Το Κρεμλίνο εμμένει στη θέση ότι δεν παραχωρεί όσα εδάφη έχει κατακτήσει

Με διακοσμητικές και σκηνοθετικές λεπτομέρειες ήταν διανθισμένο το μοσχοβίτικο ρεπορτάζ του Μάρκο Ιμαρίζιο στην Corriere della Sera: «Γενικώς λουλουδάτη η σκηνή, ενώ ακόμη και πάνω στο τραπέζι γύρω από το οποίο κάθονταν ο Πούτιν και άλλα άτομα υπήρχαν τουλίπες και τριαντάφυλλα. Χώρος, το αρχηγείο του Κέντρου Βοηθείας Ειδικών Στρατιωτικών Επιχειρήσεων. Φυσικά, με ζωντανή κάλυψη από την κρατική τηλεόραση». Και αμέσως ο ιταλός ανταποκριτής μπήκε στο ψητό, στη δράση τους έργου.

«Η χήρα ενός στρατιωτικού απευθύνθηκε στον ρώσο πρόεδρο. Τον ευχαρίστησε για όσα κάνει για τη χώρα και του είπε ότι η Ρωσία πρέπει να πάει μέχρι το τέλος της σύγκρουσης, χωρίς να κάνει καμία παραχώρηση. Ο Πούτιν την καθησύχασε λέγοντάς της ότι δεν θα υπάρξουν παραχωρήσεις. ‘‘Δεν σκοπεύουμε να το κάνουμε’’ της είπε, τονίζοντας τη φράση του με απότομη κίνηση των χεριών. ‘‘Πρέπει να επιλέξουμε μια εκδοχή της ειρήνης που μας ταιριάζει και η οποία εγγυάται την ηρεμία μας. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα που ανήκει σε άλλους, όμως ό,τι είναι δικό μας, δεν θα το δώσουμε πίσω’’».

Αυτή είναι η πιο φρέσκια ανταπόκριση από τη Μόσχα, η οποία αποκαλύπτει ότι η ρωσική ηγεσία δεν θα καθίσει σε τράπεζα διαπραγματεύσεων για να δώσει, αλλά για να πάρει. Δεν πρόκειται για νέα θέση, σχολίασε ο Ιταλός, όμως είναι η πρώτη φορά από τις 12 Φεβρουαρίου, δηλαδή από την ημέρα της συνδιάλεξης Πούτιν-Τραμπ, που επιβεβαιώνεται εκ νέου ο ρωσικός ανένδοτος όσον αφορά τις τέσσερις επαρχίες που προσαρτήθηκαν με το δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου 2022. Δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή σε αυτό το θέμα.

Ο Ιμαρίζιο ανέφερε και τον αντίκτυπο των δηλώσεων Εμανουέλ Μακρόν στη Μόσχα, καθώς το ρωσικό πολιτικό προσωπικό στόλισε τον πρόεδρο της Γαλλίας με χαρακτηρισμούς όπως «νέος Ναπολέων», «νέος Χίτλερ», «συναισθηματικά ασταθής», «απατεώνας», κ.ά. «Πρόκειται για τον νέο εχθρό του ρωσικού κράτους» σχολίασε. Ο Πούτιν απάντησε στο διάγγελμα του Μακρόν λέγοντας ότι «υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν να επιστρέψουν στη ναπολεόντειο εποχή, ξεχνώντας πώς τελείωσε εκείνη [το 1814 ο ρωσικός στρατός εισήλθε θριαμβευτής στη γαλλική πρωτεύουσα ύστερα από την περίφημη Μάχη του Παρισιού]» και ότι «η Ιστορία διδάσκει πως όλα τα λάθη των εχθρών μας οφείλονταν στην υποτίμηση του χαρακτήρα του Ρώσου και γενικότερα της ρωσικής κουλτούρας».

Τα ίδια «γαλλικά» είπε για τον Μακρόν και ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Και αυτός τον συνέκρινε με τον Ναπολέοντα, ακόμη και με τον Χίτλερ. (Προφανώς ήταν μία πληρωμένη απάντηση στα Δυτικά media, τα οποία συχνά χαρακτηρίσουν τον Πούτιν «Χίτλερ» ή και «Στάλιν».) Είπε ο Λαβρόφ: «Τουλάχιστον εκείνος [ο Χίτλερ] είχε πει ανοιχτά ότι ήθελε να νικήσει τη Ρωσία. Και ο Μακρόν το ίδιο λέει, διότι, τάχα, εμείς είμαστε κίνδυνος για τη Γαλλία και για την Ευρώπη. Αντιθέτως, εμείς νιώθουμε να απειλούμαστε απ’ όσα είπε [Ο Μακρόν] για τα πυρηνικά όπλα».

. . .