Ο Μάρκο Ρούμπιο αντιμέτωπος με τα διεθνή προβλήματα και με τον… Τραμπ

Την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου ο Μάρκο Ρούμπιο, υποψήφιος υπ. Εξωτερικών, πέρασε, μάλλον με επιτυχία, την πρώτη δοκιμασία, την «ανάκριση» από τους συναδέλφους του Κογκρέσο, και ετοιμάζεται να παραιτηθεί από το θέση του στη Γερουσία. Πρώην μέλος των επιτροπών εξωτερικών υποθέσεων και πληροφοριών της Γερουσίας, ο Ρούμπιο, αμερικανός κουβανικής καταγωγής από το Μαϊάμι, θεωρείται ειδικός στην εξωτερική πολιτική και ορισμένοι Δημοκρατικοί στη Γερουσία είχαν ήδη δηλώσει την προθυμία τους να τον υποστηρίξουν.

Εξάλλου, στο παρελθόν έχει εκφράσει ισχυρή υποστήριξη στο ΝΑΤΟ και την Ουκρανία στον πόλεμο με τη Ρωσία. Είναι υπέρμαχος του Ισραήλ και ρίχνει την ευθύνη για τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή στη Χαμάς. Τα διαπιστευτήριά του είναι αυτό που αναζητά το κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής στην Ουάσινγκτον. Ολα φαίνονται να «δουλεύουν» υπέρ του. Η μεγαλύτερη ανησυχία του Ρούμπιο, όμως, δεν είναι οι πόλεμοι και οι διεθνείς προκλήσεις, αλλά ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ, όπως γράφουν οι Times.

Το αίτημά του για τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία βρίσκεται στην κορυφή μιας μακράς λίστας άμεσων προβλημάτων που τον περιμένουν στο υπουργείο που θα αναλάβει. Ακολουθεί η σύγκρουση στη Γάζα, όπου η κατάπαυση του πυρός μπορεί να μη διαρκέσει.

Βασικός πονοκέφαλος για τον Ρούμπιο, όμως, είναι ο ίδιος ο Τραμπ, ο οποίος κάποτε του έδωσε το κολακευτικό παρατσούκλι «Μικρός Μάρκο», και διάφοροι άλλοι γύρω από τον εκλεγμένο πρόεδρο που μπορεί να θεωρούν ότι η καρέκλα του Ρούμπιο τους ταιριάζει καλύτερα.

«Πιστεύω ότι θα υπάρξουν τρεις βασικές προκλήσεις για τον νέο υπουργό», λέει στους Times η Κόρι Σέικ, πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών και του Πενταγώνου και τώρα ανώτερη συνεργάτης στο think tank American Enterprise Institute.

«Πρώτον, ο πρόεδρος θα θέλει να είναι το “μωρό σε κάθε βάπτιση” και αυτό θα δημιουργήσει ένα χάος, καθώς τα πάντα θα περνούν από αυτόν και θα καταλήγουν σε αυτόν. Δεύτερον, ο πρόεδρος διορίζει πολλούς  προσωπικούς του φίλους ως πρεσβευτές, γεγονός που αυξάνει τις προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής. Και τρίτον, τόσο η κυβέρνηση όσο και το Κογκρέσο είναι πιθανό να περικόψουν τη χρηματοδότηση του υπουργείου Εξωτερικών, ενώ η αμερικανική διπλωματία χρειάζεται περισσότερα χρήματα, όχι λιγότερα», εξηγεί.

Ο Τραμπ είπε ότι θα τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία εντός 24 ωρών από την επιστροφή του στην εξουσία, μια κίνηση που σχεδόν σίγουρα σημαίνει ότι το Κίεβο θα παραχωρήσει εδάφη στη Μόσχα.

Ο Ρούμπιο θα παίξει ρόλο σε αυτή την εξέλιξη και φαίνεται να έχει μετακινηθεί από την πλήρη υπεράσπιση της Ουκρανίας και της κυριαρχίας της, προς αυτό που πολλοί στην τροχιά του Τραμπ βλέπουν ως μια πιο ρεαλιστική λύση.

«Νομίζω ότι οι Ουκρανοί ήταν απίστευτα γενναίοι και δυνατοί στη στάση τους ενάντια στη Ρωσία», είπε τον Νοέμβριο, λίγο πριν ανακοινωθεί η υποψηφιότητά του. «Ομως, τελικά, αυτό που χρηματοδοτούμε είναι ένα αδιέξοδο και πρέπει να τερματιστεί. Πιστεύω ότι πρέπει να επικρατήσει η κοινή λογική. Δεν χρειάζεται να είσαι οπαδός του Βλαντίμιρ Πούτιν για να θέλεις να τελειώσεις τον πόλεμο».

Η πολυπλοκότητα της υπόθεσης, επισημαίνουν οι Times, έγκειται στη διασφάλιση αυτού που θα απομείνει από την κυριαρχία της Ουκρανίας, αλλά και στη διατήρηση του ΝΑΤΟ ενωμένου, καθώς ο Τραμπ απαιτεί ολοένα μεγαλύτερες πληρωμές από τους ευρωπαίους συμμάχους.

Τα απομονωτικά ένστικτα του Τραμπ θα έρθουν σε σύγκρουση με τον μακρύ κατάλογο των παγκόσμιων κρίσεων, από τους πολέμους στη Μιανμάρ, το Σουδάν και την Υεμένη, μέχρι την αστάθεια στη Βενεζουέλα και αλλού. Ολα αυτά θα πρέπει να τα διαχειριστεί ο Ρούμπιο.

Υπάρχουν και νέα ζητήματα, ειδικά στον απόηχο της πρότασης του Τραμπ ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την κυριαρχία τους επί της Γροιλανδίας, της Διώρυγας του Παναμά και ακόμη και του Καναδά. Μέχρι στιγμής, ο Ρούμπιο δεν έχει καταθέσει την άποψή του για αυτά τα θέματα.

Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος βρίσκεται στην Κίνα. «Οι Κινέζοι μάλλον έμαθαν να ζουν με τη ρητορική του Τραμπ, αλλά θα επιβάλει μερικούς πολύ άσχημους δασμούς και υπάρχει ένταση στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και την Ταϊβάν», είπε στους Times ο Μάικλ Ο’ Χάνλον, ανώτερος συνεργάτης στο Brookings Institution. «Είναι ένα ευρύ σύνολο θεμάτων».

Ο Ρούμπιο είπε πρόσφατα: «Η Ρωσία είναι ένα οξύ πρόβλημα και είναι μια σημερινή πρόκληση. Αλλά είναι ένα πρόβλημα πέντε ή δέκα ετών. Η Κίνα είναι ένα πρόβλημα 100 ετών».

Η στάση του είναι ίσως πιο κοντά στη σκέψη του Τραμπ για την Κίνα, αλλά ακόμα και αν οι δύο τους συμφωνούν τώρα στα τρέχοντα γεωπολιτικά ζητήματα, ο Ρούμπιο αντιμετωπίζει μια μεγάλη πρόκληση: Να διασφαλίσει ότι αυτός, και όχι άλλοι αυλικοί του Τραμπ, θα είναι η βασική φωνή της κυβέρνησης στα διεθνή θέματα.

Την περασμένη εβδομάδα, ο νέος απεσταλμένος του Τραμπ στη Μέση Ανατολή και συμπαίκτης του στο γκολφ, Στιβ Γουίτκοφ, κλήθηκε σε συνέντευξη Τύπου για να μιλήσει για τις προσπάθειές του να τερματίσει τον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς και να εξασφαλίσει την ελευθερία των υπόλοιπων ομήρων που κρατούνται στη Γάζα.

Ο Κιθ Κέλογκ έκανε συχνές τηλεοπτικές εμφανίσεις και δεσμεύτηκε να επισκεφτεί το Κίεβο, καθώς και πιθανώς τη Μόσχα, αμέσως μετά την πρόσληψή του ως βασικού συμβούλου του Τραμπ για την Ουκρανία και τη Ρωσία.

«Στον Τραμπ αρέσει να επεκτείνεται πέρα από την κοινότητα των ειδικών και των ανθρώπων που είναι υπεύθυνοι για τα αποτελέσματα», είπε η Σέικ. «Ο Τραμπ έχει ανθρώπους που προτιμάει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αλλά ο Ρούμπιο δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα κοντά στον πρόεδρο, επομένως είναι απίθανο να μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά είτε διάφορους επιχειρηματικούς εταίρους είτε φίλους του Τραμπ».

Ο Τραμπ απέλυσε τουλάχιστον έξι κορυφαίους αξιωματούχους εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και εθνικής ασφάλειας κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, συνεχίζουν οι Times. Ο Ρούμπιο έχει περισσότερα κοινά με αυτούς παρά με τους πιο προβεβλημένους ανθρώπους της νέας διοίκησης, όπως ο Πιτ Χέγκσεθ και η Τούλσι Γκάμπαρντ, οι υποψήφιοι του Τραμπ για το υπουργείο Αμυνας και τη διεύθυνση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών αντίστοιχα.

«Ο Ρούμπιο είναι ακριβώς ο τύπος του ανθρώπου που απέλυε χωρίς δεύτερη σκέψη ο Τραμπ κατά την πρώτη του θητεία», λέει ο Ο’ Χάνλον. «Ο Τραμπ έχει την τάση να χάνει την υπομονή του με σοβαρούς ανθρώπους που έχουν δυνατά διαπιστευτήρια. Τους θεωρεί πρόσωπα του κατεστημένου».

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι διπλωμάτες στην Ουάσινγκτον πιστεύουν ότι η θητεία του Ρούμπιο μπορεί να είναι βραχύβια και θα μπορούσε να αποδειχθεί απογοητευτική. «Ο Ρούμπιο θα αισθάνεται παραγκωνισμένος και απογοητευμένος», είπε ένας διπλωμάτης στο Politico. «Εάν παραπονεθεί, η ταπείνωση θα κλιμακωθεί και μετά θα απολυθεί. Αν το καταπιεί, δεχτεί την ταπείνωση και χαμογελάσει, θα επιβιώσει έως ότου κάποιος άλλος ψιθυρίσει κάτι στο αυτί του Τραμπ».

. . .