Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: «Με τον σύντροφό μου δεν συνηθίζουμε να κυκλοφορούμε σε δημόσιους χώρους για να αποφεύγουμε τους απαράδεκτους τίτλους»

Η Ρένη Πιττακή και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, με αφορμή την πρώτη τους επί σκηνής συνάντηση στην παράσταση «Τρεις γυναίκες» του Robert Wilson, έδωσαν μια από κοινού συνέντευξη σε γωνστό περιοδικό και μοιράστηκαν μοναδικές αναμνήσεις, μύχιες σκέψεις και ατόφιες αλήθειες ζωής από την πολύχρονη πορεία τους στο θέατρο.

Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη θίγει, κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της, το θέμα γύρω από τα σεξιστικά σχόλια που έχει δεχτεί λόγω της διαφοράς ηλικίας με τον σύντροφό της, επίσης ηθοποιό, Κρις Ραντάνοφ.

Συγκεκριμένα, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη ανέφερε: «Έχω υποστεί κι εγώ σεξιστικά σχόλια με αφορμή το θέμα της επιλογής του συντρόφου μου, κι ας είναι φαινομενικά ευγενικά και κρυμμένα. Είναι γνωστό πως είμαι εδώ και χρόνια με έναν νεότερο σύντροφο. Το αντίστοιχο για έναν άντρα θεωρούνταν πάντα αδιαμφισβήτητο δικαίωμά του. Δεν συνηθίζουμε να κυκλοφορούμε με τον άνθρωπό μου σε δημόσιους χώρους ακριβώς για να αποφύγουμε αυτούς τους απαράδεκτους τίτλους που δημοσιεύονται ακόμα και στα, υποτίθεται, πιο «ψαγμένα» sites. «H Καρυοφυλλιά Καραμπέτη με τον κατά 15 χρόνια νεότερο σύντροφό της».

Και λοιπόν; Γιατί ακόμα και σήμερα, που τόσος αγώνας γίνεται για την ισοτιμία των φύλων και που ισχυρίζεστε ότι τη στηρίζετε, αναφέρεστε σε αυτό; Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε στους σύγχρονους αναγνώστες σας, ότι αυτό δεν επιτρέπεται σε μια γυναίκα; Έστω κι αν δεν υπάρχει ειρωνεία στο σχόλιο, υπάρχει το ίδιο το σχόλιο.

Και βέβαια δεν μιλάω επί προσωπικού, αλλά εκ μέρους όλων των γυναικών, που είναι δικαίωμά τους να ζήσουν όπως θέλουν. Και με έναν άντρα νεότερο και με έναν άντρα πολύ μεγαλύτερο και με μια γυναίκα αν θέλουν. Όπως είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, κοινωνικής τάξης και σεξουαλικού προσανατολισμού.

Είμαστε ελεύθεροι, η ζωή μας είναι μία και πρέπει ο καθένας να τη ζήσει όπως θέλει. Υπάρχει όμως απέναντι στη γυναίκα ένας διάχυτος σεξισμός που τον βλέπεις παντού και θλίβεσαι για αυτά που ακούς και διαβάζεις».