Από την «Ήπια Βία» στην «Ήπια Δολοφονία»

Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Ο «Μέσος Άνθρωπος» -όντας αφελής, αμαθής και συνάμα «ξερόλας»-
χρησιμοποιεί διαχρονικώς την έννοια «Θεός»
προκειμένου να καθιστά οικείο κι εξηγήσιμο το ασύλληπτο «Σύμπαν»
(εξ ου και οι σεσημασμένες καθημερινές φράσεις
«Έχει ο Θεός…», «Ήταν θέλημα Θεού…», «Με τη βοήθεια τού Θεού…», κ.λπ.).
Όμως,
πέρα από αυτές τις χαριτωμένες και συνάμα επικίνδυνες υπερ-απλουστεύσεις
που προσφέρουν στους απανταχού πιστούς των θρησκειών
ένα «εισιτήριο διαρκείας στη Μεταφυσική»
και τα συνεπαγωγικά κολλητιλίκια των θνητών με τούς αθάνατους,
υπάρχει ο Ντετερμινισμός -ήτοι, η Αιτιοκρατία- που εξηγεί τα πάντα.
Συνελόντι ειπείν,
πριν και πίσω από κάθε συμβάν υπάρχει ένα αίτιο, υπάρχει μία αιτιώδης συνάφεια,
υπάρχει μία αλυσίδα από προγενέστερες καταστάσεις
που συνδέονται ως «συγκοινωνούντα δοχεία» και παράγουν νομοτελειακά αποτελέσματα.

Πάμε τώρα να κάνουμε ένα «οδοιπορικό μνήμης»,
ώστε να φτάσουμε στο επιμύθιο που θα μάς δώσει την απάντηση στο ερώτημα
«Ποιος ευθύνεται για τη δολοφονία τού Γιώργου Λυγγερίδη;».

*** Είναι 2012 όταν η «Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών»
-στο πλαίσιο τής διερεύνησης τού σκανδάλου «Κοριόπολις»-
προβαίνει σε καταγραφή συνομιλιών συγκεκριμένων προσώπων
που είναι ύποπτα για χειραγώγηση ποδοσφαιρικών αγώνων.
Εδώ, λοιπόν, σε μία από τις αναρίθμητες τηλεφωνικές επισυνδέσεις,
«συλλαμβάνεται» ο δικηγόρος τού Βαγγέλη Μαρινάκη, Θέμης Σοφός,
να προσφέρεται να γνωρίσει στον ιδιοκτήτη τού Ο.Σ.Φ.Π. έναν εισαγγελέα
(σε πάρτι που ο εφοπλιστής διοργανώνει σε πασίγνωστο χλιδάτο club).
Ιδού τι διαμείβεται στο δυστοπικό «προξενιό»:
«Κύριε πρόεδρε…,
…συγγνώμη που παίρνω απ’ ευθείας στο κινητό,
απλά είναι κάτι που πρέπει να μιλήσω απ’ ευθείας σ’ εσάς…
…Απόψε το βράδυ στα “Ποσειδώνια” θα είναι εκεί και κάποιος
(που) θέλω οπωσδήποτε να μιλήσουμε μαζί…
…Είναι εισαγγελέας· να μην το πω το όνομά του τώρα στο τηλέφωνο…
…Σάς υποστηρίζει, και… αυτά.
Θέλω να μιλήσουμε, έτσι, για ένα 5λεπτο, να τον δεις από κοντά…
…Είναι εμπιστοσύνης. Δικός μου.».

Εσείς που αναγιγνώσκετε ετούτο το πόνημα,
έχετε κάποιον εισαγγελέα δικό σας ή είστε τίποτε πλεμπαίοι;

*** Είναι 2015 όταν ο περιβόητος δικαστικός Γιάννης Τζιμπλάκης
-όντας, μάλιστα,
αυτός που είχε εκδώσει απαλλακτικό βούλευμα για τον Βαγγέλη Μαρινάκη
και για δεκάδες άλλους υπόπτους τού σκανδάλου «Κοριόπολις»-
διώκεται πειθαρχικώς για «παρασιώπηση λόγου εξαίρεσης»,
καθώς οι τηλεφωνικές επισυνδέσεις τής «Ε.Υ.Π.»
καταγράφουν τις ιδιαιτέρως επιλήψιμες και ελεγκτέες σχέσεις
που είχε ο εν λόγω εφέτης με τον Αιμίλιο Κοτσώνη
(ο οποίος -να θυμίσω-
ότι υπήρξε ο βασικός κατηγορούμενος για το ναρκοπλοίο «Noor One»).

Τι κι αν τον είχε παραλείψει από τις προαγωγές η Ολομέλεια τού Αρείου Πάγου..;
Τι κι αν εκρίθη οριστικά και τελεσίδικα από το αρμόδιο πειθαρχικό όργανο
ότι ετέλεσε το -εξ αμελείας- παράπτωμα τής αποσιώπησης λόγου εξαίρεσης..;
Τι κι αν ενηργούσε εξωθεσμικά στην υπόθεση τού σκανδάλου «Κοριόπολις»
και επεδίωκε να εμάθαινε την πορεία της ενώ δεν το εδικαιούτο..;
Τι κι αν επικοινωνούσε διαρκώς με τον Αιμίλιο Κοτσώνη
για τη διεκπεραίωση φορολογικής εκκρεμότητας,
για την εξασφάλιση δωρεάν εισιτηρίων διαρκείας τού Ο.Σ.Φ.Π.,
και για άλλα ζητήματα αμφιλεγόμενης ηθικής υπόστασης..;
Τι κι αν εξέδωσε το απαλλακτικό βούλευμα για τον Βαγγέλη Μαρινάκη
και στη συνέχεια παραδέχθηκε ανερυθριάστως ότι
«…είναι πολύ δύσκολο ένας φανατικός φίλαθλος να κρίνει αμερόληπτα
και να καταδικάσει τον ιδιοκτήτη της ομάδας του,
και ότι δεν θα πρέπει -για τον λόγο αυτό- να αναλαμβάνει μια τέτοια υπόθεση.»;
Τι κι αν παραδέχθηκε, εν τέλει,
ότι διέπραξε το μείζον λειτουργηματικό ολίσθημα που λέγεται «Μεροληψία»;
Αυτός ο Τζιμπλάκης, λοιπόν,
στηριζόμενος (και) στην καταγέλαστη ποινή-χάδι
που τού επεβλήθη από το Πειθαρχικό Συμβούλιο τού Αρείου Πάγου
(στέρηση των αποδοχών του για έναν μήνα),
είχε το θράσος να κάνει προσφυγή επειδή τον Μάϊο τού 2020
δεν βρισκόταν ανάμεσα στους προαχθέντες εφέτες.
Και ναι μεν η προσφυγή δεν είχε αρχικώς θετικό αποτέλεσμα,
αλλά επιτέλους η ώρα για τη «δικαίωση» έφτανε·
το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, με οριακή πλειοψηφία (8-7),
ήρθε τον Νοέμβριο τού ιδίου έτους να επιβραβεύσει τον μεροληπτικό Τζιμπλάκη.

*** Είναι 2017 όταν ο περιβόητος δικαστικός Σπύρος Καποδίστριας
εκδίδει στις 31 Μαΐου μία πρωτοφανή απόφαση
για τον ξυλοδαρμό που υπέστησαν οι ποδοσφαιριστές τού Πλατανιά
από μπράβους τής «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»,
στο ημίχρονο τής αναμέτρησης που διεξήχθη μεταξύ των δύο ομάδων στη 1 Απριλίου.
Το ανεκδιήγητο δικανικό σκεπτικό φαντάζει ως «πρωταπριλιάτικο ψέμα»,
καθώς στην -επί τής ουσίας, αθωωτική- ετυμηγορία του,
ο πρωτοδίκης αντιμετωπίζει το γεγονός με εξοργιστική επιείκεια
και κάνει λόγο για «ήπια σωματική βία»·
έτσι μπαίνει η «Σφραγίδα τού Αίσχους»
σε μία υπόθεση που απησχόλησε επί δύο μήνες το Πανελλήνιο,
έτσι μπαίνει η «Σφραγίδα τού Αίσχους»
σε μία υπόθεση όπου η Εισαγγελία Πειραιώς και η Αστυνομία Πειραιώς
επιδίδονταν σε σκηνοθετημένο και χρονοβόρο «Πινγκ-Πονγκ Ευθυνών»,
προκειμένου να ψεκαζόταν με «Εξαφανιζόλ» το ενοχοποιητικό υλικό
που είχαν καταγράψει οι κάμερες τού φαληρικού γηπέδου
(όπερ και εγένετο,
οπότε είχε ανοίξει διάπλατα η πόρτα στο άλλοθι
«Ου καταδικαστείς παρά τού μη έχοντος αποδεικτικά στοιχεία.»).
Οποία σατανική σύμπτωσις,
ο τότε αστυνομικός διευθυντής Πειραιώς, Κωνσταντίνος Φώσκολος,
έγινε το 2020 υπεύθυνος ασφαλείας τού Βαγγέλη Μαρινάκη·
ούτε ο Φώσκολος τέτοιο αβανταδόρικο σενάριο.

* Είναι 2018 όταν το «Θεσμικό Παρακράτος»
διαπράττει απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά τού διαιτητή Θανάση Τζήλου,
ο οποίος έχει μπει στο στόχαστρο τού Ο.Σ.Φ.Π.
μετά από τα «μη αρεστά» σφυρίγματά του σε πρόσφατο ματς με την Ξάνθη.
Οι δύο εξακριβωμένοι δράστες τής επίθεσης
(υπάρχει και τρίτος δράστης που ουδέποτε επετεύχθη η ταυτοποίησή του),
είχαν άρρηκτη-πολυετή-πολύπτυχη σχέση με τον «ερυθρόλευκο» μηχανισμό
και ήταν εκείνες τις ημέρες τού Δεκεμβρίου
σε διαρκή «πακιστανική» επικοινωνία με υψηλόβαθμα στελέχη τής ομάδας
κι εν γένει με άμεσους συνεργάτες τού Βαγγέλη Μαρινάκη·
επιπροσθέτως,
ο εις εκ των δύο ανήκε στην προσωπική φρουρά τού εφοπλιστή,
ενώ ο έτερος κατέφερε να διαφύγει ανενόχλητος στο εξωτερικό
και έκτοτε αγνοείται η ύπαρξή του.
Μάλιστα, το ιδιαιτέρως εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι,
στη μακρά λίστα των επίμαχων τηλεφωνημάτων που έκαναν οι κακοποιοί,
στην άλλη άκρη τής γραμμής ήταν και τρία όργανα τής Τάξης
που σχετίζονταν άμεσα ή έμμεσα με την «Π.Α.Ε.»
(μεταξύ τους, ένας σωματοφύλακας τού ιδιοκτήτη τού Ολυμπιακού,
που το 2005 -μόλις μία ημέρα μετά τον γάμο τής αδελφής του-
είχε φτάσει στο σημείο να δολοφονήσει τον γαμπρό του).
Και βεβαίως, το «Κερασάκι στην Τούρτα τής Δυστοπίας»,
ήταν η κωμικοτραγική παρόλα που εξετόξευσε ένας από τούς αστυνομικούς
όταν εκλήθη να δικαιολογήσει τις επαφές που είχε με τούς κακοποιούς
και είπε πως επρόκειτο για ευχητήριες επικοινωνίες εν όψει Χριστουγέννων.

*** Είναι 2019 όταν ο περιβόητος δικαστικός Γεώργιος Νούλης
καλείται να έλθει αντιμέτωπος με το πρόσφατο παρελθόν του,
καθώς ανακαλύπτεται τυχαίως από διαδικτυακούς χρήστες
ότι ο -έως τότε- αθλητικός εισαγγελέας Θεσσαλονίκης
είχε κάνει πριν από τέσσερα χρόνια την ακόλουθη ανάρτηση,
όπου καταστρατηγώντας κάθε έννοια λειτουργηματικής ουδετερότητας
επεδίδετο σε θλιβερή οπαδική καφρίλα ρατσιστικών διαστάσεων
και διετυμπάνιζε ανερυθριάστως ότι «Ο Παοκτσής δεν είναι άνθρωπος· είναι υπάνθρωπος.».

Ξεσπάει τεράστιος σάλος,
οι φίλαθλοι τού Π.Α.Ο.Κ. και εν γένει οι υγιείς φίλαθλοι ανεξαρτήτως ομάδας
ζητούν την παραδειγματική τιμωρία τού περί ου ο λόγος,
όμως το «Σύστημα» δεν αφήνει χωρίς επιβράβευση τούς ανθρώπους του
και μετατρέπει την «Παραδειγματική Τιμωρία» σε συνώνυμη με την «Προαγωγή».
Έτσι, μόλις μερικούς μήνες μετά από το σούσουρο,
ο Νούλης πηγαίνει…, πού λέτε;
Ο Νούλης παίρνει ευμενή μετάθεση στη φιλόξενη Εισαγγελία Πειραιώς.

Επιμύθιο:
Διεξοδικώς και συμπυκνωτικώς παρηκολουθήσαμε μία ολόκληρη εποχή,
όπου διαπιστώνουμε ότι είναι ανέφικτη η πλήρης «Χρονολογική Σειρά»,
καθώς η αλληλουχία των γεγονότων και η αλυσίδα των συμβάντων
μετατρέπονται διαρκώς σε μία «τραμπάλα»
που άλλοτε σημειολογεί στο Παρελθόν και άλλοτε στο Μέλλον.
Όμως, το αμείλικτο και αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα είναι ότι,
η δολοφονία τού Γιώργου Λυγγερίδη και τού κάθε «Λυγγερίδη»
δεν είναι «Αποκύημα τής Στιγμής» και «Προϊόν τής Τυχαιότητας»,
αλλά το «Προδιαγεγραμμένο Αποτέλεσμα τής Νομοτέλειας».
Εν προκειμένω, λοιπόν,
η τεταρτοκοσμική Νεοελληνική Μπανανία
που έχει αναγάγει σε κυρίαρχες αξίες τη Διαφθορά, τη Διάβρωση, τη Σήψη,
και έχει μετατρέψει τη «Νομοτέλεια» σε «Μαία τής Παρανομίας»,
αποσαθρώνει συστηματικώς τα Λειτουργήματα προς ίδιον όφελος.

Ως εκ τούτων,
ο φυσικός αυτουργός τού εγκλήματος στο Ρέντη είναι μεν ένας 19χρονος ηλίθιος,
όμως απέχει παρασάγγας από τον 19χρονο ηλίθιο και τούς ομοίους του,
η ουσιώδης απάντηση στο ερώτημα
«Ποιος ευθύνεται για τη δολοφονία τού Γιώργου Λυγγερίδη;».

Ντετερμινισμός. Αιτιοκρατία.
Η αιτία τής δολοφονίας τού Γιώργου Λυγγερίδη και τού κάθε «Λυγγερίδη»
είναι η Ανοχή, η Φοβικότητα, ο Διαχρονικός Καθαγιασμός των Παθογενειών,
οι Εκκωφαντικές Ολιγωρίες, οι Συντεχνιακές Εθελοτυφλίες.
Η αιτία τής δολοφονίας τού Γιώργου Λυγγερίδη και τού κάθε «Λυγγερίδη»
είναι η πεισματική και ύποπτη άρνηση
ότι υπάρχει ένα μικρό αλλά άκρως ζημιογόνο ποσοστό δημόσιων λειτουργών,
που θέτει εν απολύτω κινδύνω κατάρρευσης σύσσωμο το Κοινωνικό Οικοδόμημα.

Ουδείς εκπλήσσεται από τα τεκταινόμενα.
Ουδείς εξεπλάγη από την απόπειρα ανθρωποκτονίας εις βάρος τού διαιτητή Τζήλου,
καθώς -να θυμίσω ότι- τα απόπατα ούγκανα που εκπροσωπούν τη θύρα «λ7»,
είχαν επιδοθεί σε ρητή τηλεοπτική προφητεία-προαναγγελία τής εγκληματικής ενέργειας.
Ουδείς εξεπλάγη και με την ανθρωποκτονία έξω από το κλειστό γήπεδο στο Ρέντη,
καθώς δεν ήταν μεν προδιαγεγραμμένη η ταυτότητα τού θύματος,
αλλά ήταν προδιαγεγραμμένο ότι θα υπήρχε θύμα (ή, και θύματα).

Και τώρα;
Τώρα η «Ελληνική Δικαιοσύνη» ασκεί διώξεις στους Ακαταδίωκτους.
Τώρα η «Ελληνική Δικαιοσύνη» τρέχει ασθμαίνουσα να συμμαζέψει τα Ασυμμάζευτα,
να περισώσει τα Απερίσωστα
και -οποία ματαιότης- να αναστήσει τον νεκρό αστυνομικό.
Αργά. Πολύ αργά. Πάρα πολύ αργά. Θανασίμως αργά.
…

Το μόνο που απομένει για να ολοκληρωθεί η «Εθνική Κατάντια»
και να προστεθεί ο έσχατος κρίκος στην «Αλυσίδα τής Ξευτίλας»,
είναι να υπάρξει ξανά ένας… πεφωτισμένος υπηρέτης,
που θα αθωώσει τούς φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς τής ανθρωποκτονίας Λυγγερίδη,
εφευρίσκοντας τον όρο «Ήπια Δολοφονία».

Από την «Ήπια Βία» στην «Ήπια Δολοφονία».
Και οι νοούντες νοήτωσαν…

Ο Αθλητάμπουρας