Πέθανε ο αυστραλός με το σπάνιο αίμα, που έσωσε εκατομμύρια μωρά

Ο Τζέιμς Χάρισον πέθανε στον ύπνο του, σε οίκο ευγηρίας της πολιτείας Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, στις 17 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 88 ετών, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του τη Δευτέρα, σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC.

Είναι γνωστός στην Αυστραλία ως «ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι» και ίσως ο πιο διάσημος εθελοντής αιμοδότης στον κόσμο. Το αίμα του Χάρισον είχε το σπάνιο αντίσωμα, Anti-D το οποίο είναι σωτήριο στις κυήσεις που κινδυνεύουν όταν το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας αναπτύσσει άμυνα κατά του εμβρύου. Και ο ίδιος το πρόσφερε απλόχερα μέσω της εθελοντικής αιμοδοσίας.

Σύμφωνα με τον αυστραλιανό Ερυθρό Σταυρό, ο Χάρισον αποφάσισε να γίνει αιμοδότης όταν ήταν μόλις 14 ετών, ύστερα από μια χειρουργική επέμβαση στον θώρακα κατά την οποία χρειάστηκε πολλαπλές μεταγγίσεις αίματος.

Μόλις ενηλικιώθηκε, άρχισε να δίνει αίμα και συνέχισε να το κάνει κάθε δύο εβδομάδες μέχρι τα 81 του. Το πλάσμα του αίματός του με το σπάνιο αντίσωμα χρησιμοποιήθηκε πολλαπλώς σε βρέφη που κινδύνευαν από την μοιραία διαταραχή που ονομάζεται «αιμολυτική νόσος του εμβρύου και του νεογνού» (HDFN) και η οποία εκδηλώνεται όταν η άμυνα της μητέρας στρέφεται κατά του εμβρύου.

Το 2005, ο Χάρισον κατέκτησε το παγκόσμιο ρεκόρ για τις περισσότερες δωρεές πλάσματος αίματος – έναν τίτλο που κράτησε μέχρι το 2022, όταν τον ξεπέρασε ένας άνδρας στις ΗΠΑ.

Η κόρη του Χάρισον, Τρέισι Μέλοουσιπ, δήλωσε ότι ο πατέρας της ήταν «πολύ περήφανος που έσωσε τόσες πολλές ζωές, χωρίς κανένα κόστος, ή πόνο», προσθέτοντας ότι «ο ιδιος πάντα έλεγε πως δεν υπέφερε από τη διαδικασία, και πως κάθε ζωή που σώζεις θα μπορούσε να είναι η δική σου».

Η Μέλοουσιπ και δύο από τα εγγόνια του Χάρισον χρειάστηκε ως βρέφη να λάβουν και εκείνοι θεραπεία με αντισώματα anti-D. «Κάναμε τον Τζέιμς πολύ χαρούμενο όταν του λέγαμε πόσες οικογένειες σαν τη δική μας ζούσαν λόγω της καλοσύνης του» είπε η κόρη του.

Το αιμολυτικό σύνδρομο εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όταν τα ερυθρά αιμοσφαίρια της μητέρας είναι ασύμβατα με αυτά του εμβρύου. Ακολούθως, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει αντισώματα κατά των ερυθρών αιμοσφαιρίων του εμβρύου.

Πριν αναπτυχθούν οι θεραπείες με anti-D στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ένα στα δύο μωρά με διάγνωση HDFN, έχανε τη ζωή του. Δεν είναι σαφές πώς το αίμα του Χάρισον ήταν τόσο πλούσιο στα εν λόγω αντισώματα, αλλά σύμφωνα με κάποιες ιατρικές αναφορές, ίσως σχετιζόταν με τις μαζικές μεταγγίσεις αίματος που έλαβε στα 14 του.

Οπως αναφέρει το BBC, υπάρχουν λιγότεροι από 200 δότες anti-D στην Αυστραλία, αλλά υπολογίζεται ότι βοηθούν 45.000 μητέρες και τα μωρά τους κάθε χρόνο, σύμφωνα με την Υπηρεσία Αίματος του αυστραλιανού Ερυθρού Σταυρού, γνωστή και ως Lifeblood, η οποία συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Ιατρικής Ερευνας Χολ για την εργαστηριακή ανάπτυξη αντισωμάτων anti-D, αναπαράγοντας αίμα και κύτταρα από το ανοσοποιητικό σύστημα του Χάρισον και άλλων δοτών.

Οι ερευνητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα της Lifeblood ελπίζουν ότι το εργαστηριακά κατασκευασμένο αντίσωμα anti-D θα μπορεί μια μέρα να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τις έγκυες γυναίκες σε όλο τον πλανήτη. Η εργαστηριακή παρασκευή είναι απαραίτητη, καθώς οι δότες που είναι σε θέση να το παράγουν οργανικά σε επαρκή ποιότητα και ποσότητα, είναι ελάχιστοι σε όλον τον κόσμο.

. . .