Η «Χαμένη Πόλη» στα βάθη του Ατλαντικού που δεν μοιάζει με τίποτε άλλο στη Γη

Από αμνημονεύτων χρόνων, οι άνθρωποι γοητεύονται από το τι μπορεί να βρίσκεται στα βάθη των ωκεανών, δημιουργώντας πάμπολλους μύθους.

Κι αν η χαμένη Ατλαντίδα ακόμη αναζητείται, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει μια πραγματική χαμένη πόλη κάτω από τα κύματα – και αυτή, μάλιστα, είναι γεμάτη ζωή, αναφέρει ο ιστότοπος Indy100.

Το βραχώδες, πανύψηλο τοπίο βρίσκεται δυτικά της Μεσο-Ατλαντικής υφαλορράχης, εκατοντάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια του Ατλαντικού Ωκεανού, και αποτελείται από τεράστιους τοίχους, στήλες και μονόλιθους που ξεπερνούν σε ύψος τα 60 μέτρα. Δεν είναι το σπίτι κάποιου προ πολλού ξεχασμένου ανθρώπινου πολιτισμού, αλλά αυτό δεν κάνει την ύπαρξή του λιγότερο σημαντική.

Το υδροθερμικό πεδίο που ονομάστηκε Χαμένη Πόλη μετά την ανακάλυψή του το 2000, είναι το μακροβιότερο που είναι γνωστό στον ωκεανό. Τίποτα παρόμοιο δεν έχει βρεθεί στη Γη και οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα μπορούσε να προσφέρει μια εικόνα για τα οικοσυστήματα που πιθανόν να υπάρχουν αλλού στο σύμπαν.

Μια «πόλη» 120.000 ετών

Για περισσότερα από 120.000 χρόνια, σαλιγκάρια, καρκινοειδή και μικροβιακές κοινότητες τρέφονται από τις υδροθερμικές οπές του πεδίου, οι οποίες εκτοξεύουν υδρογόνο, μεθάνιο και άλλα διαλυμένα αέρια στο περιβάλλον νερό.

Παρά την απουσία οξυγόνου εκεί κάτω, μεγαλύτερα ζώα επιβιώνουν επίσης σε αυτό το ακραίο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων καβουριών, γαρίδων και χελιών – αν και, ομολογουμένως, είναι σπάνια.

Οι υδρογονάνθρακες που παράγονται από τις οπές του δεν δημιουργήθηκαν από το φως του ήλιου ή το διοξείδιο του άνθρακα, αλλά από χημικές αντιδράσεις πολύ κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.

Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να δημιουργήθηκε η ζωή πριν από περίπου 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια στον πλανήτη μας, πιθανόν και σε άλλους πλανήτες.

«Αυτό είναι ένα παράδειγμα ενός τύπου οικοσυστήματος που θα μπορούσε να είναι ενεργό στον Εγκέλαδο ή στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή», δήλωσε ο μικροβιολόγος William Brazelton στο περιοδικό Smithsonian το 2018, αναφερόμενος στα φεγγάρια του Κρόνου και του Δία αντίστοιχα. «Και ίσως και στον Άρη στο παρελθόν».

Ο ψηλότερος από τους μονόλιθους της Χαμένης Πόλης έχει ονομαστεί Ποσειδών, και έχει ύψος πάνω από 60 μέτρα. Βορειοανατολικά του, υπάρχει μια πλαγιά όπου οι οπές «δακρύζουν» υγρό, παράγοντας «συστάδες λεπτών, πολύπλευρων ανθρακικών αναπτύξεων που εκτείνονται προς τα έξω σαν δάχτυλα αναποδογυρισμένων χεριών», σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον.

Εκκλήσεις για προστασία

Σήμερα γίνονται εκκλήσεις για την ένταξη της Χαμένης Πόλης στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, προκειμένου να προστατευτεί, δεδομένης της τάσης των ανθρώπων να καταστρέφουν πολύτιμα οικοσυστήματα.

Πίσω στο 2018, επιβεβαιώθηκε ότι η Πολωνία είχε κερδίσει τα δικαιώματα για την εξόρυξη των βαθέων υδάτων γύρω από το θερμικό πεδίο. Και ενώ, θεωρητικά, τέτοια έργα δεν θα πραγματοποιηθούν μέσα στη Χαμένη Πόλη, όπως σημειώνει το Science Alert, η καταστροφή του περιβάλλοντός της θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.