Πώς ο Στάρμερ έπαιξε τα ρέστα του με τον «Βασιλιά Ντόναλντ»

O βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ, λάτρης της κλασικής μουσικής και λογοτεχνίας, ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά τον Σαίξπηρ και θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα αξιοπρεπώς εάν είχε απέναντί του ακόμη και τον πιο τρελό από τους πραγματικούς και μυθολογικούς βρετανούς ηγεμόνες, τον βασιλιά Λιρ. Κανείς, όμως, δεν τον προετοίμασε, πριν ανέβει στην εξουσία, για το ενδεχόμενο να παίξει σε ένα θέατρο του παραλόγου.

Παρ’ όλα αυτά, έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε απέναντι στον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, οπλισμένος με το «πυρηνικό όπλο» των βρετανών ηγετών, μια ιδιόχειρη πρόσκληση προς τον Τραμπ από τον βασιλιά Κάρολο Γ’.

Η πρόσκληση πέτυχε το σκοπό της, γράφει ο Guardian: Ο Τραμπ, που αρέσκεται να βλέπει τον εαυτό του ως εστεμμένο μονάρχη, κολακεύτηκε. Επιτέλους, του απευθύνθηκε ένας ομόλογός του, φτάνει πια μ’ αυτούς τους… ασήμαντους προέδρους και πρωθυπουργούς.

Ο Στάρμερ και ο Τραμπ κάθισαν δίπλα δίπλα, μπροστά από το τζάκι στο Οβάλ γραφείο. Ο Στάρμερ – όπως και ο Μακρόν, που κάθισε στην ίδια θέση, λίγες ημέρες νωρίτερα – δεν τα πήγε άσχημα και για όσο κράτησε η συνάντηση κατάφερε να προσποιηθεί ότι αυτό το πράγμα στο οποίο συμμετείχε ήταν κάτι απόλυτα φυσιολογικό, παρατηρεί ο Guardian.

Ο Τραμπ είπε ότι οι δύο τους τα πήγαίνουν «περίφημα». Ο Στάρμερ ευχαρίστησε τον πρόεδρο, «που άλλαξε το αφήγημα για την Ουκρανία».

Στη συνέχεια, ο βρετανός πρωθυπουργός έβαλε το χέρι στην τσέπη του σακακιού του (την εσωτερική, στη θέση της καρδιάς), έβγαλε το γράμμα του βασιλιά Καρόλου και το παρέδωσε στον Τραμπ.

Σ’ εκείνο το σημείο, η παράσταση κόλλησε, καθώς ο Τραμπ αποφάσισε να αυτοσχεδιάσει εκτός σεναρίου: «Πρέπει να το διαβάσω αυτή τη στιγμή;», ρώτησε, λες και παίρνει κανείς κάθε μέρα γράμματα από τον μονάρχη της Βρετανίας. Ο Στάρμερ απάντησε: «Ναι, παρακαλώ!»

Ακολούθησε μια μακρά, αγωνιώδης σιωπή καθώς ο Τραμπ μελετούσε την επιστολή. Αυτό που φάνηκε να τον απασχολεί περισσότερο -αν όχι αποκλειστικά- ήταν η υπογραφή. Σκεφτόταν άραγε ότι οι Αγγλοι πλαστογράφησαν μια επιστολή του βασιλιά τους; Τίποτε δεν αποκλείεται.

«Τρομερή υπογραφή», είπε τελικά. «Πανέμορφη».

Ο Στάρμερ εξήγησε στην ομήγυρη ότι η επιστολή περιείχε μια πρόσκληση για μια δεύτερη επίσημη επίσκεψη του Τραμπ στη Βρετανία. Ο Τραμπ έκανε ένα νεύμα σαν μια επιβεβαίωση για το πόσο σημαντικό ήταν αυτό. Ο Στάρμερ υπερθεμάτισε: «Αυτό είναι κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Δεν έχει ξαναγίνει».

Στη συνέχεια, περιγράφει ο Guardian, τοποθετώντας το χέρι του πάνω στο δεξί χέρι του Τραμπ, ξεπέρασε τον εαυτό του: «Αυτό είναι άνευ προηγουμένου!», είπε, μήπως και δεν είχε γίνει αντιληπτός τις πρώτες δύο φορές.

Μετά από ακόμη μια παύση, ο Στάρμερ, σαν κάποιος που μόλις έχει κάνει πρόταση γάμου, είπε με αγωνία στον Τραμπ: «Αυτό που δεν έχω ακόμα είναι η απάντησή σας».

«Η απάντηση είναι ναι!», είπε ο Τραμπ, βγάζοντάς τον από την αγωνία του.

Ο Στάρμερ, παρατηρεί ο Guardian, είχε υπολογίσει σωστά ότι η προοπτική μιας επίσημης συνάντησης με τον βασιλιά Κάρολο θα κολάκευε βαθιά έναν άνθρωπο που, όταν έγραψε πρόσφατα στα social media, «ΖΗΤΩ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ!», είχε μόνο τον εαυτό του στο μυαλό του.

Σε ένα πρόσφατο επεισόδιο του τηλεοπτικού προγράμματος Washington Week with the Atlantic, ο παρουσιαστής Τζέφρι Γκόνλτμπεργκ πρότεινε έναν απλό τρόπο για τους ηγέτες των συμμάχων των ΗΠΑ να κερδίσουν τον σεβασμό του Τραμπ: «Γκολφ και κολακεία», είπε, αν και ένας καλεσμένος του σημείωσε ότι μια υποψηφιότητα του Τραμπ για το Νομπέλ Ειρήνης θα βοηθούσε επίσης.

O Guardian γράφει πως ίσως ο Στάρμερ είχε δει την εκπομπή, γι’ αυτό δεν εξεπλάγη όταν, στο Οβάλ Γραφείο, ο Τραμπ άρχισε να μιλά για τις επενδύσεις του σε σχέση με το γκολφ στο Ηνωμένο Βασίλειο και είπε: «Είμαι ιδιοκτήτης του Τέρνμπερι, είμαι ιδιοκτήτης του Αμπερντίν και έχω ένα υπέροχο μέρος που ονομάζεται Ντούνμπεγκ, στην Ιρλανδία, οπότε έχω μια θέση στην καρδιά μου για τη χώρα σας».

Ο δημοσιογράφος Μαρκ Οστιν παρατήρησε στο X: «Ακούω από αξιόπιστες πηγές ότι ένα από τα πολύ βασικά πράγματα που θέλει ο Ντόναλντ Τραμπ από το Ηνωμένο Βασίλειο είναι να διοργανωθεί το πρωτάθλημα γκολφ στο γήπεδο του, στο Τράνμπερι της Σκωτίας».

Ο Στάρμερ και ο Τραμπ δεν θα μπορουσαν να είναι πιο αντίθετοι μεταξύ τους, παρατηρεί ο Guardian. Ο Στάρμερ είναι ένας σοβαρός δικηγόρος που έχει υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Τραμπ είναι ένας θρασύς αστέρας των ριάλιτι που στέλνει μετανάστες χωρίς έγγραφα στο Γκουαντάναμο.

Ο Στάρμερ έχει πάθος για τις σονάτες για πιάνο του Μπετόβεν και τον Σοστακόβιτς. Ο Τραμπ κάνει τον DJ στο κτήμα του στο Μαρ-α-Λάγκο, παίζοντας Ελβις Πρίσλεϊ, Λάιονελ Ρίτσι και Τζέιμς Μπράουν.

Ο Στάρμερ φέρεται να ήταν χορτοφάγος για 30 χρόνια, αν και πρόσφατα επέστρεψε στην κατανάλωση ψαριών, είναι δηλαδή ιχθυοχορτοφάγος (pescatarian) μια λέξη που (αν την καταλαβαίνει) μάλλον θα ακούγεται υπερβολικά… woke στον Τραμπ, λάτρη των τσίζμπεργκερ, που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της προεκλογικής του εκστρατείας τρώγοντας McDonald’s.

Οι προηγουμενες συναντήσεις βρετανών και αμερικανών ηγετών έχουν τις δικές τους παράξενες στιγμές, γράφει ο Guardian. Τουλάχιστον ο Στάρμερ δεν χρειάστηκε να χορέψει βαλς με τον Τραμπ, όπως έκανε η Μάργκαρετ Θάτσερ με τον Ρόναλντ Ρίγκαν.

Ομως, ο Στάρμερ πήγε στο Λευκό Οίκο με ένα τρομερό βάρος: Την επίγνωση ότι η διατλαντική συμμαχία, η οποία διατηρείται σταθερή από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, θα μπορούσε να καταρρεύσει στη βάρδιά του.

Κατά καιρούς το θυμήθηκε αυτό, διακόπτοντας τον Τραμπ για να διορθώσει τον ψευδή ισχυρισμό του ότι οι ευρωπαϊκές χώρες «παίρνουν τα χρήματά τους πίσω» από την Ουκρανία: «Κυρίως τα δωρίσαμε, στην πραγματικότητα», είπε ο Στάρμερ, ακριβώς όπως είχε πει και ο Μακρόν πριν από δύο ημέρες. Στ’ αλήθεια, πιστεύουν ότι ο Τραμπ τους ακούει;

Οταν φτάσανε στο σχόλιο του Τραμπ με το οποίο περιέγραφε τον ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ως «δικτάτορα», το σεναριο πήρε πάλι σουρεαλιστική τροπή: «Το είπα εγώ αυτό; Δεν μπορώ να πιστέψω ότι το είπα. Επόμενη ερώτηση», είπε, χαμογελώντας.

Αν ο Στάρμερ νόμιζε, με ανακούφιση, ότι παράκαμψε ένα παγόβουνο, αμέσως μετά βρήκε μπροστά του ένα ακόμη μεγαλύτερο, όταν ρώτησε τον Τραμπ εάν οι ΗΠΑ θα έσπευδαν στη διάσωση των μελλοντικών βρετανικών ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία.

«Οι Βρετανοί δεν χρειάζονται πολλή βοήθεια», είπε ο Τραμπ, κοιτώντας με νόημα την προτομή του Τσόρτσιλ που κοσμεί το Οβάλ Γραφείο. «Μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους εξαιρετικά. Ακούγεται σαν να είναι υπεκφυγή, αλλά δεν είναι υπεκφυγή, οι Βρετανοί ήταν πάντα απίστευτοι στρατιώτες, απίστευτος στρατός. Και μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους, αλλά αν χρειαστούν βοήθεια, θα είμαι πάντα με τους Βρετανούς, εντάξει, θα είμαι πάντα μαζί τους. Αλλά δεν θα χρειαστουν βοήθεια. Δες το ιστορικό τους».

Γύρισε στον Στάρμερ, του έπιασε αμήχανα το χέρι και τον ρώτησε: «Τα έχετε πάει πολύ καλά όλα αυτά τα χρόνια, έτσι δεν είναι;», μιλώντας τη γλώσσα ενός ιμπεριαλιστικού έθνους σε ένα άλλο.

Ο Στάρμερ μπήκε αμέσως σε λειτουργία διαχείρησης των ζημιών: «Είμαι πολύ περήφανος για τη χώρα μου, αλλά εμείς οι δύο πάντα υποστηρίζαμε ο ένας τον άλλον. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτή είναι η μεγαλύτερη συμμαχία για την ευημερία και την ασφάλεια που νομίζω ότι έχει δει ποτέ ο κόσμος. Όποτε είναι απαραίτητο, στηρίζουμε ο ένας τον άλλον».

Κι εκεί ήταν που ο Τραμπ τίναξε την αίσθουσα στον αέρα: «Θα μπορούσατε να αντιμετωπίσετε τη Ρωσία μόνοι σας;», ρώτησε τον Στάρμερ κι εκείνος έμεινε να τον κοιτάει, χάνοντας τα λόγια του.

Ο Πούτιν, ο οποίος αναμφίβολα παρακολουθούσε τα τεκτενόμενα από μακριά, πρέπει να χαμογελούσε πλατιά.

Μετά το μεσημεριανό γεύμα, οι δύο ηγέτες έδωσαν κοινή συνέντευξη Τύπου μπροστά σε εκατοντάδες δημοσιογράφους στην ανατολική αίθουσα. Ο Στάρμερ σχολίασε την προτομή του Τσόρτσιλ στο Οβάλ Γραφείο, τη συμμαχία της Βρετανίας και των ΗΠΑ στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την πρόσκληση του βασιλιά.

«Μια άνευ προηγουμένου δεύτερη κρατική επίσκεψη», (ξανά)είπε. «Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Είναι τόσο απίστευτο, θα είναι ιστορικό».  Ο Τραμπ, τελικά, είναι τόσο προφανής, τόσο ευανάγνωστος, τόσο επιρρεπής στην κολακεία.

Και τόσο στερεοτυπικός. Για τον Μακρόν είπε πριν από δύο ημέρες ότι τα γαλλικά είναι «μια πανέμορφη γλώσσα κι ας μην καταλαβαίνω τίποτε όταν τη μιλάει». «Τι όμορφη προφορά», σχολίασε όταν μιλούσε ο Στάτμερ. «Θα είχα γίνει πρόεδρος πριν από 20 χρόνια αν είχα αυτή την προφορά».

Ο Στάρμερ αναστέναξε ανακουφισμένος. Από μέσα του.

. . .