Χανιά: Στο νοσοκομείο η μητέρα του αδικοχαμένου 22χρονου

Στο νοσοκομείο νοσηλεύεται η μητέρα του αδικοχαμένου 22χρονου Παναγιώτη Καρατζή, που σκοτώθηκε στο τραγικό τροχαίο στα Χανιά, όταν 45χρονος επιχειρηματίας που οδηγούσε μεθυσμένος τον διαβόλισε με την Porsche Cayenne του. Σύμφωνα με πληροφορίες του Cretapost, η τραγική γυναίκα κατέρρευσε λίγο πριν την κηδεία του παιδιού της και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Χανίων.

Η κηδεία του Παναγιώτη θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 4 το απόγευμα στα Χανιά και όλη η Κρήτη βρίσκεται σε πένθος για την απώλεια του νεαρού.
Ο Παναγιώτης Καρατζής, γιος του προπονητή της Κ14 του Άρη Σούδας, Αντώνη Καρατζή, αφήνει πίσω του μια οικογένεια συντετριμμένη από την αδιανόητη απώλεια. Ο πατέρας του, που υπήρξε ποδοσφαιριστής με θητεία σε πολλές ομάδες της Κρήτης, βιώνει τον αβάσταχτο πόνο από την τραγωδία, και η τοπική ποδοσφαιρική κοινότητα είναι συγκλονισμένη.

…

Σπαραχτική είναι η ανάρτηση μίας ξαδέλφης του στο Facebook, η οποία γραφεί:

«Ξημερώνει η μέρα που ο αγαπημένος μας ξάδερφος θα μετακομίσει σε ένα άλλο σπίτι, σε μια άλλη γειτονιά – στη γειτονιά των αγγέλων.
Μια γειτονιά γεμάτη φως, γαλήνη και αγάπη, όπου οι ψυχές που αγαπήσαμε βρίσκουν αιώνια ανάπαυση.

…

Στη μνήμη σου, αγαπημένε μου ξάδερφε

Ο πόνος μου είναι τεράστιος, αβάσταχτος, αλλά ξέρω πως τίποτα δεν συγκρίνεται με τον πόνο της μαμάς σου. Η καρδιά της ράγισε ανεπανόρθωτα, γιατί κανείς γονιός δεν πρέπει να αποχαιρετά το παιδί του.

Έφυγες τόσο άδικα, τόσο νωρίς, χωρίς να φταις σε τίποτα. Μια ζωή γεμάτη όνειρα, γέλια και αγάπη κόπηκε στη μέση, κι εμείς μείναμε πίσω να προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε την απουσία σου. Ήσουν το στήριγμά μας, η χαρά μας, το δικό μας παιδί που αγαπούσαμε όλοι.

…

Η μαμά σου, η οικογένειά σου, οι φίλοι σου οι συνεργάτες σου, όλοι μας, ζούμε με το κενό που άφησες. Ξέρω ότι θα έδινες τα πάντα για να τους απαλλάξεις από τον πόνο, αν μπορούσες. Όμως τώρα, το μόνο που μας μένει είναι οι αναμνήσεις σου. Το χαμόγελό σου, τα λόγια σου, οι στιγμές που μας χάρισες.

Έφερνες χαμόγελα, αγάπη και ελπίδα. Ήσουν εκεί για όλους, πάντα πρόθυμος να βοηθήσεις, να μοιραστείς τη χαρά σου, να κάνεις τη ζωή μας καλύτερη. Δεν φταις εσύ που έφυγες τόσο νωρίς. Η μοίρα, η αδικία, το λάθος , η απερισκεψία , η ανικανότητα και ανανδρία κάποιου άλλου μας στέρησαν έναν τόσο ξεχωριστό άνθρωπο.

Θα μας λείπει το γέλιο σου, η ενέργεια που έφερνες όπου κι αν πήγαινες. Η σκέψη ότι δεν θα σε ξαναδούμε μας τσακίζει, αλλά υπόσχομαι να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη σου. Να μιλάμε για εσένα, να θυμόμαστε όλα όσα ήσουν, όλα όσα μας χάρισες τα γέλια μας τις πλάκες μας ακόμα και τους χαζούς τσακωμούς μας.

Ξάδερφε, υπόσχομαι ότι δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Θα σε κουβαλάω πάντα στην καρδιά μου, και μαζί θα θυμόμαστε ότι η αγάπη που μοιραστήκαμε δεν χάνεται ποτέ.

Καλό ταξίδι, αγαπημένε μου. Να μας κοιτάς από εκεί ψηλά και να δίνεις δύναμη στη μαμά σου. Σε αγαπάμε και θα σε αγαπάμε για πάντα.

Σε περιμένει η γιαγιά, θα μας παρηγορεί ότι θα είσαι στην αγκαλιά της»…