Οκτώ πράγματα που ίσως δεν ξέρετε για τον Μιχαήλ Άγγελο

Ο Μικελάντζελο ντι Λοντοβίκο Μπουοναρότι Σιμόνι (στα ιταλικά Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni), γνωστός ευρέως ως Μιχαήλ Άγγελος, ήταν Ιταλός γλύπτης, ζωγράφος, αρχιτέκτονας και ποιητής της Αναγέννησης, που άσκησε τεράστια επίδραση στην ανάπτυξη της δυτικής τέχνης.

Ο Μιχαήλ Άγγελος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1475 και πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου 1564, σε ηλικία 88 ετών.

Τα διάσημα έργα του κορυφαίου καλλιτέχνη της Αναγέννησης (άγαλμα του Δαβίδ, νωπογραφίες στην οροφή της Καπέλα Σιξτίνα) έχουν διεθνή εμβέλεια, αφού κατατάσσονται στα αριστουργήματα της παγκόσμιας ιστορίας της τέχνης.

Παρακάτω, ακολουθούν επτά πράγματα που ίσως δεν γνωρίζετε για έναν από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών. 

Εκτός από γλύπτης και ζωγράφος, ήταν και ποιητής

Ο Μιχαήλ Άγγελος είναι γνωστός κυρίως για τα γλυπτά του καθώς και τις περίφημες τοιχογραφίες του στην Καπέλα Σιξτίνα, όμως, ήταν και ποιητής. 

Μάλιστα, έχουν διασωθεί περίπου 500 ποιήματά του, ενώ κατά τη διάρκεια της ζωής του, υπολογίζεται ότι έγραψε εκατοντάδες σονέτα και μαδριγάλια (το μαδριγάλι ένα είδος κοσμικής, πολυφωνικής, φωνητικής μουσικής που άνθισε την εποχή της Αναγέννησης πρωτοεμφανίσθηκε στην Ιταλία τον 14ο αιώνα).

Κοινό θέμα, σε μερικά γραπτά του, ήταν ο ρομαντισμός. Ωστόσο, κανένα από τα ποιήματα ή τα σονέτα του δεν δημοσιεύτηκαν επίσημα κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Ο Μιχαήλ Άγγελος συνεργάστηκε με εννέα διαφορετικούς Πάπες

Η καριέρα του Μιχαήλ Άγγελου διήρκεσε 70 χρόνια και μέσα σε αυτό το διάστημα ανέλαβε πολλά έργα.

Κατά τη διάρκεια της πορείας του, δούλεψε με εννέα διαφορετικούς Πάπες, τόσο για ιδιωτικά, όσο και για δημόσια έργα. Εκτός από το γεγονός ότι  φιλοτέχνησε το Παπικό παρεκκλήσιο του Βατικανού (Καπέλα Σιστίνα), έφτιαξε και διάφορες χειροτεχνίες, όπως διακοσμητικά αντικείμενα που διακοσμούσαν τα κρεβάτια των Καθολικών ιεραρχών. 

Ξεκίνησε την συνεργασία του με τον Πάπα Ιούλιο Β’ και ο τελευταίος Πάπας για τον οποίο εργάστηκε ήταν ο Πίος Δ’.

Ο Μιχαήλ Άγγελος φαίνεται ότι έφτιαξε την αυτοπροσωπογραφία του στην Καπέλα Σιξτίνα

Ο Μιχαήλ Άγγελος έχει υπογράψει μόνο ένα έργο τέχνης του. Πρόκειται για το γλυπτό Pietà, που βρίσκεται στη βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό και απεικονίζει την Παναγία να κρατά στην αγκαλιά της τον Ιησού μετά την Αποκαθήλωση Του.

Αρκετοί δεν πίστεψαν ότι το έργο ήταν δικό του, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, κι έτσι αποφάσισε να χαράξει το όνομά του στην ζώνη της Παναγίας.

Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, ο διάσημος καλλιτέχνης έχει φτιάξει την δική του αυτοπροσωπογραφία στην περίφημη νωπογραφία της οροφής της Καπέλα Σιξτίνα, που είναι γνωστή ως «Τελική Κρίση» και αναφέρεται στην Δευτέρα Παρουσία. Η αυτοπροσωπογραφία του Μιχαήλ Άγγελου φαίνεται ότι απεικονίζεται στο γδαρμένο δέρμα από το σώμα, που κρατά στα χέρια του ο Άγιος Βαρθολομαίος.

Ο Μιχαήλ Άγγελος δεν παντρεύτηκε ποτέ

Δεν υπάρχουν και πολλά στοιχεία για την ερωτική ζωή του Μιχαήλ Άγγελου. Ωστόσο, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ, ενώ έχει αποκαλυφθεί ότι έστελνε ερωτικά γράμματα και ποιήματα σε νεαρούς άντρες, όπως τον Ιταλό ευγενή, Τομάσο ντε Καβαλιέρι.

Βέβαια, ο Μιχαήλ Άγγελος έγραφε σονέτα και την Βιτόρια Κολόνα, μια χήρα ευγενούς καταγωγής. Η Κολόνα ήταν επίσης ποιήτρια και φαίνεται ότι μεταξύ τους αναπτύχθηκε μια ρομαντική φιλία, γράφοντας σονέτα μαζί.

Ήταν ο πρώτος εν ζωή δυτικός καλλιτέχνης που δημοσίευσε βιογραφία

Υπήρξε ο μοναδικός καλλιτέχνης της εποχής, του οποίου η βιογραφία εκδόθηκε πριν τον θάνατό του, στο βιβλίο «Οι βίοι των πλέον εξαίρετων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων» του Τζόρτζιο Βαζάρι. Ο Ιταλός ζωγραφός, αρχιτέκτονας και συγγραφέας επέλεξε να τοποθετήσει τον Μιχαήλ Άγγελο στην κορυφή των καλλιτεχνών, χρησιμοποιώντας το προσωνύμιο «ο θεϊκός» (Il Divino).

Το κεφάλαιο για τον Μιχαήλ Άγγελο ήταν μέρος μιας σειράς πληροφοριών που βασίστηκαν στη ζωή του καλλιτέχνη γύρω στο 1550. Ωστόσο, ο Μιχαήλ Άγγελος δεν εντυπωσιάστηκε από την βιογραφία του. Ως εκ τούτου, έβαλε τον βοηθό του Ασκάνιο Κοντίβι να γράψει μια ξεχωριστή βιογραφία (1553).

Ο Μιχαήλ Άγγελος ζούσε φτωχικά, αν και ήταν πλούσιος

Παρά το γεγονός ότι ήταν ίσως ο πιο γνωστός καλλιτέχνης και γλύπτης της εποχής του, και είχε αναλάβει πολυάριθμα έργα, όντας πλούσιος, ο ίδιος ζούσε φτωχικά.

«Όσο πλούσιος κι αν ήμουν, πάντα ζούσα σαν φτωχός» είχε πει κάποτε στον βοηθό του, Κοντίβι. Μάλιστα, ο Μιχαήλ Άγγελος ήταν λιτοδιαίτος, ενώ δεν έδειξε προτίμηση ούτε στο ποτό.

Ορισμένοι ερευνητές αναφέρουν επίσης, ότι  μερικές φορές ο Μιχαήλ Άγγελος κοιμόταν με τα ρούχα και τα παπούτσια του, κάτι που καταδεικνύει ότι είχε μια απλή καθημερινότητα, παρ΄όλο που έβγαζε αρκετά χρήματα και είχε την δυνατότητα να κάνει μια πολυτελή ζωή.

Εργαζόταν μέχρι την τελευταία εβδομάδα της ζωής του

Ο Μιχαήλ Άγγελος ήταν τόσο παθιασμένος με την εργασία του, που δεν σταματούσε ποτέ. Ακόμα και όταν ήταν αδύναμος για να ζωγραφίσει, εξακολουθούσε να επιβλέπει τα έργα του, δουλεύοντας από το σπίτι του, μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή.

Όταν πέθανε ο Μιχαήλ Άγγελος, η περιουσία του ανερχόταν στα 50.000 φλωρίνια, σύμφωνα το νόμισμα εκείνης της εποχής. Σήμερα, υπολογίζεται ότι η περιουσία του άγγιζε περίπου τα 35 εκατομμύρια δολάρια.

Το άγαλμα του Δαβίδ φιλοτεχνήθηκε από μια πεταμένη πλάκα μαρμάρου

Στην Πινακοθήκη της Ακαδημίας (Galleria dell’Accademia) στην Φλωρεντία εκτίθεται το αυθεντικό άγαλμα του διάσημου Δαβίδ (το αντίγραφο του βρίσκεται μπροστά στο Παλάτσο Βέκιο). Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, που φιλοτεχνήθηκε από το 1501 ως το 1504, είναι ένα αριστούργημα της Αναγεννησιακής γλυπτικής και ένα από τα σημαντικότερα γλυπτά του καλλιτέχνη.

Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά αγάλματα στην ιστορία της γλυπτικής και παριστάνει τον βιβλικό βασιλιά Δαβίδ, τη στιγμή που αποφασίζει να αναμετρηθεί με τον Γολιάθ. Ο Μιχαήλ Άγγελος ήταν εξαιρετικά εκλεκτικός, όταν επέλεγε μάρμαρο και έψαχνε πάντα το κατάλληλο για την αντοχή των έργων του. Ωστόσο, για το παγκοσμίου φήμης γλυπτό, ύψους 5,17 μέτρων, επέλεξε τελικά μια μαρμάρινη πλάκα που είχε εξορυχθεί από λατομείο και ήταν εγκαταλελειμμένη για πάνω από 40 χρόνια, πριν καταλήξει στα χέρια του καλλλιτέχνη.