Ποια είναι τα οφέλη της Ελλάδας από το 12ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα

Σε πρώτο πλάνο έχει μπει ο σχεδιασμός για τη θωράκιση της χώρας και τον εκσυγχρονισμό των αμυντικών της δυνατοτήτων προκειμένου η Ελλάδα, όπως οφείλει, να κινηθεί δυναμικά και όχι σαν παθητικός παρατηρητής,μέσα στο ρευστό και συνεχόμενα μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον της ευρύτερης γειτονιάς.

Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε τη 12ετή στρατηγική για τον μετασχηματισμό της άμυνας χαρακτηρίζοντας τις επενδύσεις στις αμυντικές δυνατότητες ως « επενδύσεις στην κυριαρχία μας ». Πώς μπορεί να ανταποκριθεί η Ελλάδα σε αυτή τη νέα εποχή εκσυγχρονισμού; Πρόκειται για ένα πρόγραμμα αξίας 25 δισ. ευρώ που έχει ως στόχο όχι μόνον την επιχειρησιακή ενίσχυση των αποτρεπτικών δυνατοτήτων της Ελλάδας για την αντιμετώπιση περιφερειακών απειλών αλλά και την οικονομική ανάπτυξη της εθνικής βιομηχανίας, την αυτάρκεια και την ευθυγράμμιση τόσο με τη στρατηγική αυτονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και με τις εθνικές διακρατικές συμφωνίες (Γαλλία, ΗΠΑ, χώρες της Μέσης Ανατολής) .

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας επιμένει στο «δόγμα» για τους εξοπλισμούς των Ενόπλων Δυνάμεων, προκρίνοντας τις επενδύσεις στην ελληνική αμυντική τεχνολογία, παρά «την αγορά από το ράφι». Την μετατροπή δηλαδή της χώρας από έναν καταναλωτή σε έναν παραγωγό συστημάτων υψηλής τεχνολογίας. Από το βήμα της βουλής ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στις ελληνικές βιομηχανίες , εταιρίες οι οποίες μπορούν κάλλιστα να συνδράμουν υπογραμμίζοντας « το κενό στην ευρωπαϊκή αγορά και την ανάγκη να μπορούμε να παρέχουμε σύγχρονες τεχνολογικές λύσεις που δεν θα καλύπτουν μόνο τις ανάγκες της πατρίδας μας, αλλά θα μπορούν, ενδεχομένως, να εξαχθούν και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες».

Σε αυτό το κάδρο, η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) αναμένεται να παίξει κομβικό ρόλο στα προγράμματα του στρατηγικού σχεδιασμού . Ο πρωθυπουργός στάθηκε στη βασική φιλοσοφία που « πρώτα και πάνω απ’ όλα έχει να κάνει με την ενσωμάτωση των νέων αμυντικών τεχνολογιών και του τρόπου με τον οποίο ουσιαστικά βλέπουμε στην πράξη ότι αλλάζει το θέατρο των επιχειρήσεων» . Αναφέρθηκε σε μη επανδρωμένα οχήματα, περιπλανώμενα πυρομαχικά, drone και anti-drone μέθοδοι πολέμου, συστηματικότατη αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης, έμφαση στην κυβερνοάμυνα αλλά και στην κυβερνοεπίθεση.

«Όλες αυτές είναι τεχνολογίες οι οποίες πια πρέπει να ενσωματωθούν στον μακροχρόνιο σχεδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων» υπογράμμισε . Είναι δεδομένο ότι η ελληνική αμυντική βιομηχανία τόσο κρατική όσο και ιδιωτική (μέσω ιδίων επενδύσεων), έχουν ουσιαστικές δυνατότητες που θα μπορούσαν να καλύψουν τόσο εθνικές όσο και διεθνείς ανάγκες με σύγχρονες λύσεις, όπως και να συνδράμουν επικουρικά στο παραγωγικό κενό που παρατηρείται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Όμως πρέπει να καταστεί ξεκάθαρο ότι η ανάπτυξη μιας σύγχρονης, παραγωγικής αλλά και βιώσιμης βιομηχανίας απαιτεί χρόνο και συνεχή προσπάθεια ώστε να παραμείνει σχετική και ανταγωνιστική στο διεθνές χώρο.

Ο ρόλος της Ελλάδας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ

Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ συνεργάζονται για τη διατήρηση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην ευρωατλαντική περιοχή. Η Μέση Ανατολή παραμένει σε περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν αφορά μόνο την περιοχή αλλά αφορά « συνολικά την παγκόσμια σταθερότητα και την αρχιτεκτονική ασφαλείας» τόνισε ο Γιώργος Γεραπετρίτης κατά την άφιξη του στη Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών των κρατών -μελών του ΝΑΤΟ.

Η Ελλάδα θεωρείται πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας για τη Μεσόγειο καθώς η αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης έχει αλλάξει, οι τεκτονικές πλάκες της γεωπολιτικής μετακινούνται βιαίως.

«Έχουμε στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ και τιμούμε τις συμφωνίες αλλά είμαστε και μέλος κράτος ΕΕ και θα επιχειρήσουμε να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή άμυνα. Η δυνατότητα μας να δαπανούμε περισσότερα για την άμυνα μας καθιστά κρίσιμους παίκτες στον σχεδιασμό της νέας αρχιτεκτονικής της Ευρώπης», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός από το βήμα της βουλής.

Χαρακτηριστική είναι και η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Τασούλα , ο οποίος ανέφερε ότι «η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στην νέα εποχή της επιδίωξης στρατηγικής αυτονομίας της Ε.Ε., όπου προτεραιότητα είναι η ασφάλεια.Είναι σημαντική η συμμετοχή της χώρας στο κέντρο λήψης αποφάσεων, σε μια διεθνή συγκυρία όπου δεν διαταράσσεται μόνο η γεωπολιτική αλλά και η γεωοικονομία».

Με τη νέα εποχή στην άμυνα επενδύοντας στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων και εστιάζοντας σε διαλειτουργικές τεχνολογίες , στην ανάπτυξη προηγμένων δυνατοτήτων στον κυβερνοχώρο και την αεράμυνα εδραιώνει το ρόλο της ως βασικός πάροχος ασφαλείας αλλά και ως ο βασικός και πλέον αξιόπιστος εταίρος στο ΝΑΤΟ.

Βασική προϋπόθεση η νοοτροπία της συντήρησης

Εκτός από τα 24 καινούργια μαχητικά Rafale , τις τρεις νέες φρεγάτες Belharra, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Heron, τα υπερσύγχρονα ελικόπτερα ανθυποβρυχιακού πολέμου Romeo, και τις νέες τορπίλες οι οποίες εξοπλίζουν πλέον τα υποβρύχια , η Ελλάδα αναμένεται να προμηθευτεί μαχητικά πέμπτης γενιάς F-35. Πρόκειται για μια πολύ μακροπρόθεσμη επένδυση. Ωστόσο , αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι να εστιάσουμε και στην ανάγκη συντήρησης και διαρκής υποστήριξης των συστημάτων τα οποία έχουμε ήδη προμηθευτεί, καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχειρησιακής ζωής τους.

Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι « τα συστήματα αυτά είναι εξαιρετικά ακριβά και πολυδάπανα κι αν δεν έχουμε φροντίσει από τώρα για τη συντήρησή τους, δύο πράγματα μπορεί να συμβούν: είτε θα βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες δημοσιονομικές εκπλήξεις στο μέλλον, κάτι το οποίο δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε, είτε να καταλήξουμε να έχουμε οπλικά συστήματα τα οποία θα λειτουργούν για λίγα χρόνια και μετά θα περιέρχονται σε απραξία».

Ο σωστός προγραμματισμός, οικονομικός και τεχνικός, για την συντήρηση, υποστήριξη και εκσυχρονισμό υπάρχων και νέων συστημάτων μπορεί από μόνος του να έχει θετικό οικονομικό αντίκτυπο, όπως επίσης και έναν ακόμα τομέα όπου μπορεί να υπάρξει ελληνική προστιθέμενη αξία δεδομένης της ύπαρξης και άλλων χρηστών παγκοσμίως. Γι΄αυτό ακριβώς το λόγο ένα σημαντικό μέρος του προϋπολογισμού του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας προσανατολίζεται για τέτοιου είδους υποστηρικτικές δράσεις, ώστε το «follow on support» να σταματήσει να είναι ένα ακριβό after thought.