Ουκρανικό: Τραμπ και Πούτιν δεν θέλουν τον Ζελένσκι στο big deal

Στην επιθυμία τους να απαλλαγούν από τον Ζελένσκι συμφωνούν μέχρι στιγμής οι ΗΠΑ και η Ρωσία, έτσι συνομιλούν σε υψηλότερο επίπεδο απ’ το συνηθισμένο (διότι ουδέποτε διεκόπη η επικοινωνία των δύο πλευρών). Τώρα οι επαφές γίνονται σε διπλωματικό επίπεδο, ενώ μέχρι την ορκωμοσία Τραμπ ήταν απλώς υπόθεση των μυστικών υπηρεσιών. Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο για το οποίο ο Τραμπ δεν θέλει να χαλάσει το κέφι του Κρεμλίνου, έγραψε ο Φραντσέσκο Μπατιστίνι της Corriere della Sera: ο Ζελένσκι πρέπει να  προκηρύξει και να διεξαγάγει εκλογές στην Ουκρανία εντός του τρέχοντος έτους – αυτός είναι όρος απαράβατος.

Ως γνωστόν, οι Ρώσοι δεν δέχονται να συνυπογράψουν με τον Ζελένσκι εκεχειρία ή οποιοδήποτε άλλο επίσημο έγγραφο. Το ρεαλιστικό στοιχείο είναι αδιαμφισβήτητο: αν και η θητεία του Ζελένσκι έληξε το 2024, συνεχίζει να κυβερνά βάσει του στρατιωτικού νόμου (2022) που απαγορεύει τη διενέργεια εκλογών. Ο Πούτιν θεωρεί την υπογραφή του Ζελένσκι σε μια συνθήκη παράνομη και την ίδια τη συνθήκη που θα φέρει την υπογραφή του Ζελένσκι απονομιμοποιημένη και άκυρη. Το υποκειμενικό στοιχείο είναι, επίσης, αδιαμφισβήτητο: διώχνοντάς τον, ο Πούτιν δικαιολογεί τον πόλεμο που έγινε για την «αποναζιστικοποίηση του Κιέβου».

Οι Ρώσοι και οι Αμερικανοί συμφώνησαν, λοιπόν, ώστε να διεξαχθούν εκλογές στην Ουκρανία. Βέβαια, τίθεται ζήτημα ποιος θα πάει στις κάλπες να ψηφίσει, αφού οι ουκρανοί πρόσφυγες σε διάφορα σημεία της Ευρώπης είναι περί τα έξι εκατομμύρια άτομα, δύο εκατομμύρια Ουκρανοί ζουν σε περιοχές υπό ρωσικό έλεγχο, τρία εκατομμύρια είναι οι εκτοπισμένοι στο εσωτερικό της χώρας και ένα εκατομμύριο άτομα υπηρετούν στον στρατό. «Πάντως ο επιτετραμμένος του Τραμπ για το Ουκρανικό, ο στρατηγός Κιθ Κέλογκ, δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η εκεχειρία προϋποθέτει την ουκρανική κάλπη, η οποία θα αποφασίσει αν ο Ζελένσκι θα συμμετάσχει στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις».

Ο ίδιος ο Ζελένσκι έχει καταλάβει προς τα πού φυσάει ο άνεμος και διαισθανόμενος την αντιπάθεια του Τραμπ δηλώνει ότι στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων «πρέπει να υπάρχει και μία φωνή από την Ευρώπη», αν και κρατάει μικρό καλάθι: «Πώς θα τελειώσει τέτοια διαπραγμάτευση, δεν το γνωρίζω». Ο Ιταλός σχολίασε ότι ο Ζελένσκι «ονειρεύεται να αναπτύξει κάποια ομάδα ειρηνοποιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά συνειδητοποιεί τις δυσκολίες. ‘‘Ποιος θα κάνει κουμάντο; Και τι θα κάνουν οι Ευρωπαίοι σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης;’’».

Για να καπαρώσουν την εκεχειρία, συνέχισε ο Ιταλός, αυτήν τη στιγμή οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να πατήσουν διάφορα κουμπιά. «Να αυξήσουν ή να μπλοκάρουν τη στρατιωτική βοήθεια προς το Κίεβο, ανάλογα με τη στάση του Πούτιν. Και να επιβάλουν νέες κυρώσεις στη Μόσχα ή να άρουν τις παλιές». Επίσης, ο ιταλός ρεπόρτερ έδωσε την πληροφορία ότι «ο Ζελένσκι εξακολουθεί να έχει 52% υποστήριξη, σύμφωνα με γκάλοπ, και ανησυχεί μόνο για την άνοδο του στρατηγού Βαλέρι Ζαλούζνι, ο οποίος είναι πολύ δημοφιλής και ακριβώς για αυτόν τον λόγο τον έστειλε στη Βρετανία πρεσβευτή».

Το ρεπορτάζ έκλεισε με εμπιστευτικές δηλώσεις «διπλωματικής πηγής των G7 από το Κίεβο» προς τον Μπατιστίνι: «Στα τρία χρόνια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι ουδέποτε σταμάτησαν να συνομιλούν. Επικοινωνούσαν ακόμη και στις πιο δραματικές στιγμές. Μέχρι τώρα το έκαναν οι υπηρεσίες πληροφοριών. Τώρα έχουν προχωρήσει στο επόμενο επίπεδο. Αλλά οι θέσεις τους διίστανται ακόμη σε πολλά σημεία, πλην ενός: και οι δύο πλευρές θέλουν να απαλλαγούν από τον Ζελένσκι».

. . .