Speak No Evil: To horror remake που πρέπει να δεις απαραιτήτως

Μετά την αποδοχή που έτυχε από το κοινό και τις εγκωμιαστικές κριτικές που δέχτηκε σε κάθε προβολή του, και πριν καν συμπληρωθούν δύο χρόνια από την ολοκλήρωση της πορείας του στις κινηματογραφικές αίθουσες παγκοσμίως, το Χόλιγουντ αποφάσισε να δημιουργήσει τη δική του εκδοχή του Speak No Evil. Αυτήν την προσαρμογή ανέλαβε ο βρετανός σκηνοθέτης James Watkins, γνωστός από το Eden Lake.

Αυτό που κάνει την ταινία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δεν είναι μόνο το γεγονός ότι έχουμε ένα ακόμη remake μιας σκανδιναβικής horror επιτυχίας, αλλά και το ότι αυτή η νέα εκδοχή, όπως και το Let Me In του Matt Reeves, διατηρεί υψηλά επίπεδα ποιότητας και μοιάζει πολύ στο πρωτότυπο. Ωστόσο, ενώ ο Reeves παρέμεινε πιστός στο σεναριακό όραμα του Alfredson, κάνοντας μόνο μικρές αλλαγές στη σειρά των γεγονότων και παραλείποντας ένα αμφιλεγόμενο plot twist, ο Watkins επιλέγει να κάνει πιο τολμηρές παρεμβάσεις.

Το Speak No Evil του 2024 μας εκπλήσσει με ένα σκληρό φινάλε που, ενώ διατηρεί το μηδενιστικό και νοσηρό πνεύμα του πρώτου, μετατρέπει την ιστορία σε ένα φιλμ με ξεχωριστή ταυτότητα, αντί να είναι απλώς μια άγονη αγγλόφωνη επανάληψη.

Όσον αφορά την πλοκή της, η ταινία του Watkins παραμένει πιστή στην πρώτη ταινία. Ένα ζευγάρι Αμερικανών, που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, απολαμβάνει τις διακοπές του με την κόρη του σε ένα καλοκαιρινό θέρετρο στην Ιταλία. Εκεί, γνωρίζονται με μια τριμελή οικογένεια ενός Βρετανού γιατρού. Η φιλία μεταξύ των δύο οικογενειών αναπτύσσεται γρήγορα και σύντομα οι Αμερικανοί δέχονται την πρόσκληση να περάσουν ένα διήμερο στην απομονωμένη φάρμα των Βρετανών στην επαρχία.

Εκεί, τα πράγματα αρχίζουν να αποκτούν αμήχανη διάσταση, καθώς οι Βρετανοί οικοδεσπότες εκδηλώνουν μια ολοένα πιο παράξενη συμπεριφορά προς τους φιλοξενούμενούς τους. Ταυτόχρονα, ο μικρός γιος της οικογένειας, που αντιμετωπίζει προβλήματα ομιλίας, φαίνεται να προσπαθεί να αποκαλύψει ένα οικογενειακό μυστικό, χωρίς επιτυχία.

Πέρα από το διαφορετικό φινάλε, ο Watkins επιλέγει να δώσει και έναν ξεχωριστό τόνο στην προσέγγισή του. Κάνοντας φόρο τιμής στο σινεμά τρόμου του ογδόντα, δημιουργεί ένα θρίλερ που παίζει με την νοημοσύνη, χρησιμοποιώντας κλασικές τεχνικές σε σχέση με την υποβόσκουσα ανησυχία που οικοδόμησε ο Tafdrup στις δύο πρώτες πράξεις, οδηγώντας μας τελικά στη ζοφερή κορύφωση.

Οι εξαιρετικές ερμηνείες του cast θα μπορούσαν να αποτελούν από μόνες τους έναν λόγο να τη δούμε. Ο James McAvoy, με την εμπειρία του από το Split, δημιουργεί έναν ακόμα αξέχαστο κακό, ενώ η Mackenzie Davis, που γίνεται η καρδιά του φιλμ, μας θυμίζει για άλλη μια φορά γιατί την απολαμβάνουμε τόσο στη μικρή όσο και στη μεγάλη οθόνη.

Τελικά, το remake του Speak No Evil, σίγουρα δεν διαθέτει την ανατριχίλα του αυθεντικού που έμπαινε κάτω από το δέρμα του θεατή, είναι σαφώς μια προσεγμένη ταινία τρόμου που προσφέρει μια ευχάριστη εμπειρία στην αίθουσα, καθώς και μια ενδιαφέρουσα και, κυρίως, διαφορετική ερμηνεία του πρωτότυπου μύθου.