ΟΗΕ: Το διεθνές κύκνειο άσμα του Τζο Μπάιντεν

Η χρυσοπράσινη αίθουσα των Ηνωμένων Εθνών ήταν κατάμεστη για την τελευταία ομιλία του Τζο Μπάιντεν ως προέδρου των ΗΠΑ.

Κάθε καρέκλα ήταν πιασμένη και πολλοί όρθιοι στριμώχνονταν στους πλαϊνούς διαδρόμους της αίθουσας, όπως περιέγραψε τη σκηνή ο δημοσιογράφος Γουίλ Πάβια των Times, που παρακολούθησε την ομιλία.

Ο αμερικανός πρόεδρος τους άφησε να περιμένουν λίγη ώρα. Καθώς ο προηγούμενος ομιλητής αποχωρούσε από το βήμα, η αυτοκινητοπομπή του μόλις έφτανε έξω από το εμβληματικό κτίριο στις όχθες του πορθμού του Ιστ Ρίβερ, στο Μανχάταν.

Οι αξιωματούχοι στη σκηνή περίμεναν σιωπηλοί, ενώ ένας άνδρας με κοστούμι έτρεχε προς το μέρος τους, προφανώς για να τους ενημερώσει πού βρισκόταν ο Μπάιντεν.

Οταν τελικά εισήλθε στην αίθουσα, ο αμερικανός πρόεδρος επιβράδυνε το βήμα του και έκανε την κίνηση της υπόκλισης μπροστά στον Αντόνιο Γκουτέρες και το υπόλοιπο προεδρείο, με το ένα χέρι στην καρδιά του.

Στο αναλόγιο στάθηκε για λίγο με την πλάτη προς το κοινό.«Εμοιαζε με παράσταση. Γιατί σύντομα, όλοι “θα έβλεπαν την πλάτη του”», έγραψαν οι Times.

Το ακροατήριο περίμενε. Ο προεδρεύων της γενικής συνέλευσης, Φιλέμον Γιανγκ, πρώην πρωθυπουργός του Καμερούν, του έκανε νόημα ότι μπορεί να μιλήσει.

Ο Μπάιντεν γύρισε πολύ αργά προς το κοινό. «Συνάδελφοί μου ηγέτες», είπε, ξεκινώντας την τέταρτη και τελευταία του ομιλία στον ΟΗΕ.

Σε αυτό το σημείο όλα τα μουρμουρητά σταμάτησαν και οι σύνεδροι σιώπησαν, «όπως για μια νεκροφόρα που διασχίζει τον δρόμο».

Ο Μπάιντεν είπε ότι στη διάρκεια της θητείας του ως πολιτικού, από το 1972 που εξελέγη γερουσιαστής των ΗΠΑ, έζησε πολλά ιστορικά γεγονότα.

«Ξέρω ότι φαίνομαι σαν να είμαι μόλις 40 ετών» είπε κάνοντας χιούμορ, προκαλώντας το γέλιο των ακροατών.

Οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι στην αίθουσα χειροκρότησαν όταν τόνισε ότι οι ΗΠΑ «δεν θα εγκαταλείψουν την υποστήριξή τους στην Ουκρανία», εκτός από το πίσω μέρος της αίθουσας, όπου ο ρώσος πρεσβευτής, Βασίλι Νεμπένζια, καθόταν σκυμμένος πάνω από το τραπέζι του, ξεφυλλίζοντας έναν φάκελο.

Στη συνέχεια, ο Μπάιντεν χρησιμοποίησε τον στίχο του κορυφαίου ρομαντικού ποιητή, Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Τα πάντα καταρρέουν, το κέντρο δεν κρατάει. Ωμή αναρχία λύνεται στον κόσμο».

Να όμως, που το κέντρο μπορεί να κρατήσει, τόνισε ο αμερικανός πρόεδρος και έφερε ως παράδειγμα την επιστροφή των ΗΠΑ στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ενώ ο Τραμπ τον είχε εγκαταλείψει. «Ο ΠΟΥ ηγείται πρωτοβουλιών στον αναπτυσσόμενο κόσμο, πρέπει να τον βοηθήσουμε να συνεχίσει», είπε.

Η πιο «δυνατή» στιγμή της ομιλίας, σύμφωνα με τους Times, ήταν όταν μίλησε για την αποχώρησή του. Η βραχνή φωνή του απέκτησε νέα δύναμη. «Αγαπητοί μου ηγέτες, ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά από το να παραμείνουμε στην εξουσία», είπε.

Τότε, τον χειροκρότησε όλη η αίθουσα. Εκτός, φυσικά, από τους Ρώσους, οι οποίοι συνέχισαν να χαζεύουν την οθόνη των κινητών τους.

Και κάπου εκεί, η μισή ώρα του Τζο Μπάιντεν στο βήμα του ΟΗΕ, τελείωσε. Αφού χαιρέτησε τους ηγέτες, οι βοηθοί του τον συνόδευσαν έξω από την αίθουσα.

. . .