Ιταλία: Η Μελόνι επαναφέρει τα Λατινικά στα σχολεία και διχάζει

Η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι αποφάσισε να κάνει μια συντηρητική στροφή στο σχολικό πρόγραμμα, εισάγοντας σε αυτό Βιβλικές Σπουδές, Λατινικά και εστίαση στην ιταλική Iστορία, σε μια προσπάθεια να αυξήσει την αίσθηση του πατριωτισμού και της εθνικής ταυτότητας στους ιταλούς πολίτες του μέλλοντος.

Η Μελόνι, γράφουν οι Times, είχε αναδείξει τις πολιτικές ταυτότητας ως κεντρικό χαρακτηριστικό της προεκλογικής εκστρατείας της, ορίζοντας υπερήφανα τον εαυτό της ως «μητέρα, γυναίκα, Ιταλίδα και χριστιανή». Το νέο πρόγραμμα θεωρείται ότι εισάγει ορισμένες από τις πολιτιστικές αξίες της στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Ο υπουργός Παιδείας, Τζουζέπε Βαλντιτάρα, θέλει επίσης να εισαγάγει τη μελέτη της μουσικής και της Ιστορίας της Τέχνης από νεαρή ηλικία, να ενθαρρύνει την εκμάθηση ποίησης και να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην Ιστορία της Ιταλίας.

Το πρόγραμμα αντικαθιστά την πιο χρηστική εστίαση στα Αγγλικά, στο Διαδίκτυο και στη Βιομηχανία, που προώθησε η Λετίσια Μοράτι όταν ήταν υπουργός Παιδείας υπό τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μεταξύ 2001 και 2006.

Ο Βαλντιτάρα σχεδιάζει να καταργήσει τη «Γεωϊστορία», μια υβριδική μελέτη Γεωγραφίας και Ιστορίας που ευνόησε μια παγκόσμια προσέγγιση και στα δύο θέματα, προκειμένου να επικεντρωθεί στις πολιτιστικές ρίζες της Δύσης.

«Η Ιστορία είναι η επιστήμη που μελετά τους ανθρώπους ανά εποχές. Η ιδέα είναι να διαμορφωθεί αυτό το μάθημα ως ένα μεγάλο αφήγημα, χωρίς να το επιβαρύνουμε με ιδεολογικές υπερδομές, αλλά και να δώσουμε έμφαση στην ιστορία της Ιταλίας, της Ευρώπης και της Δύσης» είπε ο υπουργός. Η προσοχή θα επικεντρωθεί στους ιταλικούς λαούς, στην αρχαία Ελλάδα, στη Ρώμη και στους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού, συμπλήρωσε.

Προτεραιότητα, σύμφωνα με τους Times, θα δοθεί στη γραμματική, στις βιβλικές σπουδές («για την ενίσχυση της γνώσης των ριζών του ιταλικού πολιτισμού») και στη λατινική γλώσσα, αν και η εκμάθηση της τελευταίας θα είναι αρχικά εθελοντική και μόνο για μία ώρα την εβδομάδα.

Οι προτάσεις πρόκειται να επικυρωθούν στα τέλη Μαρτίου και ενδέχεται να τεθούν σε ισχύ από το επόμενο έτος. Είναι το αποτέλεσμα μιας διαβούλευσης με τη συμμετοχή δασκάλων, γονέων και φοιτητικών οργανώσεων, που επιβλέπεται από μια έγκυρη συμβουλευτική επιτροπή στην οποία συμμετέχουν η εφημερίδα Corriere della Sera, ο σχολιαστής Ερνέστο Γκάλι Ντάλα Λόγκια, ο βιολονίστας Ούτο Ούγκι και η πρίμα μπαλαρίνα της Σκάλας του Μιλάνου Φλάβια Βαλόνε.

Οι μαθητές του δημοτικού θα μυηθούν σε συγγραφείς όπως ο Ιούλιος Βερν και ο Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, προτού ασχοληθούν με κλασικά έργα όπως η «Ιλιάδα» και η «Οδύσσεια» του Ομήρου, και η «Αινειάδα» του Βιργιλίου, που αφηγείται την ιστορία του Αινεία, του οποίου η φυγή στην Ιταλία μετά την πτώση της Τροίας έγινε θεμελιώδης μύθος του ρωμαϊκού πολιτισμού.

Αλλά θα υπάρχουν και πιο μοντέρνα στοιχεία στο αναλυτικό πρόγραμμα, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ταινιών, κόμικς και της αφήγησης ελληνικών μύθων από τον αμερικανό συγγραφέα Ρικ Ριόρνταν στη σειρά φαντασίας «Πέρσι Τζάκσον». Ωστόσο η Μεσόγειος δεν θα μονοπωλεί το σχολικό πρόγραμμα: θα συμπεριληφθεί και η μελέτη των σκανδιναβικών μύθων, αγαπημένων της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς.

Η υποχρεωτική μελέτη των Λατινικών καταργήθηκε το 1978 στην Ιταλία και η απαγγελία στην τάξη ποιημάτων που τα παιδιά είχαν μάθει «παπαγαλία» άρχισε να φεύγει από τη μόδα τη δεκαετία του 1970, καθώς θεωρήθηκε προσβλητική για τους μαθητές.

«Μόνο με την αναβίωση μαθημάτων όπως τα Λατινικά και η Μουσική και την προώθηση της εθνικής ταυτότητας και της κεντρικής σημασίας της Ιστορίας και της Γεωγραφίας θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα σχολείο αντάξιο των προκλήσεων της εποχής μας» είπε η υφυπουργός Εκπαίδευσης και Ηθών Πάολα Φρασινέτι, η οποία είναι βουλευτής με το κόμμα της Μελόνι.

«Δεν είμαι κακή στην ποίηση γιατί έχω καλή οπτική μνήμη, αλλά το όραμα του Βαλντιτάρα είναι λίγο νοσταλγικό» σχολίασε η Ελι Σλέιν, ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Δημοκρατικού Κόμματος.

Ο Τομάσο Μαρτινέλι, εκπρόσωπος της Ενωσης Φοιτητών, απέρριψε τις μεταρρυθμίσεις ως «μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή σύμφωνη με τις αντιδραστικές και συντηρητικές ιδέες της κυβέρνησης».

Απορριπτικός, καταλήγουν οι Times, ήταν και ο πρύτανης του Πανεπιστημίου για Αλλοδαπούς στη Σιένα, Τομάσο Μοντανάρι. «Η ιδέα ότι πρέπει να μελετάμε την Ιστορία μίας μόνο πλευράς είναι αυτοκτονική, αλλά ταιριάζει με τη βασική αντίληψη της Δεξιάς: Αν δεν γνωρίζετε τίποτα για την Αφρική, μπορείτε εύλογα να σκεφτείτε ότι η ιταλική αποικιοκρατία έφερε πολιτισμό και ευημερία στην Αιθιοπία και στη Λιβύη» είπε. «Αυτή η μεταρρύθμιση μοιάζει πολύ με συλλογική ψυχοθεραπεία για μια φοβισμένη Δύση».

. . .