Οι γυναίκες μαραθωνοδρόμοι πλησιάζουν τους άνδρες

Το παγκόσμιο ρεκόρ της Ρουθ Τσέπνγκετις στον μαραθώνιο του Σικάγο ήταν τρομερό, απίθανο: 2:09:56. Η 30χρονη κενυάτισσα δρομέας βελτίωσε την προηγούμενη κορυφαία επίδοση, το 2:11:53 που είχε πετύχει πέρυσι στο Βερολίνο η Τίγκιστ Ασέφα, από την Αιθιοπία, κατά σχεδόν δύο λεπτά. Παρά τρία δευτερόλεπτα. Ηταν και ιστορικό. Εγινε η πρώτη γυναίκα που ολοκλήρωσε τη διαδρομή σε λιγότερο από δύο ώρες και 10 λεπτά.

Η Τσέπνγκετις πήγε στην αμερικανική μεγαλούπολη με ατομικό ρεκόρ 2:14:18 (το 2022 στο Σικάγο) και έκανε μια κούρσα πέρα από κάθε φαντασία, τερματίζοντας στην Columbus Drive επτά λεπτά και 36 δευτερόλεπτα μπροστά από τη δεύτερη, Ασέφα, που μέχρι χθες ήταν η ταχύτερη μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών.

Από το 2003, που η καταπληκτική Βρετανίδα, Πόλα Ράντκλιφ, είχε τρέξει τα 42.195 χιλιόμετρα σε 2:15:25, το παγκόσμιο ρεκόρ στον μαραθώνιο γυναικών είχε καταρριφθεί μόλις δύο φορές: το 2019 -δεκάξι χρόνια μετά- από την κενυάτισσα Μπρίτζιτ Κόσγκεϊ (2:14:04) και πέρυσι από την Ασέφα (2:11:53). Λίγοι περίμεναν πως 13 μήνες αργότερα αυτή η τρομερή επίδοση θα γινόταν παρελθόν, και με τέτοιο τρόπο. Οσο κι αν η νέα τεχνολογία στα αθλητικά παπούτσια έχει δώσει ώθηση στους δρομείς, ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος να δει μια γυναίκα να πλησιάζει τους χρόνους των κορυφαίων ανδρών του αγωνίσματος.

Σε έναν υποθετικό μαραθώνιο, στον οποίο οι καλύτεροι αθλητές -άνδρες και γυναίκες- θα έτρεχαν μαζί, μόνο εννέα άνδρες θα τερμάτιζαν μπροστά από την Τσέπνγκετις. Στον ίδιο μαραθώνιο, του Σικάγο, το 1984, με χρόνο κοντά στον χθεσινό της Κενυάτισσας (2:10.05) ο συμπατριώτης της, Γκαμπριέλ Καμάου, είχε έρθει τέταρτος. Στις γυναίκες είχε θριαμβεύσει η Ρόζα Μότα (Πορτογαλία) με… 2:26.01.

Οι λονδρέζικοι Times δημοσίευσαν έναν πίνακα που δείχνει πώς η ψαλίδα ανάμεσα στα ανδρικά και τα γυναικεία ρεκόρ στον μαραθώνιο κλείνει με την πάροδο των ετών, από τότε που για πρώτη φορά μια γυναίκα έτρεξε τη διαδρομή σε λιγότερο από τρεις ώρες. Το 1971 στη Νέα Υόρκη η αμερικανίδα Ελίζαμπεθ Μπόνερ νίκησε με χρόνο 2:55:22. Το παγκόσμιο ρεκόρ στους άνδρες, του Βρετανού Ρον Χιλ, ήταν 2:09:28. Η διαφορά ήταν χαώδης, σχεδόν, 46 λεπτά της ώρας. Σήμερα, έχει πέσει στα 9 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα.

Μετά τον χθεσινό της θρίαμβο η Τσέπνγκετις αναφέρθηκε στον συμπατριώτη της, Κέλβιν Κίπτουμ, κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ στους άνδρες (2:00:35), που τον περασμένο Φεβρουάριο έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητικό δυστύχημα. «Νιώθω υπέροχα, είμαι πολύ περήφανη για τον εαυτό μου. Ηταν το όνειρό μου, πάλεψα πολύ για αυτή την επίδοση. Χαίρομαι, που το παγκόσμιο ρεκόρ (στις γυναίκες) επέστρεψε στην Κένυα. Το αφιερώνω στον Κέλβιν Κίπτουμ».

Από το 2017 έχει συμμετάσχει σε 12 μαραθώνιους και έχει τερματίσει πρώτη σε εννέα από αυτούς – στο Σικάγο είχε νικήσει άλλες δύο φορές, το 2021 και το 2022. Αλλά το χθεσινό της κατόρθωμα είναι, σχεδόν, εξωπραγματικό. Ο χρόνος της (2:09:56), αδιανόητος. Στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού η Ολλανδέζα Σιφάν Χασάν έτρεξε 13 λεπτά πιο αργά (2:22:55) και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Μάλιστα, ήταν και ολυμπιακό ρεκόρ.

Στην Ελλάδα, τη γενέτειρα του Μαραθωνίου, έχουμε μείνει πολύ πίσω σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις. Στους άνδρες, το πανελλήνιο ρεκόρ του Σπύρου Ανδριόπουλου (2:12:04) παραμένει ακατάρριπτο από το 1988. Και στις γυναίκες, της Μαρίας Πολύζου (2:33:40), από το 1998.

. . .