Ηandelsblatt: «Mετρημένες» οι μέρες του φρένου χρέους στη Γερμανία – Το γνωρίζει και ο Μερτς

«Μετρημένες» θεωρεί τις μέρες του «φρένου χρέους» στη Γερμανία, σε κεντρικό άρθρο της η Handelsblatt σήμερα.

Ο λόγος για τον συνταγματικά καθορισμένο κανόνα που επιτρέπει στην εκάστοτε κυβέρνηση στη Γερμανία να αυξάνει το δημόσιο δανεισμό (και έτσι το χρέος) μέχρι το ποσοστό του 0,35% του ΑΕΠ, με εξαίρεση μόνο για φυσικές καταστροφές ή οικονομικές κρίσεις.

Το κυβερνών κόμμα, SPD τάσσεται ανοιχτά υπέρ της αναστολής του «φρένου χρέους» ακόμα και πριν τις πρόωρες εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου 2025, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το CDU, όπως δήλωσε χθες (27.11.24) ο ηγέτης του, Friedrich Mertz (Φρίντριχ Μερτς), δεν υπάρχει περίπτωση προεκλογικής αναθεώρησης της σχετικής συνταγματικής διάταξης, αλλά δεν αποκλείει κάτι τέτοιο μετεκλογικά.

Σύμφωνα με το Handelsblatt, ο Friedrich Merz (CDU) -και όχι μόνο ο Olaf Scholz- γνωρίζει ότι ο κανόνας του χρέους στην τρέχουσα μορφή του δεν μπορεί πλέον να «φτιάξει» κράτος. Εάν η Ένωση κερδίσει τις εκλογές, γρήγορα θα γίνει λόγος για «πικρή οικονομική κατάρρευση». Γι’ αυτό η Ένωση πρέπει τώρα να βάλει το χέρι της στο φρένο του χρέους.

Μετά τις εκλογές, η Γερμανία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη λήψη μιας απόφασης με αντικείμενο την παραπέρα κατεύθυνσή της.

Το κράτος πρέπει να επενδύσει περισσότερα και άρα να αναλάβει περισσότερα χρέη, σημειώνει η Handelsblatt, αν και σημειώνει πως η μεταρρύθμιση του φρένου χρέους δεν πρέπει να αποτελέσει η πύλη για μια νέα πολιτική χρέους.

Η μεγάλη τέχνη θα είναι να εξισορροπηθεί αυτή η σύγκρουση συμφερόντων, τονίζει. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να συμφωνήσουν τα κόμματ στις αρχές στις οποίες μπορεί να βασιστεί μια συζήτηση για τη μεταρρύθμιση. Αυτό ακριβώς λείπει, τονίζει το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας. Μέχρι σήμερα υπάρχει κριτική για το φρένο χρέους που χάνει την ουσία. Τρία είναι τα βασικά επιχειρήματα που έχουν πέσι στο τραπέζι του δημοσίου διαλόγου περί αναστολής του «φρένου χρέους»;

1. Το φρένο χρέους είναι αντιδημοκρατικό

Και αυτό γιατί περιορίζει το περιθώριο ελιγμών του κοινοβουλίου. Αυτό είναι ένα περίεργο επιχείρημα, γιατί το φρένο χρέους πέρασε με συνταγματικά τροποποιητική πλειοψηφία 2/3. Περισσότερη δημοκρατική νομιμότητα είναι σχεδόν αδύνατη. Εν τέλει και οι φορολογικές εκτιμήσεις και η νομισματική πολιτική θα πρέπει επίσης να τεθούν υπό πολιτικό έλεγχο και είναι ερώτημα αν κάτι τέτοιο είναι αποδεκτό.

2. Το φρένο χρέους αποτελεί τροχοπέδη στις επενδύσεις

Αυτό το επιχείρημα αγνοεί το γεγονός ότι οι δημόσιες επενδύσεις μειώνονταν πολύ πριν από την εισαγωγή του φρένου χρέους το 2009.

3. Το φρένο χρέους κάνει τους πολιτικούς «τεμπέληδες να σκέφτονται» 

Ωστόσο, οι πολιτικοί είναι τεμπέληδες όταν υπόσχονται τα πάντα σε όλους. Ένας καλός κανόνας χρέους αναγκάζει τους πολιτικούς να θέτουν προτεραιότητες.

Θα ήταν πιο διαφανές να αυξηθεί το περιθώριο χρέους και ταυτόχρονα να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός που θα διασφαλίζει ότι τα πρόσθετα περιθώρια θα χρησιμοποιηθούν πραγματικά για επενδύσεις. Αυτό θα ήταν επίσης τεχνοκρατικό. Αλλά ακόμα καλύτερα από το να δίνουμε στους πολιτικούς μια λευκή επιταγή, καταλήγει το ίδιο δημοσίευμα του Handelsblatt.

To άρθρο Ηandelsblatt: «Mετρημένες» οι μέρες του φρένου χρέους στη Γερμανία – Το γνωρίζει και ο Μερτς δημοσιεύτηκε στο site σήμερα .