10+1 πρωτότυπα της VW που δεν έφτασαν στη γραμμή παραγωγής

Το μουσείο της Volkswagen όπου μπορείς να δεις και να περπατήσεις ανάμεσα από εντελώς άγνωστα μοντέλα με το σήμα της γερμανικής μάρκας ονομάζεται Stiftung.

Εκεί, υπάρχουν ευφάνταστοι σχεδιασμοί πρωτότυπων ανά τα χρόνια, one-off κόνσεπτ και άλλα πολλά που αποφασίστηκε να μην αποτελέσουν ποτέ μοντέλο παραγωγής.

Στην περίπτωση που έχετε επισκεφθεί το σχετικό μουσείο στο Βόλφσμπουργκ γνωρίζετε πολύ καλά πόσο παράξενα είναι ορισμένα αυτοκίνητα εκεί. Αλλά για όσους δεν έχετε πάει ή σκοπεύετε, το eportal.gr σύλλεξε 10+1 από τα πιο ενδιαφέροντα.

Type 3 Cabriolet (1961)

Το Type 3 παρουσιάστηκε το 1961 ως μία πιθανή εναλλακτική στο Beetle (ο γνωστός σε εμάς «Σκαραβαίος»). Ήταν κάμπριο, όπως προδίδει και το όνομά του και ήθελε να αποτελέσει την επιλογή για εκείνους που ήθελαν ένα πιο στιλάτο Beetle.

Έτσι, η VW κατασκεύασε αυτό το κομψό πρωτότυπο, αλλά αποφάσισε να μην το λανσάρει ποτέ σε αγορές, φοβούμενη ότι θα δημιουργούσε εσωτερικό ανταγωνισμό με το έτερο κάμπριο, Karmann Ghia.

EA 128 (1963)

Το EA 128 πήρε «σάρκα και οστά» το 1963, σε μία περίοδο όπου η VW ερευνούσε τρόπους να συνδεθεί άρρηκτα με την Porsche. Ήταν 4θυρο, ο κινητήρας του βρισκόταν πίσω και είχε εξελιχθεί με αρωγό την Porsche.

Η «καρδιά» του ήταν ο δίλιτρος αερόψυκτος επίπεδος εξακύλινδρος της 911, απλώς υποβαθμισμένος, καθώς η ισχύς του ανερχόταν στους 90 ίππους. Έτσι, η τελική του EA 128 περιοριζόταν στα 160 χλμ./ ώρα.

Η πίσω ανάρτηση ήταν ίδια σχεδιαστικά με εκείνη της 911. Παρόλο που ήταν ένα συναρπαστικό πρότζεκτ, η λαοφιλής τότε VW αποφάσισε να μην προχωρήσει στην παραγωγή του, διότι τα «κεφάλια» της εταιρείας ανησυχούσαν για το πώς θα αντιδρούσε το κοινό εάν διέθεταν ένα αυτοκίνητο πολυτελείας.

Τελικά, κάτι παρόμοιο θα συνέβαινε με το Phaeton στα τέλη του ’90, με το μεγάλο, πολυτελές σεντάν να αποτυγχάνει εμπορικά.

EA 276 (1969)

Το EA 276 δικαίως θεωρείται ο πρόγονος του πρώτου Golf. Είχε πιο boxy αμάξωμα από το δημοφιλέστερο hatchback της Ευρώπης, καθώς σχεδιάστηκε σε μία εποχή που η VW προσπαθούσε να αντικαταστήσει το Beetle.

Ο κινητήρας του βρισκόταν μπροστά και η κίνηση μεταφερόταν στους εμπρός τροχούς. Η VW ξεκίνησε να πειραματίζεται με την υδρόψυξη πάνω σε αυτό, αλλά τελικά επιλέχθηκε ο αερόψυκτος τετρακύλινδρος του Σκαραβαίου.

Σχεδιαστικά, υιοθετεί χαρακτηριστικά τόσο του Beetle, όσο και του πρώτου Golf.

T2 GT70 (1972)

Συνήθως, το ακρωνύμιο GT παραπέμπει σε σπορ αυτοκίνητα επιδόσεων. Ωστόσο, το VW T2 απέκτησε το σχετικό ακρωνύμιο σε πρωτότυπη μορφή, όταν η εταιρεία τοποθέτησε πειραματικά τουρμπίνα (αεριοστρόβιλος) 75 ίππων εκεί που κανονικά έμπαινε ο αερόψυκτος τετρακύλινδρος.

Το T2 GT70 κατασκευάστηκε σε συνεργασία με την αμερικανική Williams Research Corporation. Ωστόσο, η τουρμπίνα ήταν σαφώς πιο βαριά από έναν αερόψυκτο κινητήρα και φυσικά πιο ακριβή στην κατασκευή και την παραγωγή, οπότε το πρότζεκτ ακυρώθηκε.

Basis-Transporter (1973)

Το Basis-Transporter, η VW το φαντάστηκε ως ένα φθηνό βαν που θα χρησιμοποιούσε κάποιος για σύντομες δουλειές. Το πλαίσιό του ήταν τύπου σκάλας και μπορούσε εύκολα να επιμηκυνθεί, να συρρικνωθεί και να τοποθετηθεί σε διαφορετικού είδους αμαξώματα.

Ο κινητήρας του ήταν τοποθετημένος μπροστά, πίσω από τη μάσκα, ώστε να μεγιστοποιηθεί η ευρυχωρία της καρότσας και να είναι όσο το δυνατόν πιο πρακτική.

Μπορεί το Basis-Transporter να παρέμεινε ένα πρωτότυπο και τίποτα περισσότερο, ωστόσο μέσα από αυτό γεννήθηκε το EA 489 όπως ονομαζόταν εντός της γερμανικής εταιρείας το 1976.

Έγινε πιο γνωστό ως Hormiga και η παραγωγή του λάμβανε χώρα στο Ανόβερο.

Plattenwagen (1973)

Οι εργάτες του εργοστασίου στο Βόλφσμπουργκ κατασκεύασαν το πρώτο Plattenwagen το μακρινό 1946, επειδή δεν είχαν forklift. Πήραν ένα πλαίσιο του Bettle, το συνδύασαν με μία μεταλλική πλατφόρμα και πρόσθεσαν ένα διθέσιο αμάξωμα και καρότσα.

Με αυτό, μπορούσαν να κάνουν κάθε είδος μεταφοράς και μικρής μετακίνησης εντός του εργοστασίου, όπως η μεταφορά εξαρτημάτων ή η διανομή τσαγιού στους εργάτες.

Πάρα πολλά Plattenwagen πήραν μορφή μεταξύ 1946 και 1973, με τα επίσημα έγγραφα της VW να τονίζουν ότι το συγκεκριμένο όχημα πως αποτέλεσε την έμπνευση των μετέπειτα Bus.

Αυτό που βρίσκεται στο μουσείο κατασκευάστηκε το 1973 και εξοπλίζεται με έναν 1.600άρη αερόψυκτο τετρακύλινδρο με απόδοση 49 ίππους.

T2b Open Air (1973)

Το 1973, κάποιος στη Volkswagen είχε την τρελή ιδέα να αφαιρέσει την οροφή του Bus και ιδού το Open Air. Δε διατέθηκε ποτέ στο ευρύ κοινό, αλλά έκανε την εμφάνισή του στη γερμανική τηλεόραση και την εκπομπή «Ein Platz an der Sonne», όπου και χαράκτηκε για πάντα στη μνήμη των Γερμανών.

Chicco (1975)

Το Chicco ήταν η πρώτη απτή εικόνα του οράματος της VW για ένα μικρό, αλλά και ευρύχωρο αυτοκίνητο πόλης. Είχε μήκος πάνω από 3,2 μέτρα, αλλά μπορούσε και πάλι να φιλοξενήσει άνετα τέσσερις ανθρώπους, χάρη σε προηγμένες τεχνικές κατασκευής της εταιρείας.

Η «καρδιά» του Chicco ήταν έναν τρικύλινδρος 900 κ. εκ. που η μέγιστη ισχύς του ανερχόταν στους 40 ίππους. Επί της ουσίας, ήταν ένας υδρόψυκτος τετρακύλινδρος, εγκάρσια τοποθετημένος μόνο που του έλειπε ένας κύλινδρος.

Μπορεί το Chicco να μην μπήκε ποτέ στην παραγωγή, ωστόσο επηρέασε τα επόμενα αυτοκίνητα πόλης που κατασκεύασε και πούλησε επιτυχώς η VW.

T3 Magma (1987)

Το 1987, η Volkswagen προχώρησε σε μία παράδοξη κίνηση απλώς για να δει την αντίδραση των πελατών της. Έτσι, προχώρησε σε ρηξικέλευθες εσωτερικές και εξωτερικές αλλαγές στο δημοφιλές T3.

Ενσωμάτωσε έξτρα προβολείς στη μάσκα, ενίσχυσε τους θόλους των τροχών και πρόσθεσε διχρωμία στο αμάξωμα, μεταξύ πολλών ακόμα αλλαγών.

Επιπλέον, πρόσθεσε σκληροπυρηνικό εξοπλισμό, όπως βαρούλκο και σίδερα μπροστά από την μάσκα και τον προφυλακτήρα.

Η κίνηση προερχόταν από έναν τετρακύλινδρο των 2,1 λίτρων με απόδοση 111 ίππους.

Φυσικά, το Magma δεν μπήκε ποτέ σε γραμμή παραγωγής, που σημαίνει ότι είτε δεν το… πήρε πολύ καλά το κοινό της VW, είτε η ίδια η εταιρεία αποφάσισε να μην ξοδέψει χρήματα για την ανανέωση ενός μοντέλου που σιγά-σιγά ολοκλήρωνε την εμπορική του πορεία.

Biagini Passo (1990)

Μεταξύ τόσων πρωτότυπων, στο μουσείο θα δείτε και αυτοκίνητα που η κατασκευή τους έχει βασιστεί σε μοντέλα της VW. Ένα από αυτά είναι το ιταλικό Biagini Passo, το οποίο δε βρίσκεται πολύ καιρό τώρα στο Βόλφσμπουργκ.

Βασίζεται σε ένα Golf Cabriolet πρώτης γενιάς, αλλά έχει δική του σχεδίαση και στιλ. Τα φωτιστικά σώματα προέρχονται από το τότε Fiat Panda, ενώ διαθέτει τετρακίνηση του Golf Country Syncro.

Μόλις 65 Biagini Passo πήραν μορφή μεταξύ 1990 και 1993, με τα περισσότερα να πωλούνται στην ιταλική αγορά. Ωστόσο, μερικά διανεμήθηκαν και στη Γερμανία.

Vario I (1990)

Το… μπόνους της λίστας μας είναι το κόνσεπτ Vario I, το οποίο παρουσιάστηκε το 1990 και μοιάζει σαν να ένωσες ένα Meyers Manx με το κόνσεπτ ID Buggy του 2019.

Η πλατφόρμα και ο τετρακύλινδρος των 1,9 λίτρων προέρχονταν από το Golf δεύτερης γενιάς, μόνο που το αμάξωμα είναι τύπου buggy. Οι επιβάτες δεν έχουν πόρτες, άρα απλώς… πηδούσες μέσα.

Στο εσωτερικό, η πολυχρωμία κυριαρχεί και θυμίζει… παιδικό δωμάτιο, ενώ στο ταμπλό αντί για ένα συμβατικό ραδιόφωνο υπάρχει boom box της Sony.

Το Vario I ήταν πλήρως λειτουργικό και εννοείται ότι μαγνήτισε τα βλέμματα όπου και αν βρέθηκε. Ωστόσο, η Volkswagen δε σκέφτηκε ποτέ σοβαρά να το βάλει σε γραμμή παραγωγής και να το πουλήσει.