Ο Τραμπ, η δολοφονία του CEO και η θανατική ποινή

Η υπόθεση της δολοφονίας του Μπράιαν Τόμσον, CEO της ασφαλιστικής εταιρείας UnitedHealthcare, τον περασμένο Οκτώβριο δείχνει πολλά πράγματα για το πώς σκέφτεται ο Τραμπ, έγραψε η Corriere della Sera (Αλεσάντρο Τροτσίνο). Η είδηση είναι ότι η γενική εισαγγελέας των ΗΠΑ, Παμ Μπόντι, διέταξε τους ομοσπονδιακούς εισαγγελείς να ζητήσουν τη θανατική ποινή για τον συλληφθέντα ως ύποπτο Λουίτζι Μαντζόνε, 26 ετών, αν και στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης δεν έχουν εκτελεστεί θανατικές ποινές από το 1976.

Η Μπόντι θεωρεί τη συγκεκριμένη δολοφονία ομοσπονδιακό έγκλημα (και όχι πολιτειακό), υπογραμμίζοντας ότι συγκλόνισε όλη τη χώρα. Η ίδια εξήγησε, επίσης, ότι η κίνησή της δηλώνει την επιθυμία της «να προωθήσει την ατζέντα του προέδρου Τραμπ για να σταματήσει το βίαιο έγκλημα, ώστε η Αμερική να ξαναγίνει ασφαλής». Κατά τον ιταλό συντάκτη, η πολιτική εικόνα είναι ξεκάθαρη.

Ο Τραμπ δεν «το παίζει» κακός μόνο με τους μετανάστες ή στις δασμολογήσεις, σχολίασε, αλλά επιδεικνύει πυγμή και στη Δικαιοσύνη. Στις ΗΠΑ η θανατική ποινή επιτρέπεται μόνο σε 21 Πολιτείες, ωστόσο δεν απαγορεύεται σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Και οι 13 από τους 16 καταδίκους εκτελέστηκαν με αυτή τη φόρμουλα επί πρώτης θητείας Τραμπ (οι υπόλοιπες τρεις εκτελέσεις έγιναν επί θητείας Μπους υιού, το 2001 και το 2003).

Ο Μπάιντεν είχε επιβάλει μορατόριουμ στο θέμα, μάλιστα απάλλαξε από τη θανατική ποινή τους 37 από τους 40 καταδικασμένους κατά τη θητεία του. Τώρα ο Τραμπ κάνει το ακριβώς αντίθετο. Ακύρωσε το μορατόριουμ και ζήτησε να εφαρμόζεται η μέγιστη ποινή όπου υπάρχει η δυνατότητα. Για τον νεαρό Μαντζόνε, «ο οποίος σκοτώνοντας τον Τόμσον χτύπησε το σύμβολο της ασφάλισης που απεχθάνονται εκατομμύρια Αμερικανοί», ο Τραμπ είναι ανένδοτος.

Γιατί τόσο μένος; Ο Ιταλός το εξηγεί με ταξικούς όρους. Ο Τραμπ, σημείωσε, έχει ατζέντα υπέρ των πλουσίων φυσικών προσώπων και υπέρ των μεγάλων εταιρειών κάθε κλάδου. Ειδικά οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, όμως, την τελευταία δεκαετία έχουν σταθερώς αυξανόμενα κέρδη λόγω των όλο και πιο ακριβών ασφαλίστρων και της άρνησής τους να χορηγούν αποζημιώσεις. Οι απλοί Αμερικανοί, βέβαια, «συμπαραστέκονται συγκλονιστικά στον δολοφόνο». Γιατί;

«Διότι στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ΕΣΥ. Περίπου 85 εκατ. πολίτες δεν μπορούν να ασφαλιστούν στις ιδιωτικές εταιρείες εξαιτίας της ανέχειας, έτσι κάπου 60.000 άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο από αρρώστιες αφού επειδή δεν μπορούν να πάνε σε γιατρό». Ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών Μπέρνι Σάντερς χαρακτήρισε τη δολοφονία του Τόμσον «απεχθή» και «ανήθικη», αλλά προσπάθησε να δικαιολογήσει και τη λαϊκή αντίδραση.

«Η έκρηξη θυμού προς τις ασφαλιστικές εταιρείες αντανακλά το πώς νιώθουν οι άνθρωποι για το τρέχον σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Το προσδόκιμο της ζωής μας είναι χαμηλότερο σε σύγκριση με εκείνα σε όλες τις άλλες πλούσιες χώρες και, επιπροσθέτως, αν κάποιος Αμερικανός ανήκει στην εργατική τάξη, θα ζήσει 5-10 χρόνια λιγότερο από τους πλούσιους».

Για την υπεράσπιση του νεαρού συγκεντρώθηκαν 775.000 δολάρια μέσω εκστρατείας που διοργάνωσε μια ομάδα ακτιβιστών σε διαδικτυακή πλατφόρμα, μας πληροφόρησε ο Τροτσίνο. Στον Μαντζόνε πολλοί στέλνουν δώρα και γράμματα υποστήριξης, έγραψε, του στυλ «χιλιάδες Αμερικανοί είναι μαζί σου», ενώ ο ίδιος αρνείται πως είναι ο δολοφόνος. Ωστόσο η κίνηση της Μπόντι (του Τραμπ) υπέρ της εκτέλεσης του νεαρού με την ομοσπονδιακή φόρμουλα κινδυνεύει να αποτύχει. Και να οι λόγοι.

«Πρώτον, εγκληματίες καταδικασμένοι για σωρεία ανθρωποκτονιών, ακόμη και ισλαμιστές τρομοκράτες, έχουν καταδικαστεί στις ΗΠΑ σε ισόβια δεσμά και όχι σε θάνατο, δεύτερον, η υπόθεση επιβεβαιώνει τις αυθαιρεσίες του Τραμπ στη Δικαιοσύνη, τρίτον, ο νεαρός ενδέχεται να ”αγιοποιηθεί” μετά θάνατον για πολιτικούς λόγους». Ετσι «είναι μάλλον απίθανο η αρμόδια δικαστική επιτροπή του Μανχάταν να αποδεχθεί το αίτημα για εκτέλεση».

Σχόλιο των κορυφαίων αντιθέσεων, όπως και της υποκρισίας, που ταλανίζουν τις ΗΠΑ, η κατάληξη του κειμένου: «Κάποιοι λένε ότι αν ήταν μαύρος και όχι λευκός, ο Μαντζόνε δεν θα τη γλίτωνε. Και κάποιοι άλλοι ειρωνεύονται πως αν ο νεαρός ήταν υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών ή είχε δωρίσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό στον Τραμπ ή στον Μασκ, δεν θα κινδύνευε τώρα να καταδικαστεί σε θάνατο».

. . .