Ποιοι ευρωπαίοι πολιτικοί θα είναι οι «ψιθυριστές» του Τραμπ

Με βάση ένα ομολογουμένως πολιτικότατο στοιχείο, τη λίστα καλεσμένων στην ορκωμοσία Τραμπ, ο ιστότοπος Politico.eu συνέταξε έναν «οδηγό» για τους αναγνώστες του. Τι τους λέει; Ποιοι θα είναι οι «ψιθυριστές του Τραμπ», όπως έγραψε, προφανώς εννοώντας τους αχθοφόρους των πολιτικών του στη Γηραιά Ηπειρο. (Λεπτομέρειες και εδώ.) Πρώτη πληροφορία, ανεκτίμητης «διά τας δέλτους της Ιστορίας» αξίας: «Η λίστα προσκεκλημένων υποδηλώνει ότι το στρατόπεδο του Τραμπ είναι πιο κοντά σε αρκετούς ακροδεξιούς πολιτικούς, παρά σε mainstream ηγέτες χωρών». 

Η Τζόρτζια Μελόνι

Για τη… μεταφασίστρια πρωθυπουργό της Ιταλίας ο ιστότοπος πρωτίστως ανέφερε τις αλλεπάλληλες επαφές της με τον Τραμπ έπειτα από την εκλογική νίκη του και πριν από την ορκωμοσία του: στο Παρίσι, στα εγκαίνια της Νοτρ Νταμ, και στο Μαρ-α-Λάγκο, σε ιδιωτική επίσκεψη, όπου ο Τραμπ τη χαρακτήρισε «φανταστική γυναίκα», δηλαδή με τη μεταφορική σημασία που οι Αμερικανοί, είτε Ρεπουμπλικανοί είτε Δημοκρατικοί, αποδίδουν στο συγκεκριμένο επίθετο (στην κυριολεξία σημαίνει «ψεύτικη», «ανύπαρκτη» αν προτιμάτε, πλάσμα του ονείρου ή του εφιάλτη, που εξαφανίζεται μόλις χτυπήσει το ξυπνητήρι για τη δουλειά).

Με την εκπεφρασμένη, λοιπόν, συμπάθεια του Τραμπ προς τη Μελόνι ο ιστότοπος εξήγησε και την απελευθέρωση της ιταλίδας δημοσιογράφου που είχε φυλακιστεί στο Ιράν, όχι μόνο την πρόσκληση για την ορκωμοσία του. Και σχολίασε ότι πλέον η Μελόνι παίζει σε άλλο επίπεδο το αμερικανικό χαρτί εν συγκρίσει με το υπόλοιπο ευρωπαϊκό προσωπικό, αν και έχει και αυτή κάποια «θεματάκια». Πρώτον, η Ιταλίδα τα πήγαινε καλά και με τον Μπάιντεν, δεύτερον, η Ιταλία δεν ξοδεύει για την άμυνα όσα απαιτεί ο Τραμπ, τρίτον, διατηρεί καλές σχέσεις με τον Μασκ, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί μπούμερανγκ αν οι Τραμπ-Μασκ τα τσουγκρίσουν.

Ο Βίκτορ Ορμπαν

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας πήγε δύο φορές προσκεκλημένος στο Μαρ-α-Λάγκο το 2024, ενώ έχει υμνήσει πλειστάκις τον Τραμπ τα τελευταία χρόνια. Ο Τραμπ ανταπέδωσε τις ρεβεράντζες με τον χαρακτηρισμό «σπουδαίος άνθρωπος» και δίχως καμία ειρωνεία. Συνδέονται και οι δύο με το δεξιό Heritage Foundation, ωστόσο ο φιλορωσισμός του Ορμπαν και τα ανοίγματά του στα κινεζικά επιχειρηματικά συμφέροντα ενδέχεται να προκαλέσουν προβλήματα στη σχέση των δύο ανδρών. Μεγαλύτερο αγκάθι, πάντως, είναι η άρνηση του Ορμπαν να υποκύψει στις πιέσεις του Τραμπ για τους υπερεξοπλισμούς. Σε αυτό το στάδιο, σχολίασε ο ιστότοπος, οι Ούγγροι σταθμίζουν τη συμβατότητά τους με τον Τραμπ και δεν θέλουν να παίξουν ρόλο μεσάζοντα σε οποιοδήποτε deal μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Οι Πολωνοί

Ο ιστότοπος θύμισε ότι η Πολωνία είναι αστακός όσον αφορά τον εξοπλισμό της, κάτι που αρέσει πολύ στο Οβάλ Γραφείο, και μάλιστα εξακολουθεί να γκαζώνει το… τεθωρακισμένο της για να φθάσει τις στρατιωτικές δαπάνες της στο 5% του ΑΕΠ. Ενθερμος υποστηρικτής του Τραμπ είναι ο δεξιός πρώην πρωθυπουργός Ματέους Μοραβιέτσκι, ο οποίος, σε αντίθεση με τον Ορμπαν, θέλει να παίξει τον ενδιάμεσο στη σχέση ΗΠΑ-ΕΕ. Προς το παρόν, πάντως, οι Πολωνοί παίζουν το δεύτερο βιολί στην ευρωπαϊκή ορχήστρα του Τραμπ, με τη Μελόνι να παίζει το πρώτο.

Το νυν κυβερνητικό δίδυμο των Ντόναλντ Τουσκ (πρωθυπουργός) και Ράντοσλαβ Σικόρσκι (υπουργός Εξωτερικών) θεωρητικώς δεν ταιριάζει στον Τραμπ, ωστόσο ο Τραμπ δεν αποκλείεται να τα πάει καλά μαζί τους, διότι είναι πιστοί ατλαντιστές (ο Σικόρσκι έσπευσε από τους πρώτους να συνομιλήσει με τον Μάρκο Ρούμπιο, τον νέο υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ). Ορισμένοι σχολιαστές επιμένουν, δε, ότι ο Τουσκ συγκεντρώνει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνει ο καλύτερος αχθοφόρος του Τραμπ στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι ποιος θα κυβερνήσει την Πολωνία μετά τις προεδρικές εκλογές του Μαΐου. Από αυτό το πρόσωπο εξαρτάται η συντήρηση ή το γκρέμισμα της γέφυρας με τον Τραμπ.

Ο Νάιτζελ Φάρατζ

Ο εγκέφαλος του Brexit κομπάζει για τη φιλία του με τον Τραμπ. Γιόρτασε τη νίκη του το βράδυ των εκλογών στο Μαρ-α-Λάγκο και, φυσικά, συμμετείχε στην ορκωμοσία ως προσκεκλημένος. Οι πολιτικές τους είναι σταθερά ευθυγραμμισμένες, ωστόσο ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται και πολύ για τη Βρετανία, καθώς το Λονδίνο δεν μπορεί να παίξει πλέον κανέναν ρόλο στις Βρυξέλλες.

Οι Γάλλοι

Ο ακροδεξιός Ερίκ Ζεμούρ έχει σχέση με τον Τραμπ τουλάχιστον από το 2022, αφού τότε διατυμπάνιζε ότι ο Αμερικανός τον συμβουλεύει. Ο ιστότοπος εξεπλάγη όταν έμαθε ότι ο Ζεμούρ, που από πολιτικής απόψεως είναι καμένο χαρτί, προσεκλήθη στην Ουάσινγκτον για την ορκωμοσία. Ο οικονομικός προστατευτισμός του Τραμπ, πάντως, ταιριάζει καλύτερα με τις πεποιθήσεις της Μαρίν Λεπέν. Μάλλον ο Ζεμούρ τιμήθηκε επειδή στήριξε τον Τραμπ στις σκοτεινότερες ώρες του, επί προεδρίας Μπάιντεν δηλαδή.

Ο (επίσης τελειωμένος πολιτικά) πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, δεν παρευρέθη στην ορκωμοσία του Τραμπ, αφού δεν έλαβε πρόσκληση. Ομως τον Νοέμβριο έσπευσε να τον συγχαρεί για την εκλογική νίκη του. Φυσικά, η παρουσία του Τραμπ στη νέα Νοτρ Νταμ έχει τη σημασία της, όσον αφορά τον ρόλο της Γαλλίας περισσότερο. Ο άνθρωπος του Τραμπ στη Γαλλία θα προκύψει ύστερα από τις αναπόφευκτες ανακατατάξεις στη γαλλική πολιτική σκηνή.

Ο γραμματέας του ΝΑΤΟ

Ο ολλανδός πρώην πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε παίζει αυτή τη στιγμή το παιχνίδι του Τραμπ στην Ατλαντική Συμμαχία. Πάνω του βασίζεται ο Αμερικανός για να αναγκάσει τους Ευρωπαίους να αρχίσουν να ξοδεύουν περισσότερα για την άμυνα. Ο Ρούτε έσπευσε ευχαρίστως να αναλάβει τον ρόλο του λοχία υπηρεσίας, λέγοντας ότι οι απαιτήσεις του Τραμπ είναι δίκαιες και ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να πληρώσουν περισσότερα ευρώ για την άμυνά τους. Το μεγαλύτερο επιχείρημά του σε αυτήν την κατεύθυνση είναι το εξής: «Οι Ρώσοι μπορεί να μας επιτεθούν»… Ο Ρούτε είναι από τους λίγους Ευρωπαίους που έχουν προσκληθεί και στην κατοικία του Τραμπ στο Μαρ-α-Λάγκο.

Οι Γερμανοί (σε Γερμανία και Κομισιόν)

Ο ηγέτης των γερμανών χριστιανοδημοκρατών, Φρίντριχ Μερτς, κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει ο μέλλων καγκελάριος, δηλαδή θα αναλάβει τα ηνία της κορυφαίας οικονομίας της Ευρώπης. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος του ενδιαφέροντος του Τραμπ. Ο Μερτς ελπίζει να κλείσει καλές μπίζνες με τις ΗΠΑ στην αμυντική βιομηχανία, έτσι γλίτωσε από ρεζιλίκια ανάλογα της σφοδρής επίθεσης του Μασκ στον νυν απερχόμενο καγκελάριο Ολαφ Σολτς («Είναι βλαξ»). Υστερα από τη στήριξη του Μασκ στην ακροδεξιά «Εναλλακτική», ο Μερτς, όλως τυχαίως φυσικά, συνεργάστηκε μαζί της στη Βουλή. Είναι, πάντως, αμφίβολο πώς θα εξελιχθεί η σχέση του Μερτς με τον Τραμπ, αν και δεν θα πιάσει ποτέ τον πάτο της σχέσης Μέρκελ-Τραμπ (ο Αμερικανός αντιπαθούσε σφόδρα τη Γερμανίδα).

Η γερμανίδα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είναι ένα πρόσωπο με το οποίο ο Τραμπ δεν θέλει να κάνει κανένα deal. Οπως λένε οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι των Βρυξελλών, «ο Τραμπ έχει δείξει ξεκάθαρα ότι προτιμά τις διμερείς σχέσεις, όμως αυτή η τακτική του είναι προβληματική διότι γνωρίζει ότι πρέπει να αντιμετωπίσει την ΕΕ για τα ζητήματα εμπορίου». Κάποια στιγμή ο Τραμπ θα αναγκαστεί να συνομιλήσει με την ΕΕ, σχολίασε ο ιστότοπος. «Ομως από τις πρώτες κιόλας ημέρες της προεδρίας του έδειξε πού τοποθετεί την Ενωση στη λίστα των προτεραιοτήτων του: πιο κάτω και από τον πάτο»…

. . .