Η ελπίδα ξαναγεννιέται: Νέα δέντρα scalesia cordata βρίσκονται στα νησιά Γκαλαπάγκος

Νησιά Γκαλαπάγκος (Εκουαδόρ) (EFE).- Η ανακάλυψη δύο νέων πληθυσμών scalesia cordata στο νησί Isabela, το μεγαλύτερο στο αρχιπέλαγος των Νήσων Γκαλαπάγκος (Εκουαδόρ), έχει πυροδοτήσει την ελπίδα μεταξύ των επιστημόνων, οι οποίοι δεν σταματούν να αναζητούν περισσότερα από αυτά τα δέντρα κινδυνεύουν με εξαφάνιση λόγω της δραστικής μείωσης του φυσικού τους οικοτόπου.

Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2002 από το Ίδρυμα Charles Darwin (CDF) και τη Διεύθυνση Εθνικού Πάρκου Γκαλαπάγκος (GNPD) αποκάλυψε την παρουσία περίπου 1.075 δέντρων scalesia cordata. Μέχρι το 2019, λιγότερο από το 3% αυτών των πληθυσμών παρέμενε όρθιο, με την ανησυχητική απουσία νεαρών δέντρων.

Αλλά τώρα, η ανακάλυψη νέων πληθυσμών αυτού του είδους στο ηφαίστειο Sierra Negra, στα νότια του νησιού Isabela, αντιπροσωπεύει σημαντική πρόοδο στις προσπάθειες διατήρησης αυτού του ενδημικού είδους στα Γκαλαπάγκος.Η μεγαλύτερη περιοχή, που τώρα ονομάζεται Carpuela, καλύπτει δύο εκτάρια και φιλοξενεί 43 ενήλικα δέντρα, 102 νεαρά φυτά και 17 σπορόφυτα, όλα καλά στην υγεία τους.

Ένας δεύτερος μικρός πληθυσμός scalesia cordata – που πήρε το όνομά του από τα φύλλα σε σχήμα καρδιάς – βρέθηκε σε μια κοντινή περιοχή, με έκταση περίπου 40 τετραγωνικών μέτρων, και αποτελείται από τέσσερα ενήλικα δέντρα.Από την ανακάλυψη, η Διεύθυνση Εθνικού Πάρκου Γκαλαπάγκος, σε συντονισμό με το CDF, εφάρμοσε άμεσα μέτρα για την προστασία των περιοχών, τα οποία περιλαμβάνουν τον καθαρισμό των χωροκατακτητικών φυτών και τη συνεχή παρακολούθηση για την ενθάρρυνση της φυσικής αναγέννησης του είδους.

«Η εύρεση ολοένα και περισσότερων δέντρων scalesia cordata μας δίνει μεγάλη ελπίδα να μπορέσουμε να σώσουμε αυτό το είδος από την εξαφάνιση», λέει ο Γερμανός Heinke Jäger, επικεφαλής του έργου αποκατάστασης στο CDF, στο οποίο εργάζεται επίσης η Μεξικανή Miriam San José, γιατρός στις βιολογικές επιστήμες, επικεντρώθηκε -ιδιαίτερα- σε θέματα χερσαίων χωροκατακτητικών ειδών και αποκατάστασης των δασών Scalesia.

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι (για την ανακάλυψη) γιατί αυτό το είδος απειλείται πολύ», είπε ο Σαν Χοσέ στο EFE, αφού, ιστορικά, υπολόγισαν 17.300 εκτάρια scalesia σε ολόκληρο το νότιο τμήμα της νήσου Ισαμπέλα, και σήμερα υπάρχουν λιγότερο από 1%.

Ο πληθυσμός της scalesia cordata έχει μειωθεί κυρίως από χωροκατακτητικά φυτά όπως το βατόμουρο ή το palo blanco και από ζώα όπως αγελάδες, άγρια ​​γαϊδούρια, χοίρους, κοτόπουλα που ξεριζώνουν τα σπορόφυτα και δεν επιτρέπουν τη φυσική αναγέννηση.

Ως απάντηση σε αυτή την κρίση, το 2021, το CDF σε συνεργασία με το DPNG και με την οικονομική υποστήριξη του Fondation Franklinia και του Keidanren Nature Conservation Fund (KNCF), ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα αποκατάστασης scalesia cordata.

Το 2023, το Galapagos Conservancy και το IOI Foundation εντάχθηκαν σε αυτό το πρόγραμμα, το οποίο επικεντρώνεται στη συλλογή σπόρων, στη βλάστησή τους σε δασικά φυτώρια, στην επανεισαγωγή τους σε περιοχές όπου το είδος ήταν άφθονο και στην αναζήτηση νέων πληθυσμών με τα πόδια και σε υπερπτήσεις με drone.Χάρη σε αυτές τις προσπάθειες, υπάρχουν πλέον περισσότερα από 3.000 άτομα, συμπεριλαμβανομένων δενδρυλλίων και νεαρών και ενήλικων δέντρων, σε περίπου 637 εκτάρια, κατανεμημένα σε προστατευόμενες περιοχές και γεωργικές εκμεταλλεύσεις.

Το έργο ξεκίνησε με αναζήτηση σε περιοχές όπου υπήρχε ιστορικά η scalesia cordata και στη συνέχεια, με τη βοήθεια drones και ενός γεωχωρικού αναλυτή, εξερεύνησαν κοντινές περιοχές.

«Από την scalesia cordata, δυστυχώς δεν υπάρχουν πια δάση ως τέτοια. Υπάρχουν μόνο λίγα δέντρα διάσπαρτα εδώ κι εκεί στο τοπίο», σημείωσε.

Έχοντας βρει τους νέους πληθυσμούς, αφήνει ελπίδα για την ύπαρξη άλλων σκαλισιών, που είναι σημαντικά σημεία φωλιάσματος για τους σπίνους του Δαρβίνου ή το πουλί μάγισσας, ενώ τα κρεμαστά ξερά φύλλα είναι ένας «μικροβιότοπος για πολλά έντομα, τα οποία είναι επίσης τροφή για πολλά πουλιά», σημείωσε.

Δώδεκα από τα δεκαπέντε είδη Galapagos scalesias είναι θάμνοι και τα υπόλοιπα τρία φυτρώνουν ως δέντρα, ανάμεσά τους τα cordata, ενδημικά των Γκαλαπάγκος και βρίσκονται ιδιαίτερα στις πλαγιές των ηφαιστείων Sierra Azul και Sierra Negra, όπου μπορεί να φτάσει στο ύψος μεταξύ 10 και 12 μέτρων.

Ο Σαν Χοσέ δεν κρύβει την ευτυχία του για την ανακάλυψη γιατί θυμάται ότι την πρώτη φορά που πήγε στο νησί Ισαμπέλα το 2021 περπάτησε για περίπου μιάμιση ώρα και δεν είδε «απολύτως τίποτα», μέχρι που ξαφνικά εμφανίστηκε το πρώτο δέντρο».

Πηγή: EFE – 23 Σεπτεμβρίου 2024

Μετάφραση – Επιμέλεια: Αθανάσιος Ρούντος

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο 

Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο GoogleΚάνε like στη σελίδα μας στο FacebookΑκολούθησε μας στο TwitterΚάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο YoutubeΓίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:– Αναφέρεται ως πηγή το  στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος