Το αεροδρόμιο που έβαλε πλαφόν στις… αγκαλιές

Στον έρωτα ο χρόνος σταματά, αλλά στο αεροδρόμιο Ντουνεντίν της Νέας Ζηλανδίας, στα τρία λεπτά αποχαιρετισμού του έρωτά σου, «καίγεσαι»!

Το αεροδρόμιο που βρίσκεται στο νότιο άκρο της χώρας, έχει επιβάλει χρονικό πλαφόν αποχαιρετισμού στη ζώνη αποβίβασης. Για όσους θέλουν κι άλλο, υπάρχει το πάρκινγκ των αυτοκινήτων, όπως ενημερώνουν κα οι πινακίδες που έχουν τοποθετηθεί αρμοδίως προς ενημέρωση του επιβατικού κοινού.

Ο Ντάνιελ Ντε Μπόνο, διευθύνων σύμβουλος του αεροδρομίου, απορρίπτει τις επικρίσεις που δέχεται το μέτρο – όχι αποκλειστικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο. Αν και στα social, το θέμα λαμβάνει διαστάσεις viral.

Μεταξύ των δεκάδων χιλιάδων αντιδράσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι απόψεις διίστανται σχετικά με τον απαραίτητο χρόνο διάρκειας ενός αποχαιρετισμού στο αεροδρόμιο. Κυμαίνονται από την αγανάκτηση («Ελεος, δεν γίνεται να βάζετε χρονικά όρια στις αγκαλιές»), μέχρι την αποθέωση («OMG! Μπράβο, Ντουνεντίν, σε λατρεύω»).

Ενας χρήστης έγραψε: «Μπορώ να φανταστώ τον εργαζόμενο στο αεροδρόμιο μπροστά σε ένα ζευγάρι να μετρά, “2:56, 2:57, 2:58, 2:59 – λοιπόν, ώρα να τελειώνετε”». Κάποιοι, πάντως, υποστηρίζουν ότι ακόμα και το τρίλεπτο είναι υπερβολικό. «Τρία λεπτά!!! Αυτός είναι τεράστιος χρόνος», σχολιάζει ένας, ενώ κάποιος άλλος εκφράζει την πρακτική απορία: «Πώς ακριβώς θα αστυνομεύσουν την κατάσταση; Θα τοποθετούν φύλακες ασφαλείας με χρονόμετρα στο χέρι;».

Ο Ντε Μπόνο παραμένει ασυγκίνητος, λέγοντας στους Times του Λονδίνου: «Εδώ είναι αεροδρόμιο. Πάρα πολλοί άνθρωποι ξοδεύουν υπερβολικά πολύ χρόνο για τους αγαπημένους τους αποχαιρετισμούς στη ζώνη αποβίβασης – και δεν μένει χώρος για τους υπόλοιπους επιβάτες. Το μέτρο έχει να κάνει με το δικαίωμα όλων να ανταλλάσσουν αγκαλιές».

Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο του αεροδρομίου, κατά καιρούς οι ταξιδιώτες χρησιμοποιούν τη ζώνη αποβίβασης για να συμμετάσχουν σε διαχυτικές πράξεις της τελευταίας στιγμής. «Τα αεροδρόμια είναι εστίες συναισθημάτων. Το προσωπικό μας έχει δει μερικά ενδιαφέροντα πράγματα όλα αυτά τα χρόνια», λέει στους Times.

Προβάλλει,δε, και επιστημονικά επιχειρήματα, υποστηρίζοντας ότι μελέτες υποδεικνύουν πως ένας σύντομος εναγκαλισμός διάρκειας 20 δευτερολέπτων είναι αρκετός ώστε δύο άνθρωποι να απολαύσουν την απελευθέρωση ορμονών όπως η ωκυτοκίνη και σεροτονίνη, που τους προσφέρει μια αγκαλιά. «Αν χρειάζονται περισσότερο χρόνο, μπορούν να το κάνουν στο πάρκινγκ – ο χώρος προσφέρεται για εναγκαλισμούς διάρκειας 15 λεπτών, και παρέχει χώρο στους υπόλοιπους, που αναζητούν μια αγκαλιά 20 δευτερολέπτων».

. . .