Οικονομία

Καρκίνος θυρεοειδούς: Η βιολογική του συμπεριφορά και από τι επηρεάζεται η εξέλιξή του

Γεώργιος Σακοράφας, MD, PhD, Χειρουργός θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών, Επ. Καθηγητής Χειρουργικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Τ. Συντονιστής Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ

Ιστολογικοί τύποι καρκίνου θυρεοειδούς

Θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς

Είναι η συνηθέστερη μορφή καρκίνου θυρεοειδούς. Αντιστοιχεί στο 80% του συνόλου των καρκίνων θυρεοειδούς. Έχει, γενικά, «καλοήθη» βιολογική συμπεριφορά, καθώς εξελίσσεται αργά. Οι μεταστάσεις του, εντούτοις, στους λεμφαδένες του τραχήλου, δεν είναι σπάνιες, σε αντίθεση με τις μεταστάσεις σε μακρινά όργανα, όπως πνεύμονες, οστά, εγκέφαλο, ήπαρ και άλλα, που είναι, ευτυχώς, αρκετά σπάνιες. Η πρόγνωσή του είναι εξαιρετική, με υψηλά ποσοστά ίασης. Η υποτροπή- «επανεμφάνιση»- του καρκίνου είναι πιθανή, ακόμη και αρκετά χρόνια μετά την αρχική αντιμετώπισή του και συνήθως, αφορά στον τράχηλο (λεμφαδένες – κοίτη θυρεοειδούς).

Θυλακιώδης καρκίνος θυρεοειδούς

Είναι η δεύτερη, κατά σειρά συχνότητας, μορφή καρκίνου θυρεοειδούς. Αντιστοιχεί στο 10-15% του συνόλου των καρκίνων θυρεοειδούς και εξελίσσεται αργά, έχει, όμως, την τάση να διηθεί τα αιμοφόρα αγγεία του θυρεοειδούς, πράγμα που εξηγεί γιατί έχει την τάση να δίνει μεταστάσεις σε μακρινά όργανα, όπως στους πνεύμονες και στα οστά, πιο συχνά, σε σχέση με τον θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς. Από κοινού με τον θηλώδη καρκίνο, περιγράφονται σαν «διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς».

Μυελοειδής καρκίνος θυρεοειδούς

Είναι η τρίτη, κατά σειρά συχνότητας, μορφή καρκίνου θυρεοειδούς. Αντιστοιχεί στο 3-5% του συνόλου των καρκίνων θυρεοειδούς. Αναπτύσσεται από τα λεγόμενα παραθυλακιώδη ή C-κύτταρα του θυρεοειδούς, που παράγουν καλσιτονίνη. Μπορεί να είναι είτε σποραδικός, είτε κληρονομικός, σαν επι μέρους εκδήλωση του συνδρόμου πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας τύπου 2 (ΜΕΝ2). Έχει περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά, σε σχέση με τον διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς -θηλώδη και θυλακιώδη και δίνει μεταστάσεις στους λεμφαδένες και σε μακρινά όργανα, όπως το ήπαρ και τους πνεύμονες, με μεγαλύτερη συχνότητα σε σχέση με τον θηλώδη και τον θυλακιώδη καρκίνο. Η πρόγνωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο της νόσου, όταν τίθεται η διάγνωση, αν δηλαδή, διαγιγνώσκεται σε πρώιμο στάδιο ή όταν έχει ήδη διασπαρεί, που, πάντως, είναι χειρότερη από την πρόγνωση του διαφοροποιημένου καρκίνου θυρεοειδούς.

Αναπλαστικός (ή αδιαφοροποίητος) καρκίνος θυρεοειδούς

Πρόκειται για αρκετά σπάνια μορφή καρκίνου θυρεοειδούς που αντιστοιχεί στο 1-2% του συνόλου των καρκίνων θυρεοειδούς. Έχει εξαιρετικά επιθετική βιολογική συμπεριφορά και τη χειρότερη πρόγνωση από όλες τις μορφές καρκίνου θυρεοειδούς. Εξελίσσεται ταχέως και, συχνά, η διάγνωση τίθεται σε προχωρημένα στάδια της νόσου. Διηθεί τα παρακείμενα ανατομικά στοιχεία, όπως τραχεία, οισοφάγο, μύες, αγγεία του τραχήλου και άλλα, και δίνει, πολύ συχνά, μεταστάσεις σε μακρινά όργανα, ακόμη και νωρίς στην εξέλιξη της νόσου. Σε πολλές περιπτώσεις είναι ανθεκτικός στην ακτινο-/χημειοθεραπεία. Συχνά, είναι ανεγχείρητος όταν τίθεται η διάγνωση, λόγω της εκτεταμένης και ταχείας διήθησης παρακειμένων σημαντικών ανατομικών στοιχείων.

Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη και την πρόγνωση

Βαθμός διαφοροποίησης του καρκίνου

Στον θηλώδη και θυλακιώδη καρκίνο θυρεοειδούς μπορεί να παρατηρηθούν διάφοροι βαθμοί διαφοροποίησης. Ο καλά διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς -θηλώδης και θυλακιώδης, εξελίσσεται με αργό ρυθμό και απαντά ικανοποιητικά στη θεραπεία. Ο πτωχά διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς έχει περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά και απαντά αρκετά λιγότερο στη θεραπεία.

Επί μέρους ιστολογικός υπότυπος

Κάποιες ιδιαίτερες μορφές θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς, όπως από υψηλά κυλινδρικά κύτταρα, κύτταρα εν είδει κεφαλής καρφίδας και άλλα, έχουν περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά από τον κλασικό θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς.

Picture3.jpg

Μέγεθος του καρκίνου

Οι μεγάλου μεγέθους καρκίνοι του θυρεοειδούς συνδυάζονται με αυξημένη πιθανότητα διασποράς (μεταστάσεων) και υποτροπής. Αυτό ισχύει και για τον διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς.

Ηλικία

Οι μικρότερης ηλικίας ασθενείς, δηλαδή ηλικίας κάτω των 45 ετών, έχουν γενικά καλύτερη πρόγνωση, ιδιαίτερα στον διαφοροποιημένο -θηλώδη και θυλακιώδη- καρκίνο θυρεοειδούς. Η μεγαλύτερη ηλικία, ιδιαίτερα άνω των 60 ετών, συνδυάζεται με δυσμενέστερη εξέλιξη και πρόγνωση.

Φύλο

Ο καρκίνος θυρεοειδούς παρατηρείται συχνότερα στις γυναίκες, αλλά η πρόγνωση είναι, γενικά, χειρότερη στους άνδρες.

Μεταλλάξεις

Κάποιες γενετικές μεταλλάξεις μπορεί να επηρεάσουν τη βιολογική συμπεριφορά και την επιθετικότητα του καρκίνου θυρεοειδούς. Για παράδειγμα, η μετάλλαξη BRAF V600 E, συχνή στον θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς, συνδυάζεται με μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης μεταστάσεων ή /και υποτροπής της νόσου.

Απάντηση στη θεραπεία

Θηλώδης / θυλακιώδης καρκίνος

Απαντά στη θεραπεία καταστολής και στη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Μυελοειδής καρκίνος

Η θεραπεία είναι χειρουργική. Δεν απαντά στη θεραπεία καταστολής και στη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Ενίοτε χρειάζεται θεραπεία με αναστολείς της τυροσινικής κινάσης ή χημειοθεραπεία.

Αναπλαστικός καρκίνος

Η απάντησή του στη θεραπεία είναι πτωχή. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χειρουργική, αν και πολλές φορές είναι ανεγχείρητος όταν τίθεται η διάγνωση, και την συνδυασμένη ακτινο-/χημειοθεραπεία. Σε προχωρημένα στάδια η θεραπεία είναι ανακουφιστική.

Θεραπευτική αντιμετώπιση και η σημασία της στην εξέλιξη και την πρόγνωση της νόσου

Στο τέλος, τονίζεται ότι η εξέλιξη ενός καρκίνου θυρεοειδούς καθορίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό, πέραν των παραπάνω και από τον τρόπο αντιμετώπισής του, από το εάν, δηλαδή, έχει αντιμετωπιστεί με τη σωστή μεθοδολογία, από τα αρχικά στάδια της φροντίδας του ασθενούς -προεγχειρητική διερεύνηση και σε όλα τα επόμενα στάδια της θεραπείας, στην οποία βασικό ρόλο παίζει η ριζική και ασφαλής χειρουργική επέμβαση.

Τονίζεται ότι η αντιμετώπιση των ασθενών με καρκίνο θυρεοειδούς θα πρέπει να αναλαμβάνεται κατά προτίμηση από εξειδικευμένο χειρουργό θυρεοειδούς, που μπορεί να επιλέξει τη σωστή χειρουργική επέμβαση για τον κάθε συγκεκριμένο ασθενή και να την εκτελέσει με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια.

*Γράφει ο Γεώργιος Σακοράφας, MD, PhD, Χειρουργός θυρεοειδούς- παραθυρεοειδών, Επ. Καθηγητής Χειρουργικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Τ. Συντονιστής Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ: ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ- ΙΑΤΡΙΚΟ ΨΥΧΙΚΟΥ- ΜΗΤΕΡΑ

Τηλ: 210 7487318 και 6977068223

Email: georgesakorafas@yahoo.com

http://www.gsakorafas.gr




Δημοσιεύτηκε ! 2025-01-10 10:00:00

Δείτε και αυτό !
Close
Back to top button