Πώς φτάσαμε στην άνετη νίκη Ανδρουλάκη – Η επιβεβαίωση και τα αγκάθια της επόμενης μέρας

Μπορεί ο Νίκος Ανδρουλάκης να μην έδειξε σαρωτική δυναμική από τον πρώτο γύρο των εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, την δεύτερη Κυριακή όμως επιβεβαίωσε ότι έχει πλέον ισχυρά ερείσματα στη βάση του κόμματος, κάτι που οδήγησε στην επανεκλογή του.

Το 60-40 της χθεσινής αναμέτρησης αποτελεί ένα δυνατό χαρτί στα χέρια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Η άνετη νίκη του δίνει χώρο για να σχεδιάσει την επόμενη μέρα του ΠΑΣΟΚ, η οποία έχει εξελίξεις που ευνοούν την άνοδο του, αλλά και αρκετά αγκάθια με τα οποία θα αναμετρηθεί ο πρόεδρος του κινήματος.

Πρόεδρος χωρίς περίοδο χάριτος

Ο Νίκος Ανδρουλάκης πρώτ’ απ’ όλα δεν έχει την πολυτέλεια που έχει ένας νεοεκλεγείς πρόεδρος. Ένας αρχηγός με θητεία ήδη τριών ετών δεν έχει περίοδο χάριτος. Θα πρέπει να δείξει άμεσα το σχέδιο του, το οποίο ναι μεν το έχει καταθέσει και στην προεκλογική περίοδο, αλλά η απήχηση του κόμματος θα πρέπει να έχει άμεσα ορατά αποτελέσματα.

Τον ευνοεί ο σπαραγμός στον ΣΥΡΙΖΑ και η διαφαινόμενη νέα διάσπασή του, τον ευνοεί η δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, αλλά μόνο η διαπίστωσή τους δεν είναι αρκετή για ένα κόμμα που δηλώνει ότι έχει κυβερνητικές βλέψεις. Πρέπει όλα αυτά να γίνουν πολιτικό κεφάλαιο το συντομότερο δυνατό.

Η αξιοποίηση στελεχών και η «ορατή» αντιπολίτευση

Αν και η νίκη του τη δεύτερη Κυριακή ήταν άνετη ο Νίκος Ανδρουλάκης πρέπει να δείξει ότι το κόμμα είναι «ευρύχωρο» και για τους αντιπάλους του στην εσωκομματική μάχη, καθώς αυτοί κατέγραψαν σημαντικά ποσοστά. Κανείς αρχηγός δεν μπορεί να αγνοήσει το 70% της βάσης που στον πρώτο γύρο τους επέλεξε. Συνεργάτες του πάντως διαβεβαίωναν ότι είναι στις προθέσεις του στελέχη της πρώτης γραμμής να αξιοποιηθούν.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ γνωρίζει επίσης ότι είναι αίτημα της βάσης οι βαθιές αλλαγές στο κόμμα, θα πρέπει να εκπονηθεί ένα σαφές και κατανοητό πρόγραμμα που θα πείσει τους ψηφοφόρους, θα πρέπει να γίνει περισσότερο «ορατή» η αντιπολιτευτική τακτική εντός Βουλής. Ανάμεσα τις προτεραιότητες του Νίκου Ανδρουλάκη είναι επίσης η ανασυγκρότηση της νεολαίας, καθώς το κόμμα υστερεί στις νεανικές ψήφους και θα πρέπει να χτίσει μια νέα δίοδο επικοινωνίας με τους ανθρώπους που δεν έζησαν το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα εξουσίας, αλλά στην εσωστρεφή του φάση.

Πού κρίθηκε η μάχη της δεύτερης κάλπης

Τα αποτελέσματα της κάλπης της πρώτης Κυριακής έκαναν εμφανή την αδυναμία και των δύο τελικών διεκδικητών της προεδρίας στα μεγάλα αστικά κέντρα. Γερουλάνος και Διαμαντοπούλου έδειξαν μια ιδιαίτερη δυναμική σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και αυτές οι ψήφοι ήταν από τα κύρια ζητούμενα των δύο μονομάχων της δεύτερης κάλπης.

Νικητής αναδείχθηκε και εδώ ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος φαίνεται ότι κατάφερε να πείσει τους ψηφοφόρους ότι μια πιο κεντρώα πολιτική προσέγγιση είναι πιο ρεαλιστική και πιο ελπιδοφόρα για το μέλλον του κόμματος. Ο Χάρης Δούκας, αν και είχε στις «αποσκευές» την ανατροπή του δεύτερου γύρου των δημοτικών εκλογών δεν μπόρεσε να επαναλάβει τον άθλο, καθώς δεν κατάφερε να πείσει ότι θα μπορεί να είναι συνεπής στον διπλό ρόλο του δημάρχου και του προέδρου

Τα μηνύματα τόσο του προέδρου, όσων και των αντιπάλων του στις εσωκομματικές εκλογές είναι ενωτικά και δείχνουν ότι όλοι θέλουν να εργαστούν για να επανέλθει το ΠΑΣΟΚ ως κυβερνώσα πολιτική δύναμη. Με δεδομένη την επαναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού αυτό χρειάζεται σαφή στρατηγική, πειστικό πρόγραμμα και ηγεμονικό αντιπολιτευτικό ρόλο. Θα καταφέρει όλα αυτά ο επανεκλεγείς πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ; Κανείς εκτός από τον ίδιο δεν μπορεί να δώσει την απάντηση, την οποίαν πάντως οι ψηφοφόροι περιμένουν σύντομα.