Κάμαλα, χάσαμε: Ποια είναι η γυναίκα που ήθελε να γίνει η πρώτη πρόεδρος των ΗΠΑ αλλά τη σάρωσε ο τυφώνας Τραμπ

«Yποχωρούμε ή παλεύουμε; Εγώ λέω να παλέψουμε» είχε πει στη νικητήρια ομιλία της η Κάμαλα Χάρις έχοντας μόλις εκλεγεί γερουσιαστής της Καλιφόρνια, πριν κάποια χρόνια. Αυτή τη φορά πάλεψε για να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ αλλά έχασε από τον “τυφώνα” που λέγεται Ντόναλντ Τραμπ. 

H Κάμαλα Χάρις είναι η δεύτερη γυναίκα μετά τη Χίλαρι Κλίντον που δεν καταφέρνει να κερδίσει τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο Ντόναλντ Τραμπ.

Το «τσουνάμι» Ντόναλντ Τραμπ σάρωσε ξανά την Αμερική, έβγαλε «νοκ άουτ» την Κάμαλα Χάρις και έγινε ο δεύτερος πρόεδρος στην ιστορία της χώρας μετά τον 19ο αιώνα που κερδίζει δύο μη συνεχόμενες θητείες στον Λευκό Οίκο. Στην νικητήρια ομιλία του ευχαρίστησε τους ψηφοφόρους του και υποσχέθηκε έναν νέο χρυσό αιώνα για την Αμερική. 

Η Κάμαλα Χάρις υποσχέθηκε έναν νέο δρόμο στις ΗΠΑ, υποσχέθηκε να γίνει πρόεδρος που «θα μας ενώσει όλους», θα «κυβερνά και θα ακούει» αλλά δεν εισακούστηκε. 

Εργατική, τελειομανής, αποφασιστική με ένα δυνατό γέλιο που έκανε τον Ντόναλντ Τραμπ… τρελό. 

Η Κάμαλα Χάρις έγινε η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ το 2021. Είναι η πρώτη Αφροαμερικανή γυναίκα στην ιστορία της Καλιφόρνια που είχε εκλεγεί εισαγγελέας, η πρώτη γυναίκα γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνια, η πρώτη ινδικής καταγωγής Αμερικανίδα γερουσιαστής. 

Τα λόγια της μητέρας της, που την έχασε από καρκίνο το 2009, από τότε που ήταν μικρό κορίτσι ηχούν μέχρι σήμερα στα αυτιά της. «Κάμαλα, μπορεί να είσαι η πρώτη που θα κάνεις πολλά πράγματα, αλλά φρόντισε να μην είσαι η τελευταία» της έλεγε και η Κάμαλα έκανε την φράση αυτή κανόνα της ζωή της.

Ήταν καλοκαίρι του 2020 όταν ο Τζο Μπάιντεν επέλεξε την Κάμαλα Χάρις ως υποψήφια αντιπρόεδρό του, περιγράφοντάς την ως «μια ατρόμητη μαχήτρια για τους αδύναμους και μια από τις καλύτερες λειτουργούς της χώρας».

Η νίκη του Μπάιντεν δεν άργησε να έρθει και η Κάμαλα Χάρις μιλώντας σε ένα πλήθος υποστηρικτών στο Ντέλαγουερ, ανέσυρε από τη μνήμη της τα λόγια της μητέρας της.

«Μπορεί να είμαι η πρώτη γυναίκα Αντιπρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ, αλλά δεν θα είμαι η τελευταία. Γιατί κάθε μικρό κορίτσι βλέπει ότι η χώρα αυτή, είναι χώρα ευκαιριών» ανέφερε η Κάμαλα Χάρις στην ομιλία της στέλνοντας ένα δυνατό μήνυμα ενότητας, δύναμης και ισότητας.

Γεννημένη το 1964 στο Όκλαντ της Καλιφόρνια από ζευγάρι πολιτικών ακτιβιστών στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ με μητέρα Ινδή και πατέρα Τζαμαϊκανό, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ της Ουάσινγκτον και πήρε το πτυχίο της Νομικής από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο.

Η μητέρα της Κάμαλα, Σιάμαλαν Γκοπάλα, διακρίθηκε στην έρευνα κατά του καρκίνου του μαστού, ενώ ο πατέρας της, Ντόναλντ Χάρις, είχε καριέρα οικονομολόγου στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ.

«Η μητέρα μου είχε δύο στόχους στη ζωή της. Να μεγαλώσει τα δύο κορίτσια της και να εξαλείψει τον καρκίνο του μαστού», θα πει η Κάμαλα Χάρις σε συνέντευξή της.

Η μητέρα της, με καταγωγή από την Ινδία, μετακόμισε στις ΗΠΑ το 1960 για το διδακτορικό της στην ενδοκρινολογία στο Πανεπιστήμιο Berkeley.

Η Σιάμαλαν και ο Ντόναλντ γνωρίστηκαν στα πανεπιστημιακά έδρανα και συμμετείχαν στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα. Παντρεύτηκαν, απέκτησαν δύο κορίτσια, Κάμαλα και τη Μάγια, και χώρισαν όταν η Κάμαλα ήταν 7 ετών.

Στη συνέχεια εκείνη μαζί με τη μητέρα και την αδερφή της μεγάλωσε σε μια εργατική γειτονιά του Μπέρκλεϋ. Τα δύο κορίτσια πήγαιναν στην εκκλησία των βαπτιστών αλλά γνώρισαν και τον ινδουισμό όταν επισκέπτονταν την οικογένεια της μητέρας τους στην Ινδία.

Η μητέρα της δεν ήθελε οι κόρες της να εξαρτώνται από κανέναν. «Ήθελε να είμαστε υπερήφανες και να πατάμε στα πόδια μας».

Της άρεσε ο χορός, το θέατρο και οι ανέμελες βόλτες. Πολύ γρήγορα όμως η Κάμαλα Χάρις ήρθε αντιμέτωπη με τις φυλετικές διακρίσεις.

Όπως αναφέρει η ίδια η Χάρις, όταν εκείνη και η αδερφή της επισκέπτονταν τον πατέρα τους στην πόλη Πάλο Άλτο όπου ζούσε μετά το διαζύγιο, δεν επιτρεπόταν στα παιδιά της γειτονιάς να παίζουν μαζί τους επειδή ήταν μαύρες.

«Μην κάθεστε και παραπονιέστε για τα πράγματα, κάντε κάτι», της έλεγε η μητέρα της.

«Προσπαθώ να ακολουθώ αυτή τη συμβουλή κάθε μέρα και να ζω σύμφωνα με το παράδειγμα που μου έδωσε», τονίζει και προσθέτει «χάρη στη μητέρα μου διδαχθήκαμε να βλέπουμε έναν κόσμο πέρα από τον εαυτό μας. Να έχουμε συνείδηση και συμπόνια για τους αγώνες όλων των ανθρώπων».

Στα 12 της χρόνια η Κάμαλα και η αδελφή της μετακόμισαν με τη μητέρα τους στο Μόντρεαλ του Καναδά.

Η μητέρα θα αναλάμβανε ερευνητική θέση στο Jewish General Hospital.

Πήγε στο Γυμνάσιο Westmount και στο κολέγιο, δούλευε στα McDonald’s για να κερδίσει χρήματα για τα έξοδά της.

Ο Ρεπουμπλικανός αντίπαλός της λέει πως δεν την πιστεύει. Για του λόγου το αληθές ο Τραμπ έβαλε ποδιά και τηγάνισε πατάτες στα McDonald’s για να την «τρολάρει». «Ήδη έχω εργαστεί (σε φαστ φουντ) 15 λεπτά περισσότερο από την Κάμαλα» ακούγεται να λέει σε βίντεο.

Η Κάμαλα Χάρις σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ της Ουάσιγκτον και στη Νομική Σχολή της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο.

Τον Φεβρουάριο του 1998, ο εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο, Τέρενς Χάλιναν ο οποίος υπήρξε και μέντοράς της, την πρότεινε ως βοηθό εισαγγελέα. Αυτό βέβαια δεν την εμπόδισε από το 2002 να στραφεί εναντίον του και τελικά να εκλεγεί στη θέση του.

Στους γονείς της δεν άρεσε η ιδέα να μπει στο δικαστικό σώμα, επειδή οι δικαστές «είχαν κακή φήμη», όπως έλεγε ο πατέρας της.

Στο επιχείρημα αυτό η Κάμαλα αντέτεινε «θέλω να αλλάξω το σύστημα από μέσα».

Η Χάρις ήταν από τις ελάχιστες δικαστικούς λειτουργούς που στήριξαν το κίνημα Black Lives Matter.

Ασχολήθηκε με θέματα ανήλικης πορνείας, συμβάλλοντας στην αλλαγή προσέγγισης ως προς την αντιμετώπιση των ανήλικων κοριτσιών.

Με 56.5% έγινε η πρώτη Αφροαμερικανή επικεφαλής εισαγγελέας στην Καλιφόρνια. Κατά τη διάρκεια της θητείας της το ποσοστό καταδικαστικών αποφάσεων αυξήθηκε από το 52% σε 67%, με την πιο αμφιλεγόμενη απόφασή της να έρχεται το 2004, όταν αρνήθηκε να επιβάλλει τη θανατική ποινή στον καταδικασθέντα για την δολοφονία του αστυνομικού Ισαάκ Εσπινόζα.

Στη θητεία της έλαβε πολλές κρίσιμες αποφάσεις και της ασκήθηκε σκληρή κριτική, όπως όταν αρνήθηκε να δεχθεί δύο πρωτοβουλίες για δημοψήφισμα κατά της θανατικής ποινής και όταν το 2010 πέρασε νόμο με τον οποίο χαλάρωνε το νομικό πλαίσιο για τις απουσίες στο σχολείο και μετέθεσε το βάρος και το τιμωρητικό σκέλος από τα παιδιά στους γονείς.

Η Καμάλα Χάρις, παντρεμένη από το 2014 με τον δικηγόρο Νταγκ Έμχοφ, με τα δύο παιδιά του από τον πρώτο γάμο να την φωνάζουν «Momala» (από το Mum και το Kamala), εκλέχτηκε το 2016 στη Γερουσία.

Το 2017 έφτασε στα όριά του τον γενικό εισαγγελέα Τζεφ Σέσιονς αναφορικά με το σκάνδαλο της φημολογούμενης παρέμβασης της Ρωσίας στις εκλογές των ΗΠΑ και της νίκης του Ντόναλντ Τραμπ κάνοντας τον εισαγγελέα να χάσει την ψυχραιμία του και τα λόγια του. 

Αντίστοιχη στρατηγική ακολούθησε κατά τη διάρκεια της ακρόασης του δικαστή Μπρετ Κάβανο στο Ανώτατο Δικαστήριο το 2018.

Ωστόσο, η στιγμή που έγινε viral ήταν όταν ήρθε σε αντιπαράθεση με τον Τζο Μπάιντεν και τον κατηγόρησε για ρατσισμό για τη θέση του στο ζήτημα της ενσωμάτωσης κοινοτήτων Αφροαμερικανών σε σχολεία λευκών μέσα από τη χρήση σχολικών που θα περνούσαν από όλες τις ζώνες κατοικίας.

Η Καμάλα Χάρις, αναφερόμενη στο επίμαχο θέμα και απευθυνόμενη στον Μπάιντεν, είχε πει ότι: «Υπήρχε ένα μικρό κοριτσάκι στην Καλιφόρνια που βίωσε αυτή την κατάσταση με τα σχολικά και τα δημόσια σχολεία, που χρησιμοποιούσε αυτά τα σχολικά καθημερινά. Και αυτό το κοριτσάκι ήμουν εγώ», αφήνοντας εμβρόντητο τον Μπάιντεν.

Η στάση της στο ζήτημα της δωρεάν δημόσιας Υγείας προκάλεσε επίσης προβληματισμό, καθώς από τη μία υποστήριζε την κατάργηση της ιδιωτικής Υγείας και τη γενναία στήριξη της δημόσιας Υγείας αλλά στο προεκλογικό της πρόγραμμα συνέχιζε να περιλαμβάνει πολιτικές για την ιδιωτική ασφάλιση Υγείας ενώ επέλεξε να αφήσει εκτός της ατζέντας της ζητήματα που αφορούσαν την πορεία της στο δικαστικό σώμα. 

Άργησε να δηλώσει τη στήριξή της στον Τζο Μπάιντεν ως υποψήφιο των Δημοκρατικών, μετά και την αποχώρηση του Μπέρνι Σάντερς.

Όταν το έκανε τον Μάρτιο του 2020 είπε δημόσια ότι ο Μπάιντεν «θα ενώσει τους Αμερικανούς απέναντι στη διχαστική πολιτική Τραμπ».

«Μία μεικτή και δεμένη οικογένεια»

Ο σύζυγός της εδώ και 10 χρόνια, είναι ο Νταγκ Έμροφ εβραίος και δικηγόρος στο επάγγελμα.

Είναι ακόμη ένας από τους ισχυρούς δωρητές και υποστηρικτές του Δημοκρατικού Κόμματος με ισχυρό δίκτυο και στη βιομηχανία του θεάματος.

Βγήκαν ραντεβού στα τυφλά (αν και έχει παραδεχθεί όταν έψαξε στο Google το όνομά του πριν την πρώτη συνάντησή τους) το 2013 όσο ακόμα ήταν Γενική Εισαγγελέας της Καλιφόρνια, κι ο Έμχοφ, δικηγόρος με έδρα το Λος Άντζελες.

Τον Αύγουστο του 2014 το ζευγάρι παντρεύτηκε σε μια τελετή στην οποία χοροστάτησε η αδερφή της Κάμαλα, Μάγια, στην Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια.

Ο σύζυγός της είχε δύο παιδιά από τον προηγούμενο γάμο του και όπως έχει πει η ίδια «το πήγαμε αργά και σκεφτήκαμε πολύ για το πότε και πώς θα συναντούσα για πρώτη φορά τα παιδιά. Και αυτό σήμαινε αναμονή. Καθώς περιμέναμε, η προσμονή μεγάλωνε. Όταν τελικά ήρθε η μέρα, είχα πεταλούδες στο στομάχι μου». 

Ο δημοσιογράφος Νταν Μορέν στη βιογραφία για την Κάμαλα Χάρις, με τίτλο «Κάμαλα Χάρις –  βιογραφία», περιγράφει τη γυναίκα πίσω από τα αξιώματα.

«Μπορεί να είναι σκληρή και την ίδια στιγμή απίστευτα γοητευτική, ανθρώπινη, αστεία.

Μοιράζει συνταγές. Φορά σταράκια».

Την αποκαλούν «θηλυκό Ομπάμα». Εκείνη διαφωνεί, όσο κι αν θαυμάζει τον Μπαράκ Ομπάμα.

«Έχει το γέλιο μιας τρελής», είχε πει ο Ντόναλντ Τραμπ στις προεκλογικές του ομιλίες.

«Έχω το γέλιο της μητέρας μου. Και μεγάλωσα με γυναίκες που γελούσαν με την καρδιά τους. Γελούσαν ενώ καθόντουσαν στην κουζίνα και έπιναν τον καφέ τους συζητώντας για ιστορίες με πολύ γέλιο. Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε και να θυμίζουμε στους νεότερους: μην περιορίζεστε από την αντίληψη που έχουν οι άλλοι για εσάς».

Πληροφορίες από Reuters

To άρθρο Κάμαλα, χάσαμε: Ποια είναι η γυναίκα που ήθελε να γίνει η πρώτη πρόεδρος των ΗΠΑ αλλά τη σάρωσε ο τυφώνας Τραμπ δημοσιεύτηκε στο site σήμερα .