Ο «τραμπισμός» κατακτά την ΕΕ και βοηθάει τη Ρωσία

Αρκετά μελαγχολική ανάλυση για το παρόν και το μέλλον της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς την εποχή του Τραμπ έκανε ο Μάσιμο Νάβα στην Corriere della Sera, λαμβάνοντας αφορμή από το σοκ που προκάλεσε η κοινοβουλευτική σύμπλευση της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας με τη μέχρι πρότινος αποσυνάγωγη Εναλλακτική όσον αφορά το Μεταναστευτικό στη γερμανική διάστασή του (διάσταση που προκλήθηκε από την αντιδρώσα τώρα πρώην καγκελάριο του ιδίου κόμματος, Ανγκελα Μέρκελ).

Ο Νάβα θύμισε τον παρεμβατικό ρόλο του Ελον Μασκ στη γερμανική προεκλογική εκστρατεία υπέρ της Εναλλακτικής, επίσης ότι οι Χριστιανοδημοκράτες είναι φαβορί για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης συνεργασίας, ενώ υπογράμμισε με σημασία ότι «το συγκεκριμένο ακροδεξιό κόμμα έχει φιλορωσικές θέσεις». Ακόμη, διαπίστωσε ότι το φράγμα στη δεξιά πλευρά του πολιτικού φάσματος έπεσε στη Γερμανία και όχι μόνο σε αυτή. Διότι παρέθεσε στοιχεία που δείχνουν ότι η επί δεξιά κλίση του συστήματος είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο σε τουλάχιστον δύο σοβαρούς τομείς, στην ενέργεια και στην άμυνα, αλλά και σε επιμέρους, όπως είναι οι πολιτικές περί φύλων, γάμων και υιοθεσιών ΛΟΑΤΚΙ+, κ.ά.

Ανέφερε παραδείγματα για την πίεση που άρχισαν να ασκούν στην Κομισιόν φιλοευρωπαίοι κατά τα λοιπά και υπεράνω υποψίας συντηρητικοί πολιτικοί, όπως ο πρωθυπουργός της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ, στην κατεύθυνση της ακύρωσης της «πράσινης ανάπτυξης», ενώ διαπίστωσε ότι οι διατεταγμένοι από τον νέο Λευκό Οίκο υπερεξοπλισμοί των κρατών του ΝΑΤΟ (συνεπώς και της ΕΕ) ή των καρτών της ΕΕ (και συνεπώς του ΝΑΤΟ) «είναι το νέο μάντρα που ψέλνουν όλοι» υπακούοντας στα κελεύσματα του Τραμπ.

Για το θέμα της «πράσινης ανάπτυξης», που φαίνεται ότι φυλλορροεί, επισήμανε ως σημαντικές τις κινήσεις του Ζορντάν Μπαρντελά, του κόμματος της Λεπέν: «Αυτός πρότεινε στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να τεθεί τέλος στην Πράσινη Συμφωνία της Κομισιόν. Πρόκειται για αφύσικη ένωση της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς με σκοπό την υπονόμευση ενός από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της πρόσφατης ευρωπαϊκής Ιστορίας». Και σχολίασε: «Δηλαδή, ακριβώς όπως έχει ήδη κάνει ο Τραμπ, οδηγώντας τις ΗΠΑ εκτός της Συμφωνίας των Παρισίων για το Κλίμα».

Ο Νάβα υπενθύμισε ότι «οι ευρωπαϊκοί συντηρητικοί κύκλοι έχουν εκφράσει εδώ και καιρό φόβους ότι η Πράσινη Συμφωνία θα αποτελέσει τροχοπέδη στην οικονομία, μάλιστα εξέφρασαν την άποψη ότι, σε επίπεδο Ευρωβουλής, η ήπια Δεξιά του Λαϊκού Κόμματος άρχισε να ξυπνάει». Για τον Τουσκ, ειδικά, ήταν πολύ επικριτικός: «Διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης μεν, ωστόσο ζήτησε μια ‘‘πλήρη αναθεώρηση’’ όλων των νόμων για την Πράσινη Συμφωνία».

Το θέμα του υπερεξοπλισμού των ευρωπαϊκών κρατών στο ΝΑΤΟϊκό πλαίσιο ή της ίδρυσης ευρωπαϊκού στρατού ο αρθρογράφος το συνέδεσε με τις «αμερικανικές προμήθειες», δηλαδή με τις μεγάλες μπίζνες των αμερικανικών βιομηχανιών πολεμικού υλικού. Επανήλθε στον Τουσκ: «Η Πολωνία είναι πρωταθλήτρια στις αμυντικές επενδύσεις, με δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ της. Μάλιστα ο Τουσκ υπερθεματίζει και παροτρύνει τους ευρωπαίους εταίρους του να κάνουν την άμυνα απόλυτη προτεραιότητά τους.

»Πρόκειται για έκκληση εναρμονισμένη με τις επιθυμίες του νέου Λευκού Οίκου. ‘‘Αν ο Τραμπ μιλάει για την ανάγκη να αναλάβει ο καθένας μας μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική του ασφάλεια, ας το θεωρήσουμε θετική πρόκληση’’, είπε ο Τουσκ, τονίζοντας ότι ‘‘μόνο ένας σύμμαχος μπορεί να ευχηθεί στον σύμμαχό του να γίνει και αυτός ο ισχυρότερος’’».

Σε αυτό το σημείο έθεσε και το πρόβλημα που μπορεί να προκύψει στο Ουκρανικό από το φλερτ της Χριστιανοδημοκρατίας με την Ακροδεξιά: «Ολοι ευελπιστούν ότι οι γερμανικές εκλογές θα αναδείξουν κυβερνητική πλειοψηφία δεσμευμένη υπέρ του Κιέβου, η οποία θα ωθήσει την ΕΕ να αντισταθμίσει την πιθανή αμερικανική αποχώρηση».

Εθιξε και το ζήτημα των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ ο Νάβα –ένα άλλο πεδίο υποστολής σημαιών στις νέες ΗΠΑ–, γράφοντας ότι τα αμερικανικά απόνερα έφθασαν στη Σλοβακία: «Ο Ρόμπερτ Φίτσο πρότεινε τροποποίηση του Συντάγματος ώστε να οριστεί ο γάμος μόνο ως ένωση άνδρα και γυναίκας και να απαγορευτεί η υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Προσπαθεί να κάνει και νομική ντρίμπλα. Το σλοβακικό Σύνταγμα ορίζει ότι ‘‘οι νομικά δεσμευτικές πράξεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπερισχύουν των εθνικών νόμων’’, ωστόσο ο Φίτσο προτείνει να συμπληρωθεί το άρθρο με τη φράση ‘‘αυτό δεν ισχύει αν αυτές οι νομικά δεσμευτικές πράξεις έρχονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα της Σλοβακίας’’».

Ο Νάβα υπενθύμισε ότι ο Φίτσο «είναι κοντά στη Ρωσία με σκοπό να διακόψει την ευρωπαϊκή υποστήριξη στην Ουκρανία». Χαρακτήρισε αυτή την πολιτική «άλλο ένα σημείο υπέρ του Τραμπ», αναρωτήθηκε «ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα του πολέμου μόλις θυσιαστεί η Ουκρανία» και εξοργίστηκε με «τον ερχομό στην εξουσία της αυστριακής φιλορωσικής Ακροδεξιάς», με «το πλήρες χάος μετά τις ρουμανικές προεδρικές εκλογές» και με «την προοπτική νίκης φιλορωσικών δυνάμεων στις βουλγαρικές εκλογές, όπως συνέβη στις προεδρικές εκλογές της Κροατίας».  

Επιστρέφοντας στο Ουκρανικό –το μείζον ζήτημα κατά το σκεπτικό του–, ο Νάβα ανέδειξε ως μνημείο υποκρισίας τις ανεπηρέαστες από τον πόλεμο και τις κυρώσεις μπίζνες των Δυτικών με τη Ρωσία: «Η Γερμανία, οι ΗΠΑ και η Γαλλία είναι οι τρεις πρώτες χώρες προέλευσης των εταιρειών που ακόμη διατηρούν παρουσία στη Ρωσία. Ετσι, συνέβαλαν στην πολεμική χρηματοδότηση της Ρωσίας με περίπου 16 δισ. δολάρια από την αρχή της εισβολής. Τα λεφτά αυτά είναι εταιρικοί φόροι και το Κρεμλίνο τα μετατρέπει σε βαλλιστικούς πυραύλους».

. . .