Οι προανακριτικές από συστάσεως ελληνικού κράτους: Υπουργοδικεία και Ειδικά Δικαστήρια

Το 1847 ήταν η πρώτη φορά στην Ιστορία του ελληνικού Κράτους που η Βουλή ασχολήθηκε για την παραπομπή Υπουργού στη Δικαιοσύνη για την διάπραξη ποινικού αδικήματος κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Επρόκειτο  για τον  Υπουργό Οικονομικών Νικόλαο Πονηρόπουλο ο οποίος με βάση την πρόβλεψη του Συντάγματος του 1844 κατηγορήθηκε για πλαστογραφία πρωτοκόλλων για την τιμή  των σιτηρών. Η Βουλή συνεδρίασε στις 18 Μαρτίου 1847 αλλά αποφάσισε να μην παραπέμψει τον Πονηρόπουλο σε δίκη, αναγνωρίζοντας την προσφορά του στον Εθνικό Αγώνα.

16 και 23 Δεκεμβρίου 1875. Σύσσωμη η Κυβέρνηση Δημητρίου Βούλγαρη του επονομαζόμενου και Τζουμπέ (πλην του Ν. Παπαδομιχαλόπουλου)  παραπέμφθηκαν από την  Βουλή στην Δικαιοσύνη για τα αδικήματα της αντιποίησης αρχής, πλαστογραφία και εκλογικές παραβάσεις γιατί προσπάθησαν να επιβάλουν την πολιτική τους κυριαρχία νομοθετώντας χωρίς να υπάρχει η αναγκαία απαρτία στην Βουλή.

Η λεγόμενη υπόθεση των «Στηλιτικών».

Η δίκη μετά από αναβολές κατέληξε στην αθώωση των κατηγορουμένων ως τα αδικήματα  της πλαστογραφίας και της αντιποίησης αρχής και παρέμεινε ως τα αδικήματα των εκλογικών παραβάσεων.

26 Ιανουαρίου – 31 Μαρτίου 1876. Οι Υπουργοί Εκκλησσιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης Ιωάννης Βαλασόπουλος και Δικαιοσύνης Βασίλειος Νικολόπουλος παραπέμφθηκαν σε δίκη με της κατηγορίες της δωροδοκίας και εκβίασης ο πρώτο και συναυτουργία σε δωροδοκία ο δεύτερος επειδή έλαβαν χρηματικά ποσά από τέσσερις υποψήφιους μητροπολίτες για να ασκήσουν πίεση στην Ι.Σ να του εκλέξει σε χηρεύουσες μητροπόλεις. Μια υπόθεση που έχει μείνει στην Ιστορία γνωστή και ως «Σιμωνιακή». Ο Βλασόπουλος καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους, τριετή αναστολή των πολιτικών του δικαιωμάτων και χρηματική ποινή 56.000 δρχ. υπέρ του πτωχοκομείου. Ο Βασίλειος Νικολόπουλος σε φυλάκιση 10 μηνών.

1891. Ο Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης και οι Υπουργοί του Γεώργιος Θεοτόκης, Στέφανος Δραγούμης, Νικόλαος Τσαμαδός και Δημήτριος Βουλπιώτης κατηγορήθηκαν για παράνομη δανειοδότηση και άρνηση εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων. Στις 10 Φεβρουαρίου του 1891, η υπόθεση μετά από συζήτηση στην Βουλή απορρίφθηκε η παραπομπή τους στην δικαιοσύνη.

26 Φεβρουαρίου 1882. Ο Θρασύβουλος Βελέντζας «ισόβιος» ταμίας των Θηβών, σχετικά με την κατάχρηση ενός  μεγάλου ποσού ισχυρίσθηκε ότι με αυτό δωροδόκησε τον Υπουργό Οικονομικών Σωτήριο Σωτηρόπουλο της κυβέρνησης Κουμουνδούρου, αλλά και την σύζυγο του Πρωθυπουργού. Ο  Κουμουνδούρος, ζήτησε την σύσταση εξεταστικής επιτροπής υποστηρίζοντας πως  « εν όσω η αλήθεια δεν απεκαλύφθει πλήρως και εν όσω τα πράγματα δεν εξετάσθηκαν ακριβέστατα, αι διαδόσεις θέλουσιν αξακολουθεί επαναλαμβανόμεναι και πλείσται υπολήψεις συκοφαντούται πράγμα το οποίον και την υπόληψιν του Έθνους προσβάλλει». Η Βουλή όμως δεν εξέδωσε απόφαση.

1917. Μετά την επικράτηση του Βενιζελικού Κινήματος και τα Νοεμβριανά,  τα  μέλη των Κυβερνήσεων Στέφανου Σκουλούδη, Σπυρίδωνα Λάμπρου και Δημητρίου Γούναρη εκτός του Παύλου Κουντουριώτη και του Γεωργίου Χρηστάκη- Ζωγράφου κατηγορήθηκαν από την Βουλή για εσχάτη προδοσία (19 και 20 Αυγούστου και 5 Οκτωβρίου 1917). Ο Στέφανος Σκουλούδης από την κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου για εσχάτη προδοσία σχετικά με τη στάση που τήρησε απέναντι στους Συμμάχους και τη συνεργασία του με το βασιλιά. Προφυλακίστηκε και παραπέμφθηκε σε Ειδικό Δικαστήριο, όμως η δικαστική διαδικασία συνεχίστηκε για μακρό χρονικό διάστημα και αναστάλθηκε μετά τις εκλογές της 1/14 Νοεμβρίου 1920 και τη νίκη της αντιπολιτεύσεως, ενώ το 1921 η Εθνική Συνέλευση κήρυξε άκυρη την σε βάρος του κατηγορία. Ο Σπυρίδων Λάμπρου τον Ιούνιο του 1917 παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο η περιουσία του δηγμεύτηκε και ο ίδιος εξορίστηκε αρχικά στην Ύδρα και μετά στην Σκόπελο. Το Μάρτιο του 1919 αρρώστησε και μεταφέρθηκε στην Αθήνα όπου έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του υπό κράτηση στο σπίτι του κλινήρης. Ο Δημήτριος Γούναρης μετά τα «Νοεμβριανά» στις 14 Ιουνίου του 1917 έλαβε εντολή να παρουσιαστεί στο συμμαχικό στρατηγείο στον Πειραιά όπου μαζί με άλλες 30 αντιβενιζελικές προσωπικότητες θα εξοριζόταν στην Κορσική.

1926 – 1945. Ο δικτατορικός Πρωθυπουργός Θεόδωρος Πάγκαλος είναι ένας πολιτικός που απασχόλησε για μια περίπου εικοσαετία την Βουλή και τα Υπουργοδικεία. Βρέθηκε πολλές φορές κατηγορούμενος. Μια εξ αυτών στις 17 Μαρτίου του 1930 προσήχθη σε δίκη ενώπιον της τριακονταμελούς επιτροπής της Γερουσίας με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών με την κατηγορία της απιστίας για το σκάνδαλο του καζίνο της Ελευσίνας. Η κατηγορία αφορούσε την εκχώρηση άδειας λειτουργίας καζίνο στην Ελευσίνα σε φίλα προσκείμενο επιχειρηματία έναντι χαμηλότερου αντιτίμου από ό,τι προσέφερε ο πλειοδότης. Τελικά  στις 8 Απριλίου καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση και πενταετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.

11 Ιανουαρίου – 15 Φεβρουαρίου 1950. Ο υπουργός Μεταφορών Πάνος Χατζηπάνος της Κυβέρνησης Αλεξάνδρου Διομήδη, παραπέμφθηκε και δικάστηκε για το «Σκάνδαλο των Καυσίμων» με τις κατηγορίες της απιστίας κατά του Δημοσίου. Καταδικάστηκε σε 2 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή.

1962. Μέλη της υπηρεσιακής Κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Νόβα βρίσκονται αντιμέτωπα με την κατηγορία περί «βίας και νοθείας» των εκλογών της 29η Οκτωβρίου 1961.

29 Ιανουαρίου 1965. Εισάγεται για συζήτηση στη Βουλή η πρόταση της ΕΔΑ για παραπομπή σε ειδικό δικαστήριο του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και πρώην υπουργών Παναγή Παπαληγούρα και Νικόλαου Μάρτη για το σκάνδαλο της “Πεσινέ”.  Η συζήτηση της πρότασης της ΕΔΑ διήρκεσε έως την 6η του Φεβρουαρίου 1965. Λίγο πριν από την ψηφοφορία ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, ζητά από τους βουλευτές της Ενωσης Κέντρου να ψηφίσουν “κατά συνείδηση”. Από την ψηφοφορία απουσίασε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Τελικά, οι Καραμανλής, Παπαληγούρας και Μάρτης παραπέμπονται στην  Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής. Στις 3 Ιουνίου 1965 η Επιτροπή υποβάλει στην Ολομέλεια δύο πορισματικές εκθέσεις. Η πρώτης έκθεσης, προτεινόταν την παραπομπή στο ειδικό δικαστήριο των Καραμανλή, Παπαληγούρα και Μάρτη. Αντίθετα, η έκθεση της μειοψηφίας κατέληγε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε καμία ένδειξη για την ενοχή των εγκαλούμενων πολιτικών προσώπων, τα οποία κατά συνέπεια έπρεπε να απαλλαγούν από κάθε κατηγορία. Η Ολομέλεια συζητά στις 17 Ιουνίου 1965 τα πορίσματα. Ο Γ. Παπανδρέου πραγματοποίηση στροφής 180 μοιρών σε σχέση με όσα είχε υποστηρίξει δημόσια τον περασμένο Φεβρουάριο  και τάχθηκε υπέρ της παραγραφής, οπότε η παραπομπή απορρίφθηκε.

21 Ιουνίου 1965. Ο τότε υπουργός Ευάγγελος Αβέρωφ και οι υφυπουργοί Δ. Δαβάκης και Α. Γεροκωστόπουλος, κατηγορούνται ότι διέθεσαν παρανόμως μυστικά κονδύλια. Η υπόθεση προκαλεί μεγάλο σκεπτικισμό στη Βουλή, η οποία τελικά αποφασίζει να μην τους παραπέμψει στη Δικαιοσύνη, λόγω της «ευαίσθητης» φύσης της υπόθεσης.

Η πρώτη υπόθεση από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και μετά που οδήγησε σε φυλάκιση υπουργού

7 Ιουλίου 1989. Οι 144 βουλευτές της ΝΔ καταθέτουν στην Βουλή αίτημα σύστασης προανακριτικής επιτροπής κατά  του πρώην Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ Νικολάου Αθανασόπουλου για το «σκάνδαλο του καλαμποκιού». Η πρόταση υπερψηφίστηκε στις 12 Ιουλίου από την Ολομέλεια  με ψήφους 170 (ΝΔ και Συνασπισμός), μια «κατά» και ένα  λευκό. Το ΠΑΣΟΚ απείχε της ψηφοφορίας. Η προανακριτική επιτροπή  συγκροτήθηκε ύστερα από 15 ημέρες. Στις 23 Αυγούστου 1989 η Ολομέλεια της Βουλής συζήτησε το πόρισμα της προανακριτικής  και αποφάσισε με ψήφους 170 (ΝΔ και Συνασπισμός) έναντι 118 (ΠΑΣΟΚ) την παραπομπή του Νίκου Αθανασόπουλου ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου με τις κατηγορίες της ηθικής αυτουργίας σε έκδοση ψευδών βεβαιώσεων, πλαστογραφίας και συνέργειας σε πλαστογραφία. Επίσης, αποφάσισε τη συνεκδίκαση της υπόθεσης για τους συμμετόχους μη πολιτικούς. Η δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο ξεκίνησε στις 28 Μαΐου 1990. Μετά από ακροαματική διαδικασία δυόμισι μηνών και 54 συνεδριάσεις, το Ειδικό Δικαστήριο στις 11 Αυγούστου 1990 καταδίκασε τον πρώην Αναπληρωτή Υπουργό Νίκο Αθανασόπουλο σε φυλάκιση 3 ετών και 6 μηνών. Μετά τις εκλογές του 1993 με τις οποίες επανήλθε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, στις 17 Ιανουαρίου του 1994, η Βουλή με πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ του απένειμε χάρη.

Αύγουστος 1989. Πρόταση της ΝΔ για προανακριτική επιτροπή της Βουλής κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και της ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ για την «αγορά του αιώνα» (προμήθεια 60 πολεμικών αεροσκαφών F-16 και 60 Μιράζ). H N.Δ ζητούσε την παραπομπή τους  στο Ειδικό Δικαστήριο αλλά δεν προχώρησε λόγω διαφωνίας τού τότε ενιαίου Συνασπισμού. Τον Οκτώβριο η υπόθεση κλείνει με τη συζήτηση στην Ολομέλεια  των τριών διαφορετικών πορισμάτων των κομμάτων.

21 Σεπτεμβρίου 1989. Η Βουλή αποφασίζει να παραπέμψει σε Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο  με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας κατ’ εξακολούθηση στην παγίδευση και παραβίαση των τηλεφωνημάτων και της προφορικής συνομιλίας (υπόθεση  Τόμπρα). Μαζί του παραπέμφθηκαν ο πρώην αρχηγός της ΕΥΠ Κώστας Τσίμας και ο πρώην διοικητής του ΟΤΕ Θεοφάνης Τόμπρας. 

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1989, η Βουλή αποφάσισε να παραπέμψει στο Ειδικό Δικαστήριο τον Ανδρέα Παπανδρέου για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία και το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας  για το σκάνδαλο Κοσκωτά καθώς και τους Υπουργούς της κυβέρνησής του Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα, Γεώργιο Πέτσο, Παναγιώτη Ρουμελιώτη και Δημήτρη Τσοβόλα. Ειδικότερα, ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης παραπέμφθηκε για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης. Ο Δημήτρης Τσοβόλας παραπέμφθηκε για απιστία περί την υπηρεσία, ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης, για υπόθαλψη εγκληματία, για παθητική δωροδοκία και για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια, και ο Γεώργιος Πέτσος για απιστία περί την υπηρεσία και δωροληψία. Η δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο άρχισε στις 11 Μαρτίου 1991, χωρίς την παρουσία του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος αρνήθηκε να συμμετάσχει στην ακροαματική διαδικασία, και του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, που εκείνη την περίοδο ήταν ευρωβουλευτής και η Ευρωβουλή δε συναίνεσε στην άρση της ασυλίας του. Κατά την διεξαγωγή  της δίκης ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, τον Απρίλιο του  1991 πεθαίνει μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου από ανακοπή. Το Ειδικό Δικαστήριο στις 16 Ιανουαρίου 1992 εκδίδει την απόφασή του όπου με 7 προς 6 ο Ανδρέας Παπανδρέου κηρύχθηκε αθώος. Στον Δημήτρη Τσοβόλα επεβλήθη ποινή φυλάκισης δυόμισι ετών και τριετής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, ενώ στον Γεώργιο Πέτσο επεβλήθη φυλάκιση 10 μηνών και διετής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για πολεοδομική παράβαση.

Στις 15 Μαΐου 1992, κάτω από το βάρος της απόφασης του Ειδικού Δικαστηρίου για το «σκάνδαλο Κοσκωτά, η Βουλή αποφάσισε και  ανέστειλε τη  δίωξη κατά του Ανδρέα Παπανδρέου για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών. Από  την οποία απουσίαζαν το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ. 117 βουλευτές ψήφισαν «υπέρ» της αναστολής, 24 «κατά» και τρείς δήλωσαν «παρών».

Στις 12 Ιανουαρίου του 1994 με πρόταση της κυβερνητικής πλειοψηφίας το ΠΑΣΟΚ συστήνει προανακριτική επιτροπή για υπόθεση τηλεφωνικών υποκλοπών και παρακολούθηση πολιτικών προσώπων (Χρ. Μαυρίκη/ Ν. Γρυλάκη) κατά του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της υπουργού Πολιτισμού, Ντόρας Μπακογιάννη.

Στις 16 Ιουνίου 1994 η Ολομέλεια αποφασίζει την παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο μόνο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για πέντε αδικήματα: της ηθικής αυτουργίας, παραβίασης απορρήτου, παράβασης καθήκοντος, παρασιώπησης εγκλήματος και παράβασης του νόμου περί ευθύνης. Απορρίπτει την πρόταση κατηγορίας για την Ντόρα Μπακογιάννη. «Υπέρ» της παραπομπή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, «κατά» η Πολιτική Άνοιξη, ενώ οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας απέχουν από την ψηφοφορία.

Τον Ιανουάριο του 1995, ο Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου επικαλούμενος λόγους πολιτικής ομαλότητας ζητά από την Βουλή την αναστολή των ποινικών διώξεων. Πρόταση που υπερψηφίζεται με ονομαστική ψηφοφορία. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αντιτάχθηκε μιλώντας για πολιτική μεθόδευση προκειμένου να μην αποδειχθεί η αθωότητά του.

Μάιος του 1994. Συστήνεται προανακριτική επιτροπή με πρόταση του ΠΑΣΟΚ κατά του πρώην Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και κατά των πρώην υπουργών Οικονομικών Ιωάννη Παλαιοκρασσά και του πρώην υπουργού Εμπορίου Ανδρέα Ανδριανόπουλου για το σκάνδαλο της ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ. Η κατηγορία κατά του Κ. Μητσοτάκη για ηθική αυτουργία σε απιστία, για παθητική δωροδοκία και για παράβαση καθήκοντος και οι άλλοι δύο για απιστία και για παράβαση καθήκοντος. Η κατηγορία για τους Ι. Παλαιοκρασσά και Ανδρέα Ανδριανόπουλο αφορούσε την απιστία και παράβαση καθήκοντος.

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1994 η Βουλή αποφασίζει την παραπομπή τους στο Ειδικό Δικαστήριο. Την Πρωτοχρονιά του 1995, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσε την αναστολή των διώξεων, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 16 Ιανουαρίου.

2008. Η Βουλή αποφασίζει με 215 ψήφους «υπέρ» έναντι 67 «κατά» και ένα 6 λευκών την σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον υπουργό Ναυτιλίας της ΝΔ  Αριστοτέλη Παυλίδη για παθητική δωροδοκία για τις άγονες γραμμές. Την παραπομπή του υποστήριξαν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ Η παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο απορρίφθηκε από την Ολομέλεια με 146 υπέρ, 144 κατά, 3 παρών και 5 λευκά σε σύνολο 298 βουλευτών.

Στις 16 Ιουνίου 2010, μετά από δύο εξεταστικές επιτροπές (2008 και 2010) το ΠΑΣΟΚ καταθέτει και συζητείται στην Ολομέλεια πρόταση σύστασης προανακριτικής επιτροπής κατά έξι πρώην υπουργών και υφυπουργών της Κυβέρνησης της ΝΔ για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου και την ανταλλαγή εκτάσεων με το ελληνικό Δημόσιο. Η πρόταση αφορά τους Θεόδωρο Ρουσόπουλο για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας στην προσπόριση αθέμιτου περιουσιακού οφέλους εκ μέρους της Μονής Βατοπεδίου και τρίτων εταιρειών, μέσω κακουργηματικής απιστίας και απάτης, καθώς και για το αδίκημα της απιστίας περί την υπηρεσία σε βάρος του Δημοσίου. Τους Πέτρο Δούκα, Αλέξανδρο Κοντό, Ευάγγελο Μπασιάκο, Κώστα Κιλτίδη για ηθική αυτουργία στο αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από τις εγκληματικές δραστηριότητες της κακουργηματικής απιστίας και απάτης αλλά και ως συναυτουργοί του κ. Ρουσόπουλου στα υπόλοιπα αδικήματα. Τον Γιώργο Βουλγαράκη με “σοβαρές ενδείξεις” για τη διάπραξη του αδικήματος της “παράβασης καθήκοντος, που είχε ως αποτέλεσμα ζημία εις βάρος του Δημοσίου”, κακουργηματικού  χαρακτήρα  Η Ολομέλεια αποφασίζει την παραπομπή των Θ. Ρουσόπουλου με 198 ψήφους «υπέρ» έναντι 73 κατά. Του Γ. Βουλγαράκη με 167 ψήφους «υπέρ» έναντι 91 «κατά». Του Ευάγ. Μπασιάκου με  194 ψήφους «υπέρ» έναντι 81 «κατά». Του Αλ. Κοντού με 166 ψήφους «υπέρ» και 77 «κατά», ενώ απορρίφθηκε η παραπομπή του Κ. Κιλτίδη με 212 ψήφους. Μετά τις εργασίες της προανακριτικής, η Ολομέλεια στις 11 Νοεμβρίου του 2010 μετά το πέρας της συζήτησης της πρότασης του ΠΑΣΟΚ πρόταση άσκησης δίωξης σε βάρος των κ. Ρουσόπουλου και Βουλγαράκη, δεν συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία από το Σώμα και απορρίφθηκε ενώ αποφασίστηκε η παραπομπή των Πέτρου Δούκα, Αλέξανδρου Κοντού και Ευάγγελου Μπασιάκου στο Δικαστικό Συμβούλιο για το αδίκημα της απιστίας σε βάρος του Δημοσίου. Τον Ιανουάριο του 2011 το δικαστικό συμβούλιο έκρινε πως τα αδικήματα είχαν παραγραφεί, έπειτα από τη διάλυση της Βουλής το 2009, με αποτέλεσμα κανείς να μην παραπεμφθεί σε ειδικό δικαστήριο.

Στις 21 Μαρτίου 2017 μέλη του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων υιοθέτησαν στο σύνολό της, την πρόταση της εισαγγελέως Βασιλικής Κρίνα και αποφάνθηκαν πως δεν στοιχειοθετήθηκαν τα αδικήματα της φυσικής ή ηθικής αυτουργίας σε κακουργηματική απιστία και ψευδείς βεβαιώσεις που κατά περίπτωση αποδόθηκαν στους 14 εμπλεκόμενους  μη πολιτικά πρόσωπα για την ανταλλαγή της Λίμνης Βιστωνίδας και των παραλιμνίων εκτάσεων της με ακίνητα του Δημοσίου. Η υπόθεση Βατοπεδίου ήταν η πλέον πολύχρονη πολιτική υπόθεση στα χρόνια της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα.

27 Απριλίου 2011. Σε κλίμα πόλωσης η συζήτηση επί της πρότασης της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για σύσταση προανακριτικής επιτροπής κατά ίδιου του ιστορικού του στελέχους και πρώην Υπουργού του Εθνικής Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλου για την υπόθεση των τριών γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214 για το Πολεμικό Ναυτικό. Η Ολομέλεια αποφάσισε την σύσταση της Επιτροπή με 226 ψήφους «υπέρ», έναντι 9 «κατά», ένα «λευκό» και 5 άκυρα προκειμένου ο πρώην υπουργός να ελεγχθεί για τα ποινικά αδικήματα της   παθητικής δωροδοκίας σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, με τη μορφή της απόκτησης και κατοχής περιουσίας, εν γνώσει, κατά τον χρόνο κτήσης, του γεγονότος ότι προέρχεται από εγκληματικές δραστηριότητες. Την 1η Ιουλίου του 2011, η Βουλή των Ελλήνων με ευρεία πλειοψηφία αποφάσισε την άσκηση ποινικής δίωξη κατά του Άκη Τσοχατζόπουλου για παθητική δωροδοκία σε βάρος του δημοσίου και τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τον παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο. 

Η υπόθεση του ελέγχου του πόθεν έσχες του 2010, αλλά και η υπόθεση της κοινοβουλευτικής έρευνας των δωροδοκιών της Siemens  έδρασαν προσθετικά. Στις 11 Απριλίου 2012, συνελήφθη με την κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα. Στις 7 Οκτωβρίου 2013 καταδικάστηκε  από την Δικαιοσύνη σε ποινή κάθειρξης 20 ετών, με την ποινή του να μειώνεται αργότερα σε 19 χρόνια. Στις 2 Ιουλίου 2018, αποφυλακίστηκε λόγω προβλημάτων υγείας.

Στις 18 Ιανουαρίου 2013, η Βουλή συνεδριάζει με τρεις κατατεθειμένες προτάσεις παραπομπής σε προανακριτικές επιτροπές πρώην Υπουργών και Πρωθυπουργών για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση σύστασης προανακριτικής επιτροπής για την διερεύνηση ποινικών ευθυνών κατά του πρώην Υπουργών Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου και Ευάγγελου Βενιζέλου, για τη μη αξιοποίηση των πληροφοριών που υπήρχαν στη λίστα Λαγκάρντ με καταθέσεις εξωτερικού. Τα κόμματα των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής ζήτησαν να διερευνηθούν ποινικές ευθύνες και των πρώην Πρωθυπουργών Λουκά Παπαδήμα και Γεωργίου Παπανδρέου. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ζήτησαν τη σύσταση Επιτροπής μόνο για τον Γ. Παπακωνσταντίνου για τα αδικήματα της ενδεχόμενης νόθευσης του ψηφιακού δίσκου που παρέλαβε από την Γαλλία. Η Ολομέλεια αποφάσισε τη σύσταση προανακρτικής επιτροπής μόνο για τον Γ. Παπακωνσταντίνου. Στις 6 Ιουνίου 2013  με 234 ψήφους «υπέρ», έναντι 21 «κατά», 3 «λευκά και 7 «παρών» η Ολομέλεια τον παραπέμπει στο Ειδικό Δικαστήριο. Η υπόθεση τελεσιδίκησε τον Μάρτιο του 2014 με το δικαστήριο να κρίνει τον πρώην Υπουργό, ένοχο σε βαθμό πλημμελήματος για νόθευση εγγράφου.

10 Μαρτίου 2017. Πρόταση σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής κατέθεσαν οι ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών του πρώην Υπουργού Εθνικής Άμυνας του ΠΑΣΟΚ Γιάννου Παπαντωνίου για τις συμβάσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων της χώρας την περίοδο 2001-2004. Στις 28 Μαρτίου 2017, η Ολομέλεια της Βουλής υπερψήφισε την πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής με  252 ψήφους «υπέρ», έναντι 3 «κατά» κατά 3, παρών δήλωσαν 4, ενώ εντοπίστηκαν 8 άκυρα και 1 λευκό. Το πόρισμα της επιτροπής διαπίστωσε ότι το αδίκημα της απιστίας προς την Υπηρεσία που βάρυνε τον πρώην Υπουργό, έχει παραγραφεί. Ωστόσο, τον Ιούλιο του 2017 υπήρξαν σοβαρές ενδείξεις από την λίστα Λαγκάρντ παράνομων δραστηριοτήτων που συνιστούν το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Η Βουλή παρέπεμψε (λόγω αναρμοδιότητας) την υπόθεση στην τακτική Δικαιοσύνη. Στις 20 Σεπτεμβρίου 2024 κρίθηκε αθώος λόγω αμφιβολιών για τη νομιμοποίηση εσόδων από το Τριμελές  Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας.

12 Δεκεμβρίου 2018. Κατατέθηκε στην Βουλή από τις κοινοβουλευτικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ πρόταση σύστασης προανακριτικής επιτροπής  για την υπόθεση Novartis κατά των δύο Πρωθυπουργών Αντωνίου Σαμαρά, Παναγιώτη Πικραμμένου και των διατελεσάντων από το 2006 έως τον Ιανουάριο του 2015 Υπουργοί Υγείας Δημήτριου Αβραμόπουλου, Ανδρέα Λυκουρέντζου, Μάριου Σαλμά, Ανδρέα Λοβέρδου, Άδωνι – Σπυρίδωνα Γεωργιάδη, Ιωάννη Στουρνάρα, Ευάγγελου Βενιζέλου και Γεωργίου Κουτρουμάνη. για την ενδεχόμενη τέλεση των αδικημάτων της δωροληψίας πολιτικών αξιωματούχων, της παθητικής δωροδοκίας και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Στις 18 Μαΐου 2018 η Προκαταρκτική Εξέταση προτείνει στην Ολομέλεια να μην ασκήσει ποινική δίωξη η Βουλή, λόγω αναρμοδιότητάς της. Διαπιστώνει την αναρμοδιότητά της Βουλής και ζητά  να διαβιβάσει, δια του υπουργού Δικαιοσύνης, το Πόρισμα της Επιτροπής και οποιοδήποτε πρωτότυπο έγγραφο κατέχει σχετικό με τις αναφερόμενες πράξεις και πρόσωπα, στην Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς Αθηνών, δια της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, για την άσκηση των κατά νόμο πράξεων.

9 Μαρτίου 2021. Κατατέθηκε από τριάντα  βουλευτές της ΝΔ η πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών κατά του πρώην Υπουργός Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Παππά για την διαδικασία αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών που έγινε το 2016, για τα αδικήματα του κακουργήματος της δωροληψίας πολιτικού αξιωματούχου, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση και  του πλημμελήματος της παράβασης καθήκοντος κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. Η πρόταση υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια με 178 «υπέρ» σε σύνολο 277 παρόντων βουλευτών. Η Επιτροπή μετά από ένα περίπου μήνα συνεδριάσεων κατέθεσε το πόρισμα της πλειοψηφίας προτείνει την παραπομπή  του Νίκου Παππά στο Ειδικό Δικαστήριο  για το αδίκημα (πλημμέλημα) της παράβασης καθήκοντος κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. Στις 14 Ιουλίου 2021 η Ολομέλεια με 178 ψήφους «υπέρ» , 86 «κατά», 12 “παρών”, ένα “άκυρο” ψηφοδέλτιο κάνει αποδεκτή την πρόταση Στις 24 Φεβρουαρίου 2023, ο Νίκος Παππάς καταδικάστηκε ομόφωνα από το ειδικό δικαστήριο.

26 Σεπτεμβρίου του 2019. Η ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας καταθέτει στην Βουλή πρόταση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής κατά του πρώην Αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαγγελόπουλου για παρεμβάσεις στην Δικαιοσύνη στην υπόθεση Novartis. Η πρόταση αφορούσε τέσσερα αδικήματα: Ηθική αυτουργία στο αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας κατά φυσική αυτουργία και άμεση συνέργεια δικαστικών λειτουργών, πρόκληση και προσφορά για την τέλεση εγκλήματος, ηθική αυτουργία σε παράβαση καθήκοντος και ηθική αυτουργία σε ψευδορκία. Η πρόταση συζητείται στην ολομέλεια στις 9 Οκτωβρίου 2019 και αποφασίζεται η σύστασή της σύστασή της μετά από μυστική ψηφοφορία όπου έλαβαν μέρος 261 βουλευτές εκ των οποίων ψήφισαν «υπέρ» 256, βρέθηκαν 4 άκυρα και ένα λευκό. Το πόρισμα της πλειοψηφίας της Προανακριτικής Επιτροπής εισηγήθηκε να ελεγχθεί ο κ. Παπαγγελόπουλος για τα αδικήματα της ηθική αυτουργία σε κακουργηματική κατάχρησης εξουσίας, ηθική αυτουργία σε πλημμεληματική κατάχρηση εξουσίας, ηθική αυτουργία σε παράβαση καθήκοντος, παράβαση καθήκοντος κατά εξακολούθηση, απόπειρα εκβίασης, δωροληψίας πολιτικού αξιωματούχου και υπαλλήλου και για σύσταση εγκληματικής οργάνωση. Επίσης πρότεινε την απαλλαγή του για δύο αδικήματα. Το Ειδικό δικαστήριο, στις 4 Μαρτίου 2023 έκριναν τον κ. Παπαγγελόπουλο κατά πλειοψηφία ένοχο για δύο παραβάσεις καθήκοντος. Καταδικάστηκε σε χρηματική ποινή.