Ο «ασφαλής» Κώστας Τασούλας και οι παγίδες για την αντιπολίτευση

Η επιλογή Μητσοτάκη να προτείνει τον Κωνσταντίνο Τασούλα ως τον υποψήφιο – και ουσιαστικά επόμενο- Πρόεδρο της Δημοκρατίας επανέφερε την προεδρική εκλογή στα προ του 1995 δεδομένα, ως μία υποψηφιότητα από τους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος.

Ούτως ή άλλως η τελευταία συνταγματική αλλαγή που δεν απαιτεί πλέον 181 ψήφους για την εκλογή, «λύνει» τα χέρια του πρωθυπουργού, ο οποίος δεν είναι αναγκασμένος να «συγκατοικήσει» με Πρόεδρο από το αντίπαλο στρατόπεδο

Η πρόταση δεν ήταν έκπληξη, αφού ουσιαστικά είχε προαναγγελθεί μέσω των πληροφοριών που είχαν διαρρεύσει, ενώ παράλληλα δεν «έβαλε δύσκολα» στην αντιπολίτευση, με την έννοια ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν την «υποχρεώνει» να ψηφίσει το πρόσωπο το οποίο προτείνει. Μπορεί στο μήνυμα του προς τους πολίτες ο πρωθυπουργός να κάλεσε την αντιπολίτευση να ψηφίσει τον Κωνσταντίνο Τασούλα, με γνώμονα την πείρα και το κύρος, αλλά και ο πιο αισιόδοξος της κυβερνητικής παράταξης δεν το πιστεύει.

Επιλογή ενίσχυσης του κομματικού «πατριωτισμού»

Ο πρωθυπουργός είχε δύο επιλογές, την αμιγώς κυβερνητική και την «συναινετική». Επέλεξε την πρώτη, που έχει το πλεονέκτημα ότι δεν θα καταγράψει κοινοβουλευτικές απώλειες, ιδιαιτέρως μετά τη διαγραφή Σαμαρά και τονώνει τον παραταξιακό «πατριωτισμό» συσπειρώνοντας το κόμμα. Είναι επιλογή ασφαλής, δεν αλλάζει τα πολιτικά δεδομένα, δεν αναμένεται να του δημιουργήσει οποιοδήποτε πρόβλημα, καθώς ο Κώστας Τασούλας έχει την πολιτική εμπειρία να είναι συνεπής και θεσμικός στα νέα του καθήκοντα.

Η αντιπολίτευση από την άλλη δεν είδε τον πρωθυπουργό να κάνει την υπέρβαση με πρόταση από το δικό της χώρο, αλλά αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό με πολιτικούς όρους. Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ απέφυγε την παγίδα να «συρθεί» πίσω από μία επιλογή που θα ήταν μεν από τον δικό του χώρο, αλλά δεν θα ήταν απαραιτήτως και η επιλογή ηγεσίας.

Ο κίνδυνος για το ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ λίγη μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας από τον πρωθυπουργό επέλεξε σκληρή γραμμή και γλώσσα κάνοντας λόγο «για συμπόρευση του Πρωθυπουργού με την Ακροδεξιά», δίνοντας έτσι και το στίγμα της αντιπολιτευτικής τακτικής του επόμενου διαστήματος. Παράλληλα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει να λύσει έναν γρίφο, που έχει σχέση με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η πρότασή του θα είναι από την ίδια την παράταξη, αλλά με ένα πρόσωπο που χαίρει εκτίμησης και εκτός κομματικών τειχών (ακούγεται έντονο το όνομα του Τάσου Γιαννίτση), αλλά με αυτή την πρόταση θα πρέπει να επιβεβαιώσει και τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για υποψήφια πρόεδρο τη Λούκα Κατσέλη αν τελικά πείσει και τους βουλευτές της Νέας Αριστεράς να τη στηρίξουν – κάτι που δεν θεωρείται απίθανο- μπορεί να συγκεντρώσει περισσότερες ψήφους από την υποψηφιότητα που θα προτείνει το ΠΑΣΟΚ. Και στην περίπτωση αυτού του σεναρίου αυτό θα αποτελέσει πολιτικό πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ, που ναι μεν δεν θα απωλέσει τη θέση της δεύτερης κοινοβουλευτικής δύναμης, αλλά θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζει ότι η θέση που έχει το ΠΑΣΟΚ στο κοινοβούλιο είναι τεχνητή.

Διαφορετικό το στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ

Θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά αυτό το γεγονός, αν τελικά επαληθευτεί; Θα είναι μια μικρή «νίκη», αλλά επί της ουσίας δεν θα αλλάξει τους συσχετισμούς. Άλλωστε στον ΣΥΡΙΖΑ όλοι παραδέχονται ότι μετά τους κλυδωνισμούς του τελευταίου έτους ο δρόμος προς την ανάκαμψη είναι μακρύς. Η επιλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας μπορεί να έχει ένα συμβολικό βάρος, αλλά δεν έχει ιδιαίτερο αποτύπωμα στην κοινωνία, την επαφή με την οποία έχει ανάγκη να αποκαταστήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η υπόλοιπη ελάσσων αντιπολίτευση δεν έχει κάνει κάποια πρόταση που να προκαλέσει αίσθηση, εκτός ίσως αυτής της Ζωής Κωνσταντοπούλου που πρότεινε ως υποψήφιο… τον πατέρα της. Ο Κυριάκος Βελόπουλος από την άλλη αν και δυνητικά θα μπορούσε να δηλώσει ότι στηρίζει την υποψηφιότητα Τασούλα το πιθανότερο είναι ότι δεν θα το κάνει, αφού από τις εκλογές και μετά η ρητορική του απέναντι στην κυβέρνηση είναι επιθετική και δεν φαίνεται να έχει καμία πρόθεση να της «χαρίσει» οποιουδήποτε τύπου στήριξη.

Ψήφοι από τη «δεξαμενή» των ανεξαρτήτων

Ο Κώστας Τασούλας αναμένεται να εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να εκλεγεί με όσο το δυνατόν περισσότερες ψήφους. Ο υπουργός Επικρατείας, Μάκης Βορίδης υποστήριξε ότι θα τον ψηφίσουν και ανεξάρτητοι βουλευτές και εκεί είναι ακριβώς η πηγή των επιπλέον ψήφους. Αρκετοί από τους 23 που αποτελούν την ομάδα των ανεξαρτήτων θα μπορούσαν να ψηφίσουν τον Κώστα Τασούλα, με πρώτους τους πρώην βουλευτές των Σπαρτιατών, που είχαν ψηφίσει και τον προϋπολογισμό. Οποιοδήποτε αποτέλεσμα που θα πλησιάζει ή και θα ξεπερνά τις 165 ψήφους θα είναι ικανοποιητικό για την κυβέρνηση, που θέλει η αποδοχή της υποψηφιότητας να μην περιοριστεί αυστηρά εντός της κυβερνητικής πλειοψηφίας.