«Μου φάνηκε επικίνδυνος» είπε στο δικαστήριο ο ύπαρχος του Blue Horizon για τον Αντώνη Καρυώτη

Να δικαιολογήσει την ενέργειά του να απωθήσει και να πετάξει ουσιαστικά στη θάλασσα έναν άνθρωπο από τον καταπέλτη του πλοίου την ώρα που αυτό αναχωρούσε, επιχείρησε ο ύπαρχος του Blue Horizon, κατά την απολογία του στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πειραιά, στη δίκη για τον θάνατο του 36χρονου Αντώνη Καρυώτη τον Σεπτέμβριο του 2023 στο λιμάνι του Πειραιά.

Ο ύπαρχος που είναι προσωρινά κρατούμενος για την πράξη του, μίλησε και για το τι ΔΕΝ έκανε αφού διαπίστωσε ότι ο Αντώνης είχε πέσει στη θάλασσα και αντί να τον βοηθήσει, γύρισε την πλάτη και μπήκε στο γκαράζ του επιβατηγού-οχηματαγωγού σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

Τον έσπρωξα επειδή μου φάνηκε επικίνδυνος, ανέφερε μεταξύ άλλων, αρνούμενος εκ νέου  το νομικό χαρακτηρισμό της πράξης του ως ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο.

«Δεν είμαι δολοφόνος, δεν κράτησα όπλο να τον σκοτώσω», είπε, αν και  όπως παραδέχθηκε, γνώριζε  ότι «αν πέσει άνθρωπος στη θάλασσα σε αυτό το σημείο, σίγουρα δεν θα βγει ζωντανός».

Οσο για το γεγονός ότι άφησε αβοήθητο τον 36χρονο να πνιγεί στο λιμάνι, ισχυρίστηκε ότι «πάγωσε» και δεν πρόλαβε να αντιδράσει (ισχυρισμό ωστόσο που διαψεύδει το ίδιο το βίντεο της βίαιης απώθησης του Αντώνη στον καταπέλτη και της πτώσης του στη θάλασσα).

Οπως είπε, «δεν κατάφερε» να βρει σωσίβιο για να το ρίξει στη θάλασσα (αν και πάλι από το βίντεο δεν προκύπτει, ούτε φαίνεται να ψάχνει για κάποιο σωστικό μέσο), ενώ φοβήθηκε να πέσει ο ίδιος  στο νερό για να βοηθήσει τον άτυχο  Καρυώτη.

«Οταν γύρισα προς τα πίσω για να πάρω σωστικό μέσο ο άνθρωπος είχε πνιγεί από την περιδινιση», επανέλαβε.

Στην αρχή της απολογίας του ο ύπαρχος εξέφρασε τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια του Αντώνη Καρυώτη:

«Θέλω να εκφράσω τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια. Ηταν ένα περιστατικό το οποίο ακόμα δεν μπορώ να διανοηθώ. Θέλω να ζητήσω μια συγγνώμη από την οικογένεια γιατί δεν ήθελα ποτέ να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα».

«Ακουσα ένα ώπα. Τον βλέπω και τρόμαξα, ποιος είναι αυτός; Εχεις εισιτήριο ταξιδεύεις; Τον απωθώ, τα έχασε, φοβήθηκα, τρόμαξα… δεν μου είχε ξανατύχει να μπαίνει άνθρωπος στο δευτερόλεπτο πριν φύγουμε» περιέγραψε.

«Τον ρώτησα και δεν μου είπε τίποτα. Είχα κολλήσει ότι στα μάτια μου ήταν ένας επικίνδυνος άνθρωπος. Δεν τον ήξερα, να έχω κάνει μια κουβέντα μαζί του. Φοβήθηκα μην έκανε κανένα κακό. Αν έμπαινε μέσα αυτός ο άνθρωπος και έκανε κάποιο κακό θα βρισκόμουν στο ίδιο εδώλιο. Όλη μου η πίεση ήταν να βγάλω έξω τον άνθρωπο κι να είναι στη στεριά», ισχυρίστηκε.

Πρόεδρος: Φαίνεται να διαμαρτύρεται πάντως στο βίντεο… αντιδρά όπως φαίνονται οι κινήσεις του..

Κατηγορούμενος: Δεν μου είπε τίποτα. Δεν μου μίλησε…. Αν μου έλεγε ότι έχει εισιτήριο θα τον έβαζα. Δεν μου έχει ξανασυμβεί το τελευταίο δευτερόλεπτο…

Πρόεδρος: Δηλαδή τον ρωτήσατε αν ταξιδεύει;

Κατηγορούμενος: Βέβαια. Του είπα «βγες έξω σε παρακαλώ».. μου είπε κάτι ακαταλαβίστικο, δεν ήξερα αν είναι ξένος, Πακιστανός ή Ρομά… μακάρι να μου φώναζε κάποιος ότι τον ξέρει. Θα ξεμπλοκάριζε το μυαλό μου και θα τον άφηνα.

Πρόεδρος: Την πρώτη φορά τον βγάλατε στην προβλήτα αλλά με μια υπερβολή στην κίνηση… θα μπορούσατε να τον πιάσετε από τη μέση και να τον ρωτήσετε έχεις εισιτήριο και ανάλογα με την απάντηση να κάνατε μια κίνηση. Εδώ πήγατε ταχύτατα να τον βγάλετε έξω. Σαν να παραλείψατε ένα στάδιο.

Κατηγορούμενος: Ακουσα το ώπα κι έτρεξα και τον ρώτησα αλλά δεν μου είπε τίποτα… το μυαλό που είχε κλειδώσει ότι είναι αδιανόητο το τελευταίο δευτερόλεπτο να μπει κάποιος μέσα και αυτό το πράγμα ήταν κάτι επικίνδυνο. Το μυαλό μου ήταν να τον βγάλω έξω και να μην το επιβιβάσω

Πρόεδρος: Τη δεύτερη φορά το πράγμα αποκτά μια επικινδυνότητα…

Κατηγορούμενος: Όλα γίνονται ενστικτωδώς. Δεν μου είπε οπότε. Μακάρι να μου έλεγε γιατί δεν θα ήμασταν εδώ. Είπε ένα ντ ντ ντ … δεν κατάλαβα αν ήταν ξένος ή Έλληνας… τώρα τα λέμε ήρεμα. Εκείνη τη στιγμή υπήρχε τρελή πίεση γιατί δεν ήξερα τι μπορεί να κάνει αυτός ο άνθρωπος

Πρόεδρος: Είχατε κάποια ένδειξη για αυτό;

Κατηγορούμενος: Με ανησύχησε ο τρόπος. Το τελευταίο δευτερόλεπτο που ξεκίνησε ο καταπέλτης..

Πρόεδρος: Την πίεση του χρόνου μπορούσατε να την εκτιμήσετε διαφορετικά, ότι δεν υπάρχει χρόνος για να τον βγάλετε έξω..

Κατηγορούμενος: Δεν το σκέφτηκα αυτό. Σκέφτηκα μόνο να τον βάλω έξω γιατί έβλεπα το έδαφος… έβλεπα ότι είχε το περιθώριο και όταν πάτησε στο ντόκο θεώρησα πως δεν θα κάνει άλλη κίνηση, αλλά ξανά αυτός. Λάθος μου αλλά αυτό ήταν το μέλημα μου.

Πρόεδρος: Η τελευταία φορά πριν πέσει στο νερό;

Κατηγορούμενος: Ήμαστε στα νύχια σαν να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου. Χάνω τον Αντώνη.

Πρόεδρος: Δεν φαίνεται να κάνετε μια ενστικτωδώς κίνηση να τον σώσετε…

Κατηγορούμενος: Δεν μπορούσα να κάνω κάτι, αν τον αρπάξω. Έσπασε το νύχι εκείνο το τελευταίο κλάμα του δευτερολέπτου. Δεν μπόρεσα να κάνω κάτι άλλο. Έβλεπε ντοκο και έλεγα θα φύγει αλλά έπεσε στο κενό. Το μέλημα μου ήταν να βγάλω τον άνθρωπο έξω με ασφάλεια.

Πρόεδρος: Γιατί δεν μεταφέρατε στον καπετάνιο ότι τον σπρώξατε αλλά του είπατε ότι γλίστρησε;

Κατηγορούμενος: Αυτό μου φάνηκε, ότι γλίστρησε κι έφυγε. Ότι έχασε τη λαμαρίνα κάτω από τα πόδια του. Δεν είχα καταβάλει ότι ήταν ο καταπέλτης σταματημένος. Αυτό μου βγήκε εκείνη τη στιγμή και αυτό του είπα. Έτσι μου φάνηκε».

Κατηγορούμενος: Δεν ήξερα με τί άνθρωπο είχα να κάνω.

Πρόεδρος: Ας υποθέσουμε ότι είναι έτσι, δεν ήταν κάποιος άγριος άνθρωπος του λιμανιού. Η ανησυχία σας δεν υποχώρησε από το ότι δεν έφερε καμία σημαντική αντίσταση όταν τον βγάζατε έξω. Δεν χειροδίκησε, δεν σας κόντραρε

Κατηγορούμενος: Αντίσταση δεν έφερε αλλά η επιμονή του μου έλεγε ότι κάτι συμβαίνει. Δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι είναι επιβάτης, δεν είχε κάποιο αποδεικτικό στοιχείο.

Πρόεδρος: Η θέση σας δηλαδή για την τρίτη φορά ποια είναι; Βάζατε ως πρώτα την ασφάλεια του; Δεν έγινε αντιληπτό σε εσάς ότι ο καταπέλτης είχε προχωρήσει;

Κατηγορούμενος: Μα έβλεπα τον ντόκο. Πίστευα ότι υπήρχε περιθώριο να βγει έξω. Δεν έβλεπα θάλασσα. Όπως βγήκε τις άλλες δύο φορές θα έβγαινε και τώρα.

Εισαγγελέας: Όταν λέτε ότι κάποιος είναι επικίνδυνος πρέπει να το αιτιολογούμε. Και εσείς είστε ναυτικός και πρέπει να διαχειρίζεστε καταστάσεις… Σας έχει πει κανείς ότι συμπεριφερόμαστε στους καθυστερημένους επιβάτες σπρώχνοντάς τους;

Κατηγορούμενος: Όχι, δεν υπάρχει οδηγία. Απλά τρόμαξα και το έκανα.

Εισαγγελέας: Στα ηχητικά από τον ασύρματο λέτε ότι σας είπε ότι θέλει να ταξιδέψει…

Κατηγορούμενος: Δεν το θυμάμαι αυτό. Δεν ήμουν καλά ψυχολογικά και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το είπα.

Εισαγγελέας: Αν σας το είπε αυτό όμως, δεν θα ήταν πλέον επικίνδυνος, ένας επιβάτης ήταν.

Εισαγγελέας: Ήταν αντιληπτό ακόμα και στους επιβάτες ότι δεν έφτανε στο ντόκο.

Κατηγορούμενος: Εγώ δεν το έβλεπα αυτό. Δεν υπήρχε περίπτωση στη θάλασσα να πετάξω αυτόν τον άνθρωπο! Δεν είμαι τρελός να ξέρω ότι έχω από πίσω τη θάλασσα και να ρίξω έναν άνθρωπο. Δεν θέλει κανένας άνθρωπος να βρεθεί σε αυτό το σημείο…  Πότε δεν είπα ότι τα έκανα όλα σωστά. Εκανα το λάθος. Το λάθος ήταν ότι ο φόβος μου με κατέβαλε και έγινε αυτό που έγινε. Ο φόβος μου προς τον άνθρωπο που μπήκε το τελευταίο δευτερόλεπτο. Δεν ήθελα να χαθεί ένας άνθρωπος. Δεν ήθελα να φτάσει στη θάλασσα, αλλά στον ντόκο. Με έχουν χαρακτηρίσει το μεγαλύτερο δολοφόνο της Ελλάδος. Δεν ήθελα να σκοτώσω τον Αντώνη».

Πρόεδρος: Γιατί δεν κάνατε μια ενστικτώδη κίνηση να τον πιάσετε;

Κατηγορούμενος: Δεν μπορούσα να κάνω κάτι, νατον αρπάξω. Εσπασε το “νύχι” [του καταπέλτη] εκείνο το τελευταίο κλάσμα του δευτερολέπτου. Δεν μπόρεσα να κάνω κάτι άλλο. Εβλεπε ντοκο και έλεγα θα φύγει αλλά έπεσε στο κενό. Το μέλημα μου ήταν να βγάλω τον άνθρωπο έξω με ασφάλεια.

Πρόεδρος: Γιατί δεν μεταφέρατε στον καπετάνιο ότι τον σπρώξατε αλλά του είπατε ότι γλίστρησε;

Κατηγορούμενος: Αυτό μου φάνηκε, ότι γλίστρησε κι έφυγε. Ότι έχασε τη λαμαρίνα κάτω από τα πόδια του. Δεν είχα καταβάλει ότι ήταν ο καταπέλτης σταματημένος. Αυτό μου βγήκε εκείνη τη στιγμή και αυτό του είπα. Ετσι μου φάνηκε. Ηταν μπροστά και αμέσως χάθηκε. Η πρώτη μου κίνηση ήταν να σηκώσω ασύρματο και να πω κάπτεν. Και του έδειξα τον άνθρωπο για να τον δει στην κάμερα.

Πρόεδρος: Η κίνηση αυτή δεν δείχνει να επιμένετε.. οι μάρτυρες που την είδαν την αντιλήφθηκαν διαφορετικά ως «πάμε να φύγουμε». Δεν ήσασταν επίμονος, ούτε είστε στραμμένος προς τα εκεί που έπεσε.

Κατηγορούμενος: Η κίνηση μου ήταν να πάω να βρω κάτι να πετάξω και συνειδητοποιώ ότι δεν έχω τίποτα. Έπρεπε να φύγω, να τρέξω και να το βρω. Κάνω την κίνηση συνειδητοποιώ ότι δεν έχω τίποτα και…

Πρόεδρος: Ενα «κράτει τις μηχανές», ένα σωσίβιο; Πως δεν το είπατε; Αυτή την εκδήλωση ανησυχίας από που θα τη συνάγουμε για την τύχη του ανθρώπου που έπεσε μέσα απρόσμενα όπως λέτε…

Κατηγορούμενος: Εκείνη τη στιγμή τα έχω χάσει. Τρέμω ολόκληρος. Κάνω την κίνηση να βρω κάτι, δεν έχω τίποτα να πετάξω. Φωνάζω στον ασύρματο… δεν μου πέρασε με τόσο στρεσάρισμα που είχα να πω ρίξτε ένα σωσίβιο. Έκανα μια κίνηση να πάω στη θάλασσα αλλά φοβήθηκα…

Πρόεδρος: Γιατί δεν ακούμε στο ηχητικό μια αντίδραση σας τέτοια;

Κατηγορούμενος: Τώρα που τα λέμε είναι όλα καλά. Εκείνη τη στιγμή τρέμω ολόκληρος. Δεν μπορώ να περιγράψω πώς ένιωθα… δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι έχει γίνει κάτι άσχημο. Δεν περίμενα ότι από τις απωθήσεις θα έχανε τη ζωή του ένας άνθρωπος… δεν έχω χτυπήσει ή κάνει κάτι κακό σε άνθρωπο…

. . .