Τα βρετανικά πυρηνικά όπλα θα σώσουν την ΕΕ από τον Πούτιν;

Το βρετανικό ψυχροπολεμικό βομβαρδιστικό Avro Vulcan σκοπό του είχε να ρίξει πυρηνικές βόμβες σε περίπτωση πολέμου μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Σοβιετικής Ενωσης και να προαναγγείλει την έναρξη της παγκόσμιας καταστροφής, ωστόσο τη δεκαετία του ’90 η Βρετανία το κατήργησε, καθώς τα πυρηνικά όπλα της τοποθετήθηκαν σε υποβρύχια. Τώρα, όμως, που ο Τραμπ τα βρίσκει με τη Ρωσία, η Βρετανία και οι σύμμαχοί της στην Ευρώπη ίσως χρειαστεί να αναπτύξουν ξανά αεροσκάφη τύπου Avro Vulcan για να φέρουν τακτικά πυρηνικά όπλα.

Το παραπάνω (νεο-ψυχροπολεμικό) σκεπτικό ανέπτυξε ο Ματ Ολιβερ, συντάκτης του βρετανικού μέσου The Telegraph, σε εκτενές άρθρο του που καταπιάστηκε με το ερώτημα «πώς η Ευρώπη μπορεί να ανταποκριθεί στην επιθετικότητα του Πούτιν». Για την ανάγκη συνεργασίας της Βρετανίας με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (και του ΝΑΤΟ) ο αρθρογράφος παρέπεμψε και σε σχετικές προεκλογικές δηλώσεις του συντηρητικού πολιτικού και υποψηφίου νέου καγκελαρίου της Γερμανίας Φρίντριχ Μερτς.

Γιατί ο Μερτς θέλει να βασιστεί και η άμυνα της πατρίδας του στις δύο πυρηνικές χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, στη Βρετανία και στη Γαλλία; Διότι «οι Δυτικοί αξιωματούχοι ανησυχούν ότι τυχόν αποχώρηση των Αμερικανών από την Ευρώπη θα αφήσει το ΝΑΤΟ με ‘‘κενό αποτροπής’’», ενώ συγχρόνως «η Ρωσία είναι οπλισμένη σαν αστακός με δικά της τακτικά πυρηνικά και έχει απειλήσει να τα χρησιμοποιήσει τόσο στην Ουκρανία όσο και πέρα από αυτή».

Ο Ολιβερ ξεχώρισε τα πυρηνικά όπλα σε δύο κατηγορίες, στα τακτικά και στα στρατηγικά. Τα δεύτερα, άπαξ και εξαπολυθούν, θα σταματήσουν το ρολόι της Γης – αν η χρήση τους καταστεί αναπόδραστη, αναπόφευκτο θα είναι και το τέλος του κόσμου μας.

Για την περίπτωση του Αρμαγεδδώνος (χρήση στρατηγικών πυρηνικών), ο βρετανός συντάκτης καθησύχασε το κοινό του γράφοντας ότι «οι πύραυλοι Trident είναι εφικτό να στοχεύσουν τη Ρωσία και να εξαφανίσουν πόλεις από τον χάρτη», αφού ο συγκεκριμένος διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος «μπορεί να μεταφέρει έως και τέσσερις κεφαλές 100 κιλοτόνων, με την καθεμία να είναι επτά φορές ισχυρότερη από τη βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα».

Φυσικά, τα τακτικά πυρηνικά δεν είναι τόσο καταστροφικά. «Μπορεί να χρησιμοποιηθούν στο πεδίο για να επιβραδύνουν την προέλαση του στρατού του Πούτιν και θεωρητικώς είναι ικανά να καταστήσουν τα σχέδια της εισβολής λιγότερο πιθανά».

Ωστόσο υπάρχει ένα «μικρό» πρόβλημα στο Νησί: «Αν και η Ρωσία διαθέτει περί τις 1.000, ίσως και 2.000 τακτικές πυρηνικές κεφαλές, η Βρετανία δεν διαθέτει πλέον καμία». Ο,τι υπάρχει επί ευρωπαϊκού εδάφους σε τακτικά πυρηνικά όπλα είναι αμερικανικό πολεμικό υλικό, το οποίο ανήκει στις ΗΠΑ: «Αυτό το πυρηνικό απόθεμα αποτελείται εξ ολοκλήρου από τα B61, που ρίχνονται από αεροσκάφη. Περίπου 100 τέτοια παραμένουν αποθηκευμένα σε αεροπορικές βάσεις της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Τουρκίας». Και το μείζον πρόβλημα για τους Ευρωπαίους είναι ένα: «Ο Τραμπ μπορεί να αποσύρει αυτά τα πυρηνικά, αν έρθει σε κάποια συμφωνία με τον Πούτιν».

Σε τέτοια περίπτωση, πώς θα καταλαγιάσει «ο φόβος που υπάρχει στις Δυτικές πρωτεύουσες»; Ο Ολιβερ έγραψε ότι η Βρετανία και η Γαλλία πρέπει να αναπτύξουν τα δικά τους τακτικά πυρηνικά όπλα, κάτι που προϋποθέτει πολιτική βούληση και διακρατική εμπιστοσύνη. Και όλα αυτά ενώ «ο Πούτιν διατυμπανίζει πως η Ρωσία διαθέτει ασυγκρίτως περισσότερα τακτικά πυρηνικά από όσα υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, έχοντας τροποποιήσει και το ρωσικό πυρηνικό δόγμα για να καταστήσει σαφές ότι διατηρεί το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τακτικά πυρηνικά κατά το δοκούν».

Τώρα, με την κυβέρνηση Τραμπ να επιδιώκει μεγάλη συμφωνία με τον Πούτιν ερήμην της Ευρώπης, συνέχισε ο Ματ Ολιβερ, υπάρχουν ανησυχίες περί αποχώρησης των ΗΠΑ. «Τι θα συμβεί σε τέτοια περίπτωση; Η ιδέα που έχει η Βρετανία από τη δεκαετία του ’60 είναι η ‘‘ατλαντική πυρηνική δύναμη’’». Τι ακριβώς εννοούν οι Βρετανοί με αυτόν τον όρο; «Να πληρώσουν οι ΝΑΤΟϊκοί σύμμαχοι τη Βρετανία ώστε να επεκτείνει τις πυρηνικές δραστηριότητές της. Και αυτή, σε αντάλλαγμα, να ευθυγραμμίσει τον πυρηνικό σχεδιασμό της με εκείνον του ΝΑΤΟ και να υπερασπιστεί την Ευρώπη με τακτικά πυρηνικά πλήγματα».

«Το απλούστερο είδος τακτικού πυρηνικού όπλου που μπορεί να αναπτύξει η Βρετανία είναι κεφαλές τοποθετημένες σε πυραύλους Κρουζ, εκτοξευομένους από αέρος ή από θαλάσσης. Αυτό θα αποτελέσει για τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ αξιόπιστη απάντηση στα ρωσικά τακτικά πυρηνικά» αποσαφήνισε ο Ολιβερ, ωστσόσο εντόπισε και ένα επιπλέον πρόβλημα: «Το βρετανικό Ναυτικό διαθέτει πυραύλους Τόμαχοκ, η εκτόξευση των οποίων απαιτεί την άδεια του Λευκού Οίκου». Σημείωσε, επίσης, ότι και η Γαλλία μπορεί να αναπτύξει τέτοια τακτικά πυρηνικά όπλα, όμως «το όλο εγχείρημα θα είναι δαπανηρότατο και θα υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις».

Η είδηση που βγαίνει, πάντως, από το κείμενο του Ολιβερ και τις πηγές που επικαλέστηκε δεν είναι μυθοπλασία: «Πίσω από κλειστές πόρτες οι σύμμαχοι συζητούν όλα τα ενδεχόμενα. Συζητήσεις έντονες, που γίνονται ιδιωτικώς. Τις προάλλες ένας εκπρόσωπος του υπουργείου Αμυνας δήλωσε: ‘‘Το ανεξάρτητο πυρηνικό αποτρεπτικό μέσο της Βρετανίας υπάρχει για να αποτρέπει τις πιο ακραίες απειλές εις βάρος της εθνικής ασφάλειάς μας, όπως και των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ. Θα παραμείνουμε σκοπίμως διφορούμενοι για το πότε, πώς και σε ποια κλίμακα σκεφτόμαστε να χρησιμοποιήσουμε τα πυρηνικά όπλα μας».

. . .