Ντιλέκ Ιμάμογλου: Σύζυγος και σύντροφος στον αγώνα για δικαιοσύνη

Μετά τη σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου, δημάρχου της Κωνσταντινούπολης και υποψηφίου του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία στην Τουρκία, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους προκειμένου να διαμαρτυρηθεί μαζικά – και όχι μόνο στην Κωνσταντινούπολη. Ανάμεσα στα πλήθη, στις διαμαρτυρίες πρωτοστατεί η σύζυγος του Ιμάμογλου, Ντιλέκ. Στις ομιλίες της, κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων, απευθύνεται ευθέως στον τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν: «Θα σε χτυπήσει, θα χάσεις! Η αδικία σε βάρος του Εκρέμ αγγίζει κάθε συνείδηση».

Η Ντιλέκ Ιμάμογλου, η οποία ήδη θεωρείται πολιτικό σύμβολο στην Τουρκία, μεταφέρει ακριβώς το ίδιο συναίσθημα, της αδικίας, σε άρθρο της στον Economist: «Οταν ο σύζυγός μου, Εκρέμ, συνελήφθη τις πρώτες πρωινές ώρες της 19ης Μαρτίου, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την Τουρκία ένιωσαν ακριβώς όπως ένιωσα κι εγώ: όχι μόνο λύπη, αλλά ένα έντονο αίσθημα αδικίας και αυξανόμενο θυμό. Υπό τη διακυβέρνηση της παρούσας κυβέρνησης, που εκτείνεται για περισσότερο από δύο δεκαετίες, πολλοί Τούρκοι ήρθαν αντιμέτωποι με αυτά τα συναισθήματα, καθώς η χώρα τους βυθίζεται βαθύτερα στον αυταρχισμό».

Ο σύζυγός της συνεχίζει να βρίσκεται υπό κράτηση και δεν μπορεί πλέον να ασκεί τα καθήκοντά του ως δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, αλλά ούτε και να είναι υποψήφιος του κόμματός του. Πολλοί στην Τουρκία αναρωτιούνται πλέον, ανοιχτά, εάν θα συνεχίσει εκείνη το πολιτικό έργο του.

«Είχα αισθανθεί εδώ και μέρες ότι κάτι ερχόταν. Ο Εκρέμ –ο άνθρωπος που πήρε την Κωνσταντινούπολη από τα χέρια του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις τοπικές εκλογές, τον Μάρτιο του 2019, και που τον έχει νικήσει δύο φορές από τότε– αντιμετωπίζει εδώ και καιρό μια αδιάκοπη προσπάθεια να εξοστρακιστεί από τη δημόσια ζωή. Ομως τους τελευταίους μήνες οι επιθέσεις είχαν γίνει πιο άγριες», γράφει η Ντιλέκ στον Economist για τη σύλληψη του συζύγου της.

Η Ντιλέκ Ιμάμογλου γεννήθηκε το 1974 στην Τραπεζούντα. Γνώρισε τον Εκρέμ της στην Κωνσταντινούπολη και το 1995, όταν εκείνη ήταν 21 ετών και εκείνος 24, παντρεύτηκαν. Εχουν αποκτήσει τρία παιδιά.

Η ίδια έχει ασχοληθεί ενεργά με τα γυναικεία ζητήματα και τις διακρίσεις σε βάρος των μειονοτήτων, τόσο σε εθελοντική βάση όσο και σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Στη μεταπτυχιακή διατριβή της, στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Καντίρ Χας στην Κωνσταντινούπολη, περιγράφει το σύνδρομο της «γυάλινης οροφής», τα αόρατα εμπόδια που κρατούν τις γυναίκες και τις μειονότητες μακριά από ηγετικές θέσεις. Με το ίδιο πάθος, υπερασπίζεται τώρα τον σύζυγό της:

«Ως σύζυγός του και σύντροφος στον αγώνα για δικαιοσύνη, έχω σταθεί σταθερά δίπλα στον Εκρέμ σε κάθε εκστρατεία συκοφαντικής δυσφήμησης, κάθε κατασκευασμένη υπόθεση και κάθε ωμή απόπειρα δολοφονίας του χαρακτήρα του. Η σύλληψή του έγινε ημέρες πριν οριστικοποιηθεί η υποψήφιότητά του εκ μέρους του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) για την επόμενη προεδρική κούρσα. Τώρα, ο Εκρέμ, ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, και η ομάδα του, που αμφισβήτησαν ένα άδικο, άνισο και παράνομο σύστημα, αντιμετωπίζουν αβάσιμες κατηγορίες», γράφει στον Economist.

«Οι κατηγορίες εναντίον του θα ήταν γελοίες, εάν η πρόθεσή τους δεν ήταν τόσο σοβαρή. Ενα πανεπιστημιακό δίπλωμα που απέκτησε πριν από 31 χρόνια κηρύχθηκε ξαφνικά άκυρο, με στόχο να αποκλειστεί από το να είναι υποψήφιος πρόεδρος».

Η Ντιλέκ Ιμάμογλου είναι ιδιαίτερα αγαπητή στην Κωνσταντινούπολη, στην οποία περιόδευσε πρόσφατα με αναπηρικό καροτσάκι, προκειμένου να καταδείξει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρίες. Εχει τη φήμη της «τολμηρής» και «ατρόμητης», μια εικόνα που προβάλλει και τώρα, στις διαμαρτυρίες που συγκλονίζουν την Τουρκία.

«Η σύλληψη του Εκρέμ έχει στόχο τον εκφοβισμό του ίδιου και του κοινού. Πέτυχε το αντίθετο, όμως», συνεχίζει το άρθρο της στον Economist: «Εχει ατσαλώσει τη θέληση των ανθρώπων σε όλην την Τουρκία. Σε όλες τις επαρχίες, ανεξαρτήτως ηλικίας, καταγωγής ή φύλου, εκατομμύρια άνθρωποι βλέπουν τη δεδομένη στιγμή ως σημείο καμπής για τη δημοκρατία στη χώρα. Η υπόθεση του Εκρέμ είναι πλέον σύμβολο κάτι πολύ μεγαλύτερου: της κατάρρευσης του κράτους δικαίου, της συρρικνούμενης ελευθερίας έκφρασης και του αυξανόμενου σχίσματος μεταξύ εκείνων που κυβερνούν και εκείνων που αισθάνονται ότι οι ψήφοι τους ακυρώνονται».

Οι επόμενες εκλογές στην Τουρκία θα γίνουν το 2028, χωρίς αυτό να αποκλείει την πρόωρη διεξαγωγή τους. Αυτό θα βόλευε τον Ερντογάν, ο οποίος δεν θα μπορέσει να είναι ξανά υποψήφιος το 2028, εκτός εάν αλλάξει το τουρκικό Σύνταγμα, κάτι που απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων στο κοινοβούλιο, ή εάν γίνουν πρόωρες εκλογές. Ο τούρκος πρόεδρος έχει πει ότι δεν θα επιδιώξει την επανεκλογή του, όμως πηγές του κόμματός του υποδηλώνουν ακριβώς το αντίθετο. Οσο για το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, πιθανώς θέλει να ωφεληθεί από τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και τη γενική δυσαρέσκεια.

Η Ντιλέκ Ιμάμογλου, γράφει σχετικά στον Economist:

«Η Τουρκία αντιμετωπίζει σήμερα συγκλίνουσες κρίσεις στον οικονομικό, τον πολιτικό και τον θεσμικό τομέα. Ο πληθωρισμός έχει διαβρώσει τους μισθούς, οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια. Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει διαλυθεί. Πολλοί από τους καλύτερους και λαμπρότερους νέους μας φεύγουν από τη χώρα. Ομως, σε αυτό το ζοφερό κλίμα υπάρχει αυξανόμενη ελπίδα. Το CHP, που ιδρύθηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, αναδείχθηκε από τις τοπικές εκλογές του 2024 ως το κορυφαίο κόμμα της χώρας. Το μήνυμα των ψηφοφόρων ήταν σαφές: “Φτάνει πια!”.

Ο Εκρέμ έχει γίνει σύμβολο της αλλαγής που χρειάζεται απεγνωσμένα η Τουρκία. Είτε πίσω από ένα γραφείο είτε πίσω από σιδερένια κάγκελα, δεν είναι μόνος του. Εκπροσωπεί εκατομμύρια που θέλουν να κυβερνώνται δίκαια και εξακολουθούν να πιστεύουν στην ιδρυτική αρχή της δημοκρατίας μας: ότι η κυριαρχία ανήκει άνευ όρων στον λαό. Αυτή η βούληση δεν έχει καμφθεί, παρά τις απαγορεύσεις, τις συλλήψεις και τις απειλές».

Οι διαδηλωτές υποδέχονται με ενθουσιασμό κάθε νέο μήνυμα της Ντιλέκ Ιμάμογλου. Κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή, τη χειροκροτούν ασταμάτητα. Το γεγονός ότι όχι μόνο στηρίζει τον σύζυγό της, αλλά περιλαμβάνει και σημαντικά κοινωνικά μηνύματα στις ομιλίες της, αυξάνει ακόμη περισσότερο τη δημοτικότητά της. Η ίδια υπόσχεται να μην τα παρατήσει:

«Ως σύζυγος του Εκρέμ και ως πολίτης, δεν θα τα παρατήσω. Αντλώ τη δύναμη και το κουράγιο μου από γυναίκες σε όλη την Τουρκία, μητέρες, επαγγελματίες, φοιτήτριες, νέες ή εργαζόμενες. Πιστεύω στη χώρα που μπορούμε να ξαναχτίσουμε, βασιζόμενοι όχι στον φόβο, αλλά στη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, την ισότητα, την ένταξη και τη συνύπαρξη», γράφει στον Economist.

«Ο δρόμος μπροστά είναι δύσκολος, τόσο για τη χώρα μου όσο και για την οικογένειά μου», καταλήγει. «Ωστόσο, εκείνοι που πιστεύουν ότι η φυλάκιση ατόμων θα φιμώσει τις ιδέες κάνουν λάθος. Η δικαιοσύνη δεν μπορεί να τεθεί εκτός νόμου. Η συνείδηση δεν μπορεί να φυλακιστεί. Αυτή η χώρα έχει υπομείνει σκοτεινές περιόδους.

»Θα καταφέρει να βγει και από αυτήν, με τη δημοκρατική της βούληση ανέπαφη. Το οφείλουμε όχι μόνο στους ιδρυτές της δημοκρατίας μας αλλά και στους ανθρώπους όλων των ηλικιών και κοινωνικών στρωμάτων που έχουν βγει στους δρόμους για να διαδηλώσουν την επιθυμία τους για ένα καλύτερο μέλλον».

. . .