Θριαμβευτική υποδοχή των Λετονών στους δημιουργούς της βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας «Flow»

Σε κάθε γωνιά της Λετονίας, τιμάται η ταινία  «Flow», η οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ. 

Οι Λετονοί επεφύλαξαν θριαμβευτική υποδοχή στον σκηνοθέτη Γκιντς Ζιλμπαλόντις και στην ομάδα του, μετά την ιστορική νίκη της ταινίας τους «Flow» στα βραβεία Όσκαρ.

Ο παραγωγός Ματίς Κάζα μίλησε στο IndieWire για το καλωσόρισμα που τους επιφύλαξαν κατά την επιστροφή από το Λος ‘Αντζελες, λέγοντας ότι ήταν τόσο θερμό που έμοιαζε σαν να είχαν κατακτήσει μαζί και ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.

«Υπήρξε μια ειδική εκδήλωση στο Μνημείο της Ελευθερίας στη καρδιά της Ρίγας για να μας καλωσορίσουν. Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν παρά την προχωρημένη ώρα» δήλωσε ο παραγωγός.

«Μερικές μέρες αργότερα, όλη η ομάδα επισκέφθηκε τον πρόεδρο της Λετονίας. Τα βραβεία που έλαβε η ταινία εκτέθηκαν στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης, όπου τα είδαν περισσότεροι από 28.000 επισκέπτες.

Τώρα ταξιδεύουν σε μικρότερες πόλεις της Λετονίας. Οι κάτοικοι είναι εξαιρετικά υπερήφανοι για αυτή τη διάκριση, η οποία αποδεικνύει ότι ο πολιτισμός από μικρές χώρες μπορεί να έχει παγκόσμια απήχηση και επιρροή» συμπλήρωσε.

Το γλυπτό με τον εμβληματικό γάτο

Ωστόσο η πιο γλυκιά αποτύπωση της εθνικής υπερηφάνειας για την ιστορική διάκριση του έργου ήταν ένα γλυπτό του εμβληματικού γάτου, σκαρφαλωμένο στην κορυφή του γραμμάτων «Rīga», κοντά στο Μνημείο της Ελευθερίας, δια χειρός Κρίσταπς ‘Αντερσονς. Θα βρίσκεται εκεί μέχρι την 1η Απριλίου, ενώ στη συνέχεια θα μεταφερθεί στην πλατεία Δημαρχείου της Ρίγας με το τελικό «σπίτι» του να είναι προς το παρών άγνωστο.

Πίσω από την ιστορία της γάτας που φοβάται το νερό ο σκηνοθέτης αποκάλυψε ότι ήταν ένας τρόπος για να αντιμετωπίσει τους δικούς του φόβους.

«Η γάτα είναι πολύ ανεξάρτητη και κάνει τα πράγματα με τον δικό της τρόπο και σκέφτηκα ότι αυτό θα μπορούσε να είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης για την πορεία αυτού του χαρακτήρα.

Στο τέλος μπορεί να μάθει να συνεργάζεται με άλλους» ανέφερε ο Λετονός δημιουργός. «Φοβόμουν να συνεργαστώ, αλλά σκέφτηκα ότι αν έκανα μια ιστορία γι’ αυτό, δεν θα είχα δικαιολογία να κάνω πίσω. Θα ήταν ενσωματωμένο στον πυρήνα της ταινίας. Ήταν ένας τρόπος να ξεγελάσω τον εαυτό μου για κάτι που φοβάμαι» κατέληξε.