Δάσος στο Μεξικό «μετακόμισε» για να σώσει πεταλούδες που απειλούνται με εξαφάνιση

«Μάχη» για την επιβίωση της πεταλούδας «μονάρχη», που απειλείται με εξαφάνιση, δίνουν οι επιστήμονες στο Μεξικό, δημιουργώντας ένα δάσος από έλατα. 

Ειδικότερα, περίπου 1.000 έλατα του είδους «oyamel» (Abies religiosa) έχουν μεταφυτευτεί σε ένα βουνό στην πολιτεία Μιτσοακάν του Μεξικού.

Εάν τα δέντρα επιβιώσουν τις επόμενες δεκαετίες, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην προστασία του μεταναστευτικού πληθυσμού των πεταλούδων μοναρχών (Danaus plexippus) της Ανατολής, οι οποίες περνούν το χειμώνα στα δάση ελάτης «oyamel», από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, επισημαίνεται σε έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature.

Οι πεταλούδες «μονάρχες» ταξιδεύουν έως και 4.500 χιλιόμετρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά προς το Μεξικό, με τον πληθυσμό τους να έχει μειωθεί δραματικά από τη δεκαετία του 1990, λόγω της κλιματικής αλλαγής και της καταστροφής των οικοτόπων.

Ένας από αυτούς τους οικότοπους είναι τα δάση από έλατα «oyamel» τα οποία λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας μειώνονται επίσης.

Απόπειρα μετεγκατάστασης

Για να ελέγξουν εάν ο βιότοπος της πεταλούδας θα μπορούσε να μεταφερθεί, ο υπεύθυνος της μελέτης, Σάενζ Ρομέρο και οι συνεργάτες του μετατόπισαν εκατοντάδες φυτά σε μια βουνοπλαγιά περίπου 400 μέτρα μακριά από εκεί που βρισκόταν πριν από αρκετά χρόνια. Έκτοτε, έχουν ξεκινήσει ένα πιλοτικό έργο σε ένα κοντινό βουνό που φτάνει περίπου στα 1.000 μέτρα υψηλότερα από την προηγούμενη τοποθεσία στην οποία βρισκόταν τα δέντρα.

Δασοφύλακες ανακάλυψαν μια νέα αποικία πεταλούδων να περνά εκεί το χειμώνα από το 2019, γεγονός που υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να είναι μια κατάλληλη τοποθεσία για τη δημιουργία ενός νέου οικοτόπου, σημειώνει ο επικεφαλής της μελέτης.

Το υψόμετρο στο οποίο εκτιμάται πως μπορούν να αναπτυχθούν τα έλατα είναι περίπου τα 3.550 μέτρα. Αλλά η ομάδα διαπίστωσε ότι το 68% των δενδρυλλίων που φυτεύτηκαν στα 3.800 μέτρα επέζησαν, όπως και το 44% αυτών που φυτεύτηκαν στα 4.000 μέτρα. Αναπτύχθηκαν, ωστόσο, πιο αργά από εκείνα που φυτεύτηκαν στα δύο χαμηλότερα υψόμετρα.

Αυτή η μελέτη, λοιπόν, έχει μεγάλη σημασία, αλλά θα απαιτούσε πολλή προσπάθεια για να φυτευτούν αρκετά δέντρα σε τέτοιο υψόμετρο ώστε να καταφέρουν να προσφέρουν καταφύγιο στις πεταλούδες, σημειώνει ο καθηγητής Τζον Πλέζαντς, τονίζοντας πως ίσως «αυτή μπορεί να είναι η μόνη επιλογή που έχουν».