Πάνω από 9 στα 10 βρέφη κάτω των 6 μηνών πεθαίνουν αν νοσήσουν

Ο ρόλος των εμβολιασμών για την προστασία από νοσήματα που βρίσκονται σε έξαρση, όπως ο κοκκύτης και η ιλαρά, αναλύθηκαν από τους επιστήμονες, στο φετινό Πανελλήνιο Συνέδριο Δημόσιας Υγείας 2024, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 13 Ιουνίου, στην Αθήνα.

Η Θεανώ Γεωργακοπούλου, Παιδίατρος – Λοιμωξιολόγος, αναφέρθηκε ειδικότερα στις τρέχουσες, παράλληλες επιδημικές εξάρσεις του κοκκύτη και της ιλαράς στη χώρα μας και την ανάγκη για κάλυψη των εμβολιαστικών κενών.

Ο κοκκύτης είναι μια ισχυρά μολυσματική ασθένεια, όπως είπε, καθώς από 100 ανεμβολίαστα επίνοσα άτομα που έρχονται σε επαφή με 1 άτομο με κοκκύτη, νοσούν τα 80.

Το 95% των βρεφών κάτω των 6 μηνών, όταν νοσήσουν με κοκκύτη, πεθαίνουν, γεγονός που καθιστά κρίσιμης σημασίας τον εμβολιασμό κατά την κύηση που προστατεύει το βρέφος μέχρι τους 6 μήνες.

Το τελευταίο 12μηνο, οι χώρες EU/EEA δήλωσαν δεκαπλάσια αύξηση κρουσμάτων συγκριτικά με το 2022 και το 2021.

Η αύξηση αυτή αποδίδεται σε διάφορους παράγοντες μεταξύ των οποίων:

• η αναμενόμενη επιδημική έξαρση,
• το ποσοστό των ανεμβολίαστων ατόμων,
• η εξασθενημένη ανοσία,
• η μειωμένη συμβολή της φυσικής ενίσχυσης.

Στον κοκκύτη απαιτούνται αναμνηστικοί εμβολιασμοί καθώς η ανοσία έναντι της νόσου εξασθενεί μετά από νόσηση και εμβολιασμό.

Δείτε επίσης: Εμβολιασμός ενηλίκων 2024: Ποια εμβόλια πρέπει να κάνουν όλοι, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας

Κοκύτης – Ιλαρά: «Δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός»

Μιλώντας για την ιλαρά, η κα. Γεωργακοπούλου ανέφερε πως είναι μια εξίσου μολυσματική ασθένεια (ένα άτομο μπορεί να τη μεταδώσει σε 12-18 άτομα) και βρίσκεται σε έξαρση στη χώρα μας.

Το εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας, ερυθράς (MMR) γίνεται σε 2 δόσεις σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες στην Ελλάδα.

Ο Ε.Ο.Δ.Υ. οργανώνει δράσεις για την επιδημική έξαρση του κοκκύτη και της ιλαράς, είπε η Γεωργακοπούλου καταλήγοντας την ομιλία της με το μήνυμα πως δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός, αλλά εγρήγορση για την έγκαιρη ανοσοποίηση και κάλυψη των εμβολιαστικών κενών που δημιουργήθηκαν κατά την πανδημία, τόσο στον γενικό πληθυσμό, όσο και σε ειδικές πληθυσμιακές ομάδες.

Μπορεί ο εμβολιασμός να γίνει υποχρεωτικός;

Ο εμβολιασμός φέρνει σε επαφή την ιατρική επιστήμη, τη δημόσια υγεία και την πρωτογενή πρόληψη με τη βιοηθική, το δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα προκαλώντας διάλογο, στοχασμό και εφαρμοσμένη πολιτική ανέφερε κυρία Τίνα Γκαράνη-Παπαδάτου, καθηγήτρια Βιοηθικής ΠΑ.Δ.Α.

Μπορεί ο εμβολιασμός να είναι υποχρεωτικός και κάτω από ποιους όρους; Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού εγείρει διάφορα συνταγματικά ζητήματα που σχετίζονται με την προστασία της δημόσιας υγείας, τον αυτοκαθορισμό και την αυτονομία του ατόμου, την αξία του ανθρώπου, την αρχή της ισότητας.

Ο Π.Ο.Υ. προτείνει πολιτικές για συγκεκριμένες μορφές υποχρεωτικότητας, ενώ δεν θεωρεί παρέμβαση στην ατομική ελευθερία την υποχρεωτική επιβολή εμβολιασμού και θέτει ηθικά ζητήματα για την προσεκτική ανάλυση και αξιολόγηση από κυβερνήσεις.

Ταυτόχρονα οι εμβολιασμοί ως κύριο εργαλείο πρόληψης προσδιορίζουν την κοινωνική διάσταση της υγείας και αντιμετωπίζονται ως δικαίωμα, ως κατάκτηση της ανθρωπότητας και ως συλλογικό αγαθό προσβάσιμο σε όλους.

Τέλος, το παράδοξο της αναγκαιότητας περιορισμού των δικαιωμάτων, το δικαίωμα του ατόμου δεν πρέπει να ασκούνται με τρόπο που αποδυναμώνει την έννοια της ευθύνης.

Εμβολιασμός: Όπλο κατά της παιδικής θνησιμότητας

Ο κ. Ηλίας Γκούντας, μεταδιδακτορικός ερευνητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου & Value and Patient Access Manager, MSD Greece, δήλωσε ότι τα εμβόλια συνιστούν μία από τις πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις δημόσιας υγείας, επιπλέον, ο εμβολιασμός μείωσε σημαντικά την παιδική θνησιμότητα.

Υπάρχει ένα παράδοξο που ισχύει για τον εμβολιασμό, το είναι θύμα της ίδιας του της επιτυχίας, είπε.

Η Ελλάδα, ευτυχεί να διαθέτει ένα από τα πιο σύγχρονα εμβολιαστικά προγράμματα (ΕΠΕ) για την κάλυψη του παιδιατρικού πληθυσμού (9 εμβόλια που προστατεύουν από 14 παθογόνα) με εξαιρετικά αποτελέσματα στην εξοικονόμηση πόρων.

Ωστόσο, η εμβολιαστική διστακτικότητα αποτελεί μία από τις δέκα μεγαλύτερες απειλές δημόσιας υγείας. Στόχοι του Προγράμματος Εμβολιασμών στην Ελλάδα παραμένουν το σύστημα καταγραφής της εμβολιαστικής κάλυψης, η θέσπιση εμβολιαστικών στόχων και ο βιώσιμος προϋπολογισμός.