Κινέζα θυσίασε τη ζωή της για να σωθούν Γιαπωνεζάκια

Το εθνικιστικό μίσος υπάρχει ακόμη και στην Κίνα και εκφράζεται με βιαιότητες εις βάρος αλλοδαπών τις οποίες το κράτος χαρακτηρίζει «μεμονωμένες περιπτώσεις». Εχουν συμβεί διάφορα επεισόδια τον τελευταίο καιρό, όπως ένα πολλαπλό μαχαίρωμα με θύματα τέσσερις αμερικανούς εκπαιδευτικούς σε δημόσιο πάρκο επαρχιακής πόλης στις αρχές Ιουνίου. Εκείνο το συμβάν ανάγκασε το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών να ανακοινώσει ότι ήταν «τυχαίο» και ότι «δεν θα επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις μεταξύ των δύο λαών, των ΗΠΑ και της Κίνας». Ομως το θλιβερό φαινόμενο επαναλήφθηκε την περασμένη εβδομάδα.

Ενας ψυχικώς διαταραγμένος -όπως αναφέρθηκε- Κινέζος μαχαίρωσε μια Γιαπωνέζα και το παιδί της σε στάση σχολικού λεωφορείου στο Σουτζού, μια άλλη επαρχιακή πόλη στην Ανατολή. Σε αυτό το επεισόδιο έπεσαν περισσότερο τα φώτα των media διότι κατόπιν υπήρξε δημόσια συζήτηση περί εθνικιστικού εξτρεμισμού. Και αυτό επειδή ο μαχαιροβγάλτης, ένας 50χρονος, αποπειράθηκε να μαχαιρώσει και άλλα παιδιά, όλα Γιαπωνεζάκια, που επέβαιναν σε σταθμευμένο λεωφορείο εκεί δίπλα. Ευτυχώς δεν κατάφερε να προξενήσει τραυματισμούς ή να διαπράξει φόνους, καθώς μια ηρωική Κινέζα, η συνοδός των παιδιών, του έκλεισε τον δρόμο με το σώμα της.

Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής, η γυναίκα, ονόματι Χου Γιουπίνγκ, 54 ετών, δέχθηκε θανατηφόρο τραύμα στην καρδιά από το μαχαίρι του 50χρονου και εξέπνευσε. Τα Γιαπωνεζάκια που στοχοποίησε ο φονιάς είναι μαθητές ιαπωνικού σχολείου της περιοχής – ενός από τα συνολικά 12 που λειτουργούν σε όλη την Κίνα.

Το κράτος χαρακτήρισε τη Χου «δίκαιη και θαρραλέα πολίτισσα, επειδή απέτρεψε πιθανό μακελειό θυσιάζοντας τη ζωή της» και μάλλον θα της απονείμει και παράσημο μετά θάνατον, όπως έγραψε η Corriere della Sera. Στα κινεζικά social media αναρτήθηκαν επαινετικά σχόλια για τη Χου, αλλά και κάποια άλλα που τη βρίζουν ως δήθεν «κατάσκοπο της Ιαπωνίας».

Στην ιαπωνική πρεσβεία η σημαία έλαβε τη μεσίστια θέση σε ένδειξη πένθους, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι τις δύο χώρες δεν χωρίζουν μόνο τα συμφέροντα του παρόντος (η Ιαπωνία υποστηρίζει την Ταϊβάν και τις Φιλιππίνες), αλλά και η Ιστορία. Πολλοί Κινέζοι ακόμη δεν έχουν συγχωρέσει την Ιαπωνία για το ιμπεριαλιστικό παρελθόν της και για την αιματηρή κατοχή της Κίνας, από την οποία το έθνος απαλλάχθηκε ύστερα από αντιιμπεριαλιστικό πόλεμο ανεξαρτησίας. Σε εκείνον τον εθνικό αγώνα οι κομμουνιστές του Μάο και το εθνικιστικό Κουομιτάνγκ ένωσαν τις δυνάμεις τους, προτού εμπλακούν σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους, ο οποίος έληξε με τη νίκη του ΚΚ Κίνας το 1949.

Δεδομένου ότι σήμερα ζουν στην Κίνα περί τις 102.000 Ιάπωνες, το δημοσιογραφικό μέσον του ΚΚΚ, η «Λαϊκή Ημερησία», παρενέβη στη δημόσια συζήτηση καταδικάζοντας «το μίσος κατά των ξένων». Κατόπιν αυτού στο κινεζικό ίντερνετ ανεστάλησαν πολλά προφίλ εξτρεμιστών. Ο κινεζικός λαός αντέδρασε σωστά, έγραψαν οι Ιταλοί. Στον τόπο όπου είχε σταθεί το λεωφορείο με τα Γιαπωνεζάκια και όπου η Χου θυσιάστηκε για να τα σώσει πολλοί άνθρωποι άφησαν και εξακολουθούν να αφήνουν μπουκέτα. Ολοι αντιλαμβάνονται ότι η δράση παραφρόνων ή εθνικιστών πληγώνει πρώτη απ’ όλους την ίδια την Κίνα.

Η εφημερίδα Global Times έγραψε ότι «ο ηρωισμός της Χου αντιπροσωπεύει την υπερηφάνεια της κινεζικής κοινωνίας» και «οι αρχές της πόλης πρέπει να κάνουν περισσότερα πράγματα για να τιμήσουν τη μνήμη της Χου». Από πλευράς του το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας διαβεβαίωσε τους πάντες εντός και εκτός Κίνας ότι η επίθεση στο Σουτζού ήταν «μεμονωμένη περίπτωση» και ότι «όλες οι πόλεις της Κίνας είναι ασφαλείς για όλους».

. . .