Το πάρκινγκ στου Γκύζη κοστίζει όσο μία θέση στο Μονακό

Ενδεικτικά, μια θέση στάθμευσης 12 τ.μ. στου Γκύζη μπορεί να πωλείται πιο ακριβά ακόμα και από μια ανάλογη θέση στο Μονακό, αποκαλύπτοντας την τραγική κατάσταση που επικρατεί στις υποδομές και την αγορά ακινήτων στις πόλεις της χώρας.

Στην Αθήνα, περιοχές όπως το Κολωνάκι, η Βασιλίσσης Σοφίας και η Κηφισιά παρουσιάζουν εξωφρενικές τιμές, όπου οι μηνιαίες ενοικιάσεις φτάνουν τα 700 ευρώ ή ακόμα και τα 1.000 ευρώ για θέσεις μικρού μεγέθους. Αντίστοιχα, σε πιο «προσιτές» περιοχές, όπως τα Πετράλωνα ή το Παγκράτι, οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ 250-350 ευρώ μηνιαίως, ενώ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, η ενοικίαση χώρων στάθμευσης μπορεί να φτάσει τα 280 ευρώ.

Η αγορά είναι εξίσου προβληματική, με πωλήσεις-ρεκόρ να καταγράφονται σε αρκετές περιοχές. Για παράδειγμα, στην Κηφισιά, μια θέση στάθμευσης 18 τ.μ. πωλήθηκε πρόσφατα για το εντυπωσιακό ποσό των 487.361 ευρώ, ξεπερνώντας κατά πολύ την τιμή ενός διαμερίσματος ίδιου κόστους.

Στο Κολωνάκι, θέση 12 τ.μ. διατίθεται προς 200.000 ευρώ, ενώ ένα υπόγειο γκαράζ 60 τ.μ. πωλείται 385.000 ευρώ. Παρόμοιες τιμές παρατηρούνται και στη Γλυφάδα, όπου κάθε τετραγωνικό μέτρο κοστίζει περίπου 4.167 ευρώ.

Η έλλειψη υποδομών είναι εμφανής και επηρεάζει άμεσα τις τιμές. Σε πολλές παλιές πολυκατοικίες, που κατασκευάστηκαν πριν από το 1980, δεν υπήρχε πρόβλεψη για θέσεις στάθμευσης, κάτι που πλέον δημιουργεί τεράστιες πιέσεις. Οι κάτοικοι είτε αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά για μόνιμη στάθμευση, είτε καταφεύγουν στη διπλοπαρκάρισμα ή ακόμα και στη χρήση δημόσιων χώρων παράνομα.

Το φαινόμενο αυτό έχει λάβει και τη μορφή «επιχειρηματικότητας», με επιτήδειους να καταλαμβάνουν θέσεις στον δρόμο με τα οχήματά τους, τα οποία μετακινούν όταν πληρώνουν οι πελάτες. Παράλληλα, η ζήτηση είναι τόσο υψηλή που σε πολλές περιοχές υπάρχει λίστα αναμονής ακόμα και για επί πληρωμή θέσεις στάθμευσης.

Μελέτες επιβεβαιώνουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Στην Αθήνα, μόνο στον μικρό Δακτύλιο, περισσότερα από 500.000 αυτοκίνητα εισέρχονται καθημερινά, με τις διαθέσιμες θέσεις στάθμευσης να καλύπτουν μόλις ένα μικρό ποσοστό της ζήτησης.

Αντίστοιχα, στη Θεσσαλονίκη, το κέντρο της πόλης χρειάζεται περίπου 95.000 θέσεις στάθμευσης, αλλά διαθέτει μόνο 5.500, εκ των οποίων οι περισσότερες είναι δεσμευμένες. Αυτό οδηγεί σε παράνομη στάθμευση και επιβαρύνει περαιτέρω την κυκλοφορία.

Το πρόβλημα απαιτεί άμεσες λύσεις, όπως η δημιουργία νέων πολυώροφων πάρκινγκ, η ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών για τη μείωση της χρήσης Ι.Χ. και η εφαρμογή πολιτικών που θα ενθαρρύνουν τη χρήση εναλλακτικών τρόπων μετακίνησης. Μέχρι τότε, η στάθμευση στις ελληνικές πόλεις θα παραμένει μία σπαζοκεφαλιά, που επιβαρύνει οικονομικά και ψυχολογικά τους κατοίκους και τους επισκέπτες.