Κυνικό προπαγανδιστικό σόου της Χαμάς με τους ομήρους 

Τον Οκτώβριο του 2023 η Ρίτα Μπαρούντ σπούδαζε γαλλικά στο Πανεπιστήμιο Αλ Ακσα της Γάζας, αγνοώντας ότι η ζωή της (όπως και η ζωή όλων των πολιτών της Λωρίδας) επρόκειτο να ανατραπεί με ανείπωτο τρόπο. Επιβιώνοντας μέσα στη δίνη του πολέμου, μαζί με τους γονείς και τα δύο αδέλφια της, κατέληξε να εργάζεται ως ανεξάρτητη δημοσιογράφος, ανταποκρίτρια από τη Γάζα.

«Φαίνεται αδιανόητο, αλλά έχω εκτοπιστεί 12 φορές τους τελευταίους 10 μήνες. Νιώθω ότι δεν θα έχω ποτέ ξανά ένα σπίτι ή ένα ασφαλές μέρος για να μένω. Δεν μπορώ πλέον να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς να φοβάμαι ότι θα εκτοπιστώ και θα χάσω ό,τι έχω ανά πάσα στιγμή. Είναι σαν να προσπαθούμε να ξεφύγουμε από τον θάνατο, αλλά ο θάνατος συνεχίζει να μας κυνηγά», έγραψε τον περασμένο Αύγουστο σε ανταπόκρισή της για το ανεξάρτητο πρακτορείο ειδήσεων The New Humanitarian.

Και πριν από λιγότερο από έναν μήνα σημείωνε ότι «το χειμωνιάτικο κρύο έφτασε στη Γάζα, υπενθυμίζοντας με σκληρό τρόπο πόσο εύθραυστη έχει καταστεί η ζωή. Η Γάζα είναι πλέον αφόρητα χαοτική. Τίποτα δεν λειτουργεί. Δεν υπάρχει τάξη, ασφάλεια, τίποτα που να μας κάνει να νιώθουμε ότι η ζωή θα μπορούσε να είναι ξανά φυσιολογική. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι ερείπια. Τα κατεστραμμένα κτίρια λειτουργούν ως μνημεία όλων όσων έχουμε χάσει. Το νερό είναι λιγοστό. Το ρεύμα είναι ακόμα κομμένο».

Επειτα από περίπου δέκα ημέρες ανακοινώθηκε η εκεχειρία, τα κανόνια του πολέμου σίγησαν και άρχισαν οι ανταλλαγές κρατουμένων μεταξύ των δύο πλευρών. Εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι πήραν τον δρόμο της επιστροφής από τον βομβαρδισμένο Νότο της Γάζας προς τον ισοπεδωμένο Βορρά. Ωστόσο, παρά τη χαοτική ευφορία που επικρατεί κατά την απελευθέρωση των ισραηλινών ομήρων από τη Χαμάς και την υποδοχή των Παλαιστίνιων που αποφυλακίζονται από τους Ισραηλινούς, οι συνθήκες υπό από τις οποίες καλούνται να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους παραμένει τραγικές.

«Οι σκηνές της απελευθέρωσης των ισραηλινών ομήρων ενσωματώνονται προσεκτικά σε ένα ηρωικό αφήγημα. Είναι φροντισμένες ώστε να αφηγούνται μια ιστορία θριάμβου. Ωστόσο, πίσω από τις κάμερες, σε μια σκοτεινή γωνιά της πραγματικότητας, κρύβεται μια άλλη αλήθεια», γράφει σήμερα η Ρίτα Μπαρούντ σε ανταπόκρισή της για τη La Repubblica από το Ντέιρ αλ Μπάλαχ στην κεντρική Γάζα.

«Στη Γάζα αυτές οι εικόνες δεν είναι παρά ένα μιντιακό θέαμα. Για τους κατοίκους της Λωρίδας η διαδικασία παράδοσης ομήρων μοιάζει με προπαγανδιστική φούσκα που σχεδιάστηκε για να εξυμνεί το σθένος (των Παλαιστίνιων), αλλά και για να αποκρύπτει, ταυτόχρονα, την καθημερινή τραγωδία περισσότερων από δύο εκατομμύρια ανθρώπων (…). Πώς είναι δυνατό να παρουσιάζεται ο λαός της Γάζας ως νικητής, ηρωικός και γεμάτος σθένος, όταν στην πραγματικότητα είναι πολιορκημένος, χωρίς βασικά αγαθά και αναγκασμένος να επιβιώνει κάτω από απάνθρωπες συνθήκες;», διερωτάται η 21χρονη παλαιστίνια δημοσιογράφος.

Κάνοντας λόγο για «πικρή αντίφαση», γράφει πως σίγουρα δεν είναι τυχαίο. «Οι εικόνες είναι μελετημένες ώστε να δείχνουν μόνο τη μία πλευρά της ιστορίας: οι πολίτες της Γάζας υποβιβάζονται σε μια ανώνυμη μάζα ανθρώπων με “σθένος”, μετατρέποντας, έτσι, τη δυστυχία σε μια επιλογή που πρέπει να εξυμνείται, σαν να ήταν η ζωή κάτω από βόμβες, πείνα και στερήσεις μια μορφή ηρωισμού. Αλλά κάθε πολίτης της Γάζας γνωρίζει ότι αυτό δεν είναι επιλογή, ούτε ηρωική πράξη: είναι απλώς ένας καθημερινός αγώνας για επιβίωση», εξηγεί η Ρίτα Μπαρούντ.

Θεωρεί ότι το εν λόγω αφήγημα δεν προσφέρει τίποτα στους απλούς ανθρώπους, αντιθέτως, δικαιολογεί την αδράνεια της διεθνούς κοινότητας, καθώς παρουσιάζει τους Παλαιστινίους «σαν να έχουν επιλέξει να είναι θύματα ή σύμβολα αντίστασης, ενώ απλώς στερούμαστε βασικών δικαιωμάτων». Η ίδια έχει επιλέξει να μην παρακολουθεί την τελετουργία της παράδοσης των ισραηλινών ομήρων, καθώς αδυνατεί να αντιληφθεί το νόημά της, δεδομένης της ανείπωτης δυστυχίας που επικρατεί στη Γάζα.

«Αγνοούνται πολύ πιο επείγουσες και καταστροφικές πραγματικότητες: οικογένειες χωρίς στέγη, απροστάτευτα παιδιά, ασθενείς που πεθαίνουν λόγω έλλειψης φαρμάκων, εκατομμύρια άνθρωποι πεινασμένοι και διψασμένοι», αναφέρει σχετικά. «Ο κόσμος μπορεί να θαυμάζει την υποτιθέμενη “σθεναρότητα” της Γάζας, επειδή τα μέσα ενημέρωσης αναφέρουν μόνο ό,τι θέλουν. Ομως η αλήθεια παραμένει αόρατη: δεν είμαστε ήρωες, ούτε σύμβολα. Είμαστε άνθρωποι που ονειρευόμαστε να ζούμε με αξιοπρέπεια και αναζητούμε την ελευθερία, όπως όλοι οι άλλοι. Αλλά όσο τα μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να ρίχνουν φως μόνο στη μία πλευρά της ιστορίας, η αλήθεια θα συνεχίσει να αποκρύπτεται από τον κόσμο».

. . .