Κόσμος

Σε κλάσμα δευτερολέπτου, μια βόμβα αφάνισε τρεις γενιές μιας ουκρανικής οικογένειας

Σε ένα ζοφερό και ανεμοδαρμένο νεκροταφείο στην πόλη Ζαπορίζια της Ουκρανίας, ο 17 μηνών Ανταμ Μπουχάγιοφ είναι θαμμένος στον ίδιο τάφο με τη μητέρα του, την 27χρονη Σοφία Μπουχάγιοβα. Η προγιαγιά του Ανταμ, η Τατιάνα Ταράσεβιτς, 68 ετών, βρίσκεται στον τάφο ακριβώς δίπλα τους. Ο κόσμος μπορεί να μην ασχολείται ιδιαίτερα πλέον με τον πόλεμο στην Ουκρανία, όμως αυτός συνεχίζεται. Και μαζί του συνεχίζονται οι θάνατοι ουκρανών αμάχων.

Ο Ανταμ, η Σοφία και η Τατιάνα σκοτώθηκαν στις 7 Νοεμβρίου του περασμένου έτους από μια ρωσική επίθεση, σε έναν πόλεμο που έχει διαλύσει την Ουκρανία από το 2022, αλλά που δεν κυριαρχεί πλέον στη διεθνή ατζέντα.

Η μητέρα του Ανταμ απαθανάτισε τις τελευταίες στιγμές του σε ένα βίντεο στο τηλέφωνό της. Οι τρεις τους είχαν βγει μια βόλτα. Ο ξανθός, γαλανομάτης Ανταμ φορούσε κόκκινο άνορακ και μάλλινο καπέλο, με αυτοκόλλητο Μίκυ Μάους στο μπροστινό μέρος. «Μην βγάζεις το καπέλο», του λέει η Τατιάνα, «θα κρυώσεις». Εκείνος δεν την άκουσε.

Μια ώρα αργότερα, οι τρεις ήταν στο σπίτι τους, έτοιμοι να φάνε κάτι, όταν μια ρωσική κατευθυνόμενη βόμβα πέρασε μέσα από την πολυκατοικία τους. Ο Ανταμ, η Σοφία και η Τατιάνα σκοτώθηκαν, μαζί με άλλους έξι πολίτες.


Η μητέρα της Σοφίας, η 46χρονη Γιούλια Ταράσεβιτς, παλεύει τώρα να συνεχίσει τη ζωή της, χωρίς τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς της, χωρίς το παρελθόν και το μέλλον της. Είναι πλημμυρισμένη από θλίψη.

«Δεν ξέρω πώς να ζήσω», λέει σε δημοσιογράφους του BBC, που τη συνάντησαν. «Είναι κόλαση. Εχασα τη μητέρα μου, την κόρη μου και τον εγγονό μου σε ένα δευτερόλεπτο».


«Αγαπητή μου μαμά», λέει κλαίγοντας και χαϊδεύοντας μια φωτογραφία της Τατιάνα –που ήταν γιατρός, όπως και η ίδια– κολλημένη σε έναν ξύλινο σταυρό. Μετά, πηγαίνει στον τάφο της Σοφίας και του Ανταμ. Σκύβει για να αγγίξει τη φωτογραφία του, αποκαλώντας τον «μικρό μου γατάκι».

Στη συνέχεια μιλάει απευθείας σε μια φωτογραφία της Σοφίας, την ασπρόμαυρη εικόνα μιας νεαρής γυναίκας με μακριά σκούρα μαλλιά. «Ομορφη κόρη μου», φωνάζει. «Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να σε σώσω».


Ο πατέρας της Σοφίας, ο 60χρονος Σέρχι Λουσχάι, είναι δίπλα της και συμμερίζεται την απώλεια και τη θλίψη της. «Επισκεπτόμαστε συχνά το νεκροταφείο», λέει η Γιούλια στο BBC, «και θα το κάνουμε όσο ζούμε, γιατί μας το κάνει λίγο πιο εύκολο».

Κάθε φορά που έρχονται, υπάρχουν περισσότεροι τάφοι. Το νεκροταφείο επεκτείνεται «με εκπληκτικό ρυθμό», λέει η Γιούλια. Σειρές από μπλε και κίτρινες σημαίες, που σηματοδοτούν τους τάφους των πεσόντων στρατιωτών, διαπερνούν τον γκρίζο ουρανό.

Η Ζαπορίζια, όπου ζούσε η οικογένεια, είναι τακτικός στόχος των ρωσικών δυνάμεων. Είναι μια στρατηγικής σημασίας βιομηχανική πόλη, κοντά στην πρώτη γραμμή. Το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ευρώπης, που βρίσκεται περίπου 55 χιλιόμετρα μακριά, έχει καταληφθεί από τους Ρώσους.

Την ημέρα της επίθεσης που σκότωσε τη Σοφία, την Τατιάνα και τον Ανταμ, η Γιούλια τηλεφώνησε στην κόρη της από τη δυτική Ουκρανία, όπου βρισκόταν για δουλειά. «Της είπα να προσέχει. Βόμβες έπεφταν πάνω από την πόλη από το πρωί. Μου είπε: “Ευχαριστώ, μαμά, μην ανησυχείς. Ολα θα πάνε καλά με εμάς”».

Ο Σέρχι ήταν στη δουλειά του όταν άκουσε ότι κάτι είχε συμβεί. Τηλεφώνησε κι εκείνος στην κόρη του, αλλά δεν έλαβε απάντηση.

Στη συνέχεια, στην ομάδα WhatsApp των κατοίκων της περιοχής του είδε ένα μήνυμα που έλεγε: «Φίλοι, ποιος άλλος έχει μείνει ακόμα κάτω από τα ερείπια;».

«Ετρεξα σπίτι και προσευχόμουν σε όλη τη διαδρομή», λέει στο BBC, «αλλά οι προσευχές μου ήταν ήδη μάταιες. Οταν έφτασα, το μόνο που είδα ήταν ερείπια. Περιπλανήθηκα αναζητώντας το μπαλκόνι μου. Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε –δύο ή τρεις ώρες– μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι δεν είχε απομείνει τίποτα και δεν υπήρχε καμία ελπίδα διάσωσης».

Τις ημέρες που ακολούθησαν, μερικά υπάρχοντα της οικογένειας ανασύρθηκαν από τα ερείπια: ένα άθικτο πορσελάνινο φλιτζάνι της Σοφίας, ένα παιχνίδι-ψάρι με το οποίο έπαιζε ο Ανταμ στο μπάνιο και το μικρό κόκκινο άνορακ που φορούσε στην τελευταία βόλτα του. Αυτά είναι πλέον οικογενειακοί θησαυροί, μαζί με πολλές πολύτιμες αναμνήσεις.

«Κάθε βράδυ όταν γύριζα από τη δουλειά, πήγαινα τον Ανταμ βόλτα», λέει ο Σέρχι. «Ηταν πολύ περίεργος για τον ουρανό. Εδειχνε με το μικρό του δάχτυλο προς τα πάνω. Και αγαπούσε τα πουλιά».

Ενα άλλο οικογενειακό βίντεο δείχνει τον Ανταμ στην αγκαλιά της Σοφίας και μετά να τρέχει στο έδαφος, περικυκλωμένος από περιστέρια. «Είχε σχεδόν αρχίσει να μιλάει», λέει η Γιούλια, «και ήταν πάντα χαμογελαστός. Ηταν υγιής, όμορφος και έξυπνος. Αυτός και η κόρη μου μας έκαναν χαρούμενους κάθε μέρα».

Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2022, η Γιούλια είχε μεταφέρει τη Σοφία σε ασφαλές μέρος, στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η νεαρή γυναίκα χρησιμοποίησε τις γλωσσικές της δεξιότητες, δουλεύοντας ως μεταφράστρια για ουκρανικά στρατεύματα που εκπαιδεύονταν από τον βρετανικό στρατό, αλλά δεν μπορούσε να μείνει μακριά από την Ουκρανία.

Στο νεκροταφείο της Ζαπορίζια, σημαίες κυματίζουν δίπλα σε τάφους πεσόντων ουκρανών στρατιωτών (Andriy Andriyenko/SOPA Images/LightRocket via Getty Images)

«Της έλειπαν πραγματικά οι γονείς της και οι συγγενείς της και η χώρα», λέει η Γιούλια. Η Σοφία επέστρεψε και αργότερα γέννησε τον Ανταμ, τον Ιούνιο του 2023. Ασχολήθηκε επίσης με την ψυχολογία επειδή «ήξερε ότι πολλοί άνθρωποι στην Ουκρανία χρειάζονταν ψυχολογική βοήθεια», λέει η μητέρα της.

Μέσα στη θλίψη της, συνεχίζει το BBC, η Γιούλια γνωρίζει ότι η Ουκρανία μπορεί σύντομα να βρεθεί υπό πίεση να διαπραγματευτεί με τον εχθρό που της έκλεψε τόσο πολλά.

Ο Τραμπ επέστρεψε στον Λευκό Οίκο πιέζοντας για ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Μόσχας και Κιέβου. Ομως, τόσο η Γιούλια όσο και ο Σέρχι είναι ανένδοτοι ότι η Ουκρανία πρέπει να αγωνιστεί. Λένε ότι ο ισχυρισμός του Ντόναλντ Τραμπ ότι θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο σε μια μέρα είναι «αστείος».

«Η Ρωσία είναι ένας εισβολέας που ήρθε στη χώρα μας και κατέστρεψε τα σπίτια και τις οικογένειές μας», λέει η Γιούλια. «Ετσι, δεν μπορεί να γίνει λόγος για κατάπαυση του πυρός ή ειρηνευτικές συνομιλίες. Εάν αφήσουμε αυτόν τον λαίμαργο, τον Πούτιν, με τα εδάφη μας και δεν εκδικηθούμε για τους ανθρώπους που χάσαμε, δεν θα κερδίσουμε ποτέ».

Ο Σέρχι λέει ότι η μόνη επαφή με τους Ρώσους στο ουκρανικό έδαφος θα πρέπει να είναι μέσω μάχης.

Πολλοί Ουκρανοί πιστεύουν ότι ακόμη και αν υπάρξει κατάπαυση του πυρός, η Ρωσία θα επιστρέψει αργά ή γρήγορα, όπως έκανε το 2022, οκτώ χρόνια μετά την προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας. Η Μόσχα ελέγχει πλέον σχεδόν το ένα πέμπτο της Ουκρανίας.

Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος της Ουκρανίας. Αντιμετωπίζει έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, πιθανή μείωση της μελλοντικής στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ και εξασθένιση της διεθνούς προσοχής.

Η Γιούλια ξέρει ότι η ζωή συνεχίζεται σε άλλες χώρες. «Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζουν σε συνεχές άγχος, να σκέφτονται μόνο εμάς», λέει.

«Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα να θυμούνται ότι υπάρχει ένας πόλεμος που συμβαίνει εκεί κοντά, όπου δεν πεθαίνουν μόνο στρατιώτες αλλά και πολίτες».

Θέλει τουλάχιστον ο κόσμος να μάθει τα ονόματα: Ανταμ Μπουχάγιοφ, Σοφία Μπουχάγιοβα και Τατιάνα Ταράσεβιτς.

. . .




Δημοσιεύτηκε ! 2025-01-28 19:23:00

Back to top button
el Greek