Πόλα Ρούπα: Κείμενο ενόψει του δικαστικού συμβουλίου στη Χαλκίδα στις 10 Ιανουαρίου 2025

Σε κείμενό της που απεστάλη αργά το βράδυ της Τρίτης στο ..gr, η Πόλα Ρούπα, αναφέρει τα εξής:

(Το δημοσιεύουμε χωρίς την παραμικρή διόρθωση ή περικοπή.)

…

Αποφυλακίστηκα στις 17 Νοεμβρίου 2023, ύστερα από 8,5 χρόνια κράτησης στις φυλακές για τη συμμετοχή μου στον Επαναστατικό Αγώνα.

Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο για την εικοσαετή ποινή κράτησης όπως η δική μου, θα μπορούσα να είχα αποφυλακιστεί νωρίτερα αν είχα περισσότερα ημερομίσθια. Όμως ο μεγάλος αριθμός δικασίμων, οι συνεχείς μεταγωγές μου από τις φυλακές Ελαιώνα στις φυλακές Κορυδαλλού και οι επαναλλαμβανόμενες καραντίνες που ήμουν υποχρεωμένη να κάνω λόγω των μεταγωγών (καθεστώς covid), ήταν οι αιτίες που έχασα πολλών μηνών ημερομίσθια αυξάνοντας τον χρόνο έκτισης της κλειστής φυλακής.

Το δικαστικό συμβούλιο που αποφάσισε την αποφυλάκισή μου, δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να μην δεχτεί να με θέσει σε καθεστώς εξαίρεσης και να αποφασίσει όπως αποφάσιζε εδώ και χρόνια για τις πολλές εκατοντάδες άλλες κρατούμενες.

…

Λίγες ημέρες μετά την αποφυλάκισή μου, εισαγγελέας εφετών Χαλκίδας έκανε έφεση στην απόφαση του συμβουλίου πλημμελειοδικών Θήβας με την οποία αποφυλακίστηκα ζητώντας να ξαναγυρίσω στην φυλακή.

Στις 10 Ιανουαρίου 2024 δικάστηκα από δικαστικό συμβούλιο στην Χαλκίδα με βάση την έφεση που ζητούσε τον επανεγκλεισμό μου.

Είναι δεδομένο ότι αυτή η έφεση αποφασίστηκε κατόπιν πολύπλευρων πολιτικών πιέσεων που ασκήθηκαν με την αποφυλάκισή μου. Αυτή η εξέλιξη διαφαινόταν από δημοσιεύματα, δημοσιογραφικά και πολιτικά σχόλια. Διάφοροι καθεστωτικοί γραφιάδες στρατευμένοι στις πιο ακραίες εκφάνσεις της κρατικής καταστολής και δίχως να γνωρίζουν καν το νομικό πλαίσιο το οποίο επικαλούνται, διαμαρτυρήθηκαν για την αποφυλάκισή μου και για τις ποινές μου, χωρίς να με γνωρίζουν, χωρίς να έχουν κάνει την παραμικρή έρευνα, χωρίς να έχουν βρεθεί ποτέ σε κανένα από τα δικαστήριά μου, χωρίς να έχουν διαβάσει τίποτα από όσα έχω καταθέσει στις πολλές δίκες μου. Με δημοσιεύματα υποκινούμενα από καθεστωτικούς πολιτικούς παράγοντες ή από την δική τους πολιτική επιλογή να πιέζουν προς όλο και πιο ακραίες (προς τις ακροδεξιές, πάντα) τάσεις την κατασταλτική πολιτική και την συστημική πολιτική γενικότερα, συμβάλλουν στην διαμόρφωση μιας “περιρρέουσας ατμόσφαιρας”, που καθορίζει –παρά τα όποια γελοία επιχειρήματα χρησιμοποιούνται ανά καιρούς– τη συμπεριφορά των δικαστηρίων.
Αυτό έχει συμβεί σε πολλές υποθέσεις πολιτικών κρατουμένων και όχι μόνο στην δική μου περίπτωση. Χωρίς να παραβλέπουμε βέβαια, και το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιοι δικαστές ή εισαγγελείς που διακατέχονται οι ίδιοι από ακροδεξιές πεποιθήσεις και τις εκφράζουν στις ποινές και τις αποφάσεις για την αποφυλάκιση πολιτικών κρατουμένων επιβάλλοντας τις αυστηρότερες αυτών, όπως έγινε και στις συνεχείς αποφάσεις του συμβουλίου πλημμελειοδικών Λαμίας που απέρριπταν την αποφυλάκιση του συντρόφου μου Νίκου Μαζιώτη.
Τα παραπάνω δεν αποκλείουν τις άμεσες παρεμβάσεις στην δικαστική λειτουργία από καθεστωτικούς πολιτικούς παράγοντες, ειδικά σε περιόδους όπως αυτή που διανύουμε, όπου η δραστική πάταξη κάθε μορφής κοινωνικής αντίστασης, ακόμα και κοινωνικής διαμαρτυρίας κυριαρχεί στην κρατική πολιτική, δεδομένου μάλιστα, του γεγονότος ότι οι συνθήκες κοινωνικής διαβίωσης είναι τόσο δραματικές για την πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν κάνει πραγματικό εφιάλτη τον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης.
Στην δική μου πορεία μέσα στα δικαστήρια και τις φυλακές υπήρξαν και κάποιοι μέσα από το δικαστικό σύστημα εξουσίας που αναγνώρισαν ότι δεν μπορούν οι φρονηματικές ή πολιτικές τους πεποιθήσεις να καθορίζουν τις αποφάσεις τους και όπως έγραφε η απόφαση του συμβουλίου πλημμελειοδικών Θήβας “να απαιτείται η επίδειξη από τον κρατούμενο ηθικών αξιών κατά την εκάστοτε αξιακή κλίμακα του δικαστή, η οποία –οίκοθεν νοείται– πόρρω απέχει από αυτή του αιτούντος καταδίκου”.

…

Είμαι ένα χρόνο εκτός φυλακής. Η έφεση που ασκήθηκε στην αποφυλάκισή μου είναι η πρώτη που εφαρμόζεται σε πολιτικό κρατούμενο και η ενός χρόνου (και πλέον, όπως φαίνεται) αναμονή για την οριστική απόφαση, με το ιδιόμορφο καθεστώς ομηρίας που αυτή η αναμονή σημαίνει, είναι επίσης, μια “καινοτόμα” συνθήκη. Αν τελικά, το δικαστικό συμβούλιο Χαλκίδας αποφασίσει τον επανεγκλεισμό μου, αποφασίσει –για να χρησιμοποιήσω τα λόγια με τα οποία τελειώνει η εισαγγελική πρόταση που ζητά από το συμβούλιο εφετών Χαλκίδας να παραμείνω εκτός φυλακής– “την επαχθή και βίαιη διακοπή της ελεύθερης συμβίωσής της με την οικογένειά της και κυρίως με το παιδί της”, θα πρόκειται για την πιο ακραία και την πιο εκδικητική –πολιτικά αλλά και προσωπικά– επιλογή. Μια επιλογή που μόνο ως “δώρο” στο πολιτικό σύστημα εξουσίας και ως συμβολή στην πορεία του πολιτικού ολοκληρωτισμού μπορεί να ερμηνευθεί.

Πόλα Ρούπα
8 Ιανουαρίου 2025