάζεται με αυτή την χαρακτηριστική αεροτομή και τη διπλή απόληξη της εξάτμισης στο κέντρο του διαχύτη.

Η 959 τώρα, έχει πιο πληθωρικό πίσω μέρος με τον διαχύτη να είναι πιο επιβλητικός, τα φωτιστικά σώματα σε οριζόντια σχεδίαση και η «φτερούγα» όμορφα τοποθετημένη ώστε να μην κλέβει τα φώτα από το υπόλοιπο ντιζάιν.

Το εσωτερικό
Οι 959 και F40 διαφέρουν σημαντικά και στην καμπίνα. Στο «πορσικό» κάθεσαι πιο άνετα και πιο ψηλά, έχεις εξαιρετική περιμετρική ορατότητα, κλιματισμό, ηλεκτρικά παράθυρα και γενικά η εργονομία κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα για supercar των ’80s. Σε σημείο που η 959 μπορούσε να ταξιδέψει για ώρες χωρίς να κουράσει ιδιαίτερα τους επιβάτες.

Αντίθετα, η F40 ήταν ένα μοντέλο που οι Ιταλοί το εμπνεύστηκαν από τους αγώνες. Κάτι που είναι πρόδηλο στο εσωτερικό, όπου ο οδηγός κάθεται με τέτοιον τρόπο ώστε να ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με το τιμόνι και τον λεβιέ.

Η Ferrari πήγε σε αυτή την επιλογή τόσο λόγω του χαρακτήρα του αυτοκινήτου, όσο και λόγω της προσπάθειας να ελαχιστοποιήσει το βάρος.

Για να δώσουμε μία εικόνα, το ιταλικό supercar δε διέθετε μοκέτες, ηλεκτρικά παράθυρα ενώ τα υπόλοιπα παράθυρα -πλην του παρμπρίζ- ήταν από plexiglass. Κάπως έτσι, η ιταλική εταιρεία περιόρισε το απόβαρο στα 1.250 κιλά, την ώρα που η Porsche ζύγιζε 1.450 κιλά.

Αμφότερες με twin-turbo, αλλά εντελώς διαφορετική προσέγγιση
Και οι δύο θρυλικοί κατασκευαστές πήγαν στην ίδια επιλογή όσον αφορά στην υπερτροφοδότηση του κινητήρα, αλλά και την χωρητικότητα. Όμως, οι ομοιότητες σταματούν εκεί, διότι η 959 αξιοποίησε τον κλασικό επίπεδο εξακύλινδρο της Porsche, ο οποίος είχε χρησιμοποιηθεί και στις αγωνιστικές 956 και 962.

Ο twin-turbo των 2,8 λίτρων είχε διπλούς εκκεντροφόρους και ψεκασμό Bosch Motronic 2.1. Τα turbo του λειτουργούσαν σε σειρά, δηλαδή σε διαφορετικές ταχύτητες το καθένα, μειώνοντας έτσι το φαινόμενο του turbo lag. Επιπλέον, οι κυλινδροκεφαλές είχαν υδρόψυξη, αλλά το μπλοκ ήταν αερόψυκτο.

Στην αντίπερα όχθη, η F40 αξιοποίησε διάταξη V8. Για την ακρίβεια ήταν μία εξέλιξη του twin-turbo V8 (F120A) που χρησιμοποίησε η Ferrari στην αγωνιστική 288 GTO.

Αντίθετα με την Porsche, τα δύο turbo λειτουργούσαν παράλληλα, συνεπώς η Ferrari υπέφερε περισσότερο από το turbo lag, γεγονός που αποτελούσε πρόκληση για τον οδηγό να βρει το βέλτιστο σημείο λειτουργίας του κινητήρα.

Για να δώσουμε εικόνα και με αριθμούς, η Porsche 959 απέδιδε 450 ίππους και η Ferrari F40 είχε μέγιστη ισχύ 478 ίππους. Το γερμανικό μοντέλο ήταν τετρακίνητο, με την μετάδοση να αναλαμβάνει ένα 6τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, την ώρα που το ιταλικό ήταν πισωκίνητο και διέθετε 5τάχυτο μηχανικό.

Οδική συμπεριφορά
Porsche και Ferrari εξέλιξε καθεμία το δικό της supercar αποσκοπώντας σε υπερφυσικές για την εποχή ταχύτητες, άψογη οδική συμπεριφορά και κυριαρχία σε χρόνους στις πίστες. Αλλά όπως προείπαμε, η προσέγγιση του καθενός διέφερε πολύ.

Η F40 εξοπλίστηκε με ανάρτηση η οποία αποτελούταν από ανεξάρτητα διπλά ψαλίδια μπροστά, ακριβώς όπως η 288 GTO. Το supercar ήταν πολύ ελαφρύ χάρη στο πλαίσιο από αλουμίνιο, Kevlar και ανθρακόνημα, αλλά και σε όσα αφαίρεσε η Ferrari από το εσωτερικό.

Η Porsche από την άλλη, αν και μικρότερη από την F40 ζύγιζε παραπάνω, κυρίως λόγω των ανέσεων που πρόσφερε το εσωτερικό της, με τα ηχομονωτικά υλικά να παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό. Ακόμα πιο σημαντικό ρόλο διαδραμάτιζε η τετρακίνηση.

Το σύστημα της τελευταίας εξασφάλιζε επιπλέον πρόσφυση υπό ιδανικές συνθήκες πίστας, κι ας έχανε σε ταχύτητα στις ευθείες και στις ζώνες πέδησης. Παρά την καλύτερη πρόσφυση στις εξόδους των στροφών, η F40 επικράτησε σε επίδοση στο Φιοράνο, με πάνω από 7 δευτερόλεπτα διαφοράς.

Να σημειώσουμε, πως η ανάρτηση της Porsche ήταν εντυπωσιακή για την εποχή, καθώς ήταν ρυθμιζόμενη και αυτό σπάνιζε τότε. Επιπλέον, το συγκεκριμένο σύστημα τετρακίνησης τοποθετήθηκε αργότερα στην 911 Carrera 4 του 1989.

Έχουμε νικητή;
Αυτό σίγουρα δεν μπορεί να απαντηθεί με σαφήνεια. Η Ferrari F40 είναι ένα πισταδόρικο μεν, πολιτικό δε μοντέλο και μοιάζει σαν ένα αγωνιστικό που σχεδιάστηκε να περνάει τις προδιαγραφές κυκλοφορίας στο δημόσιο οδικό δίκτυο.

Η έλλειψη ανέσεων και η απουσία εργονομίας αντισταθμίζεται με το ιδανικό track-day σετάρισμά της, την πίσω κίνηση και τον brutal χαρακτήρα της που «φωνάζει» Ferrari.

Στην άλλη πλευρά της «κόντρας», η Porsche 959 είναι ένα ολοκληρωμένο αυτοκίνητο. Έχει φυσιολογική αίσθηση στην οδήγηση και είναι πιο φιλικό προς τον μέσο οδηγό, ειδικά με την βέλτιστη λειτουργία του κινητήρα που την βρίσκει και τη χρησιμοποιεί εύκολα ο καθένας.

Συνεπώς, ο σκληροπυρηνικός και αυτός που θέλει όσα πρεσβεύει η εταιρεία από το Μαρανέλο διαλέγει τη Ferrari, ενώ εκείνος που θέλει ένα συνολικά πιο ολοκληρωμένο «τα πάντα όλα» αυτοκίνητο θα επιλέξει την Porsche 959.