Η συγκλονιστική υπόθεση μαζικών βιασμών που ταρακούνησε τον πλανήτη

Οι συγκλονιστικές λεπτομέρειες έχουν προκαλέσει ερωτήματα: Πώς μπορούσε ένας άνθρωπος να κάνει τέτοια φρικιαστικά πράγματα και πώς δεν το πρόσεξε κανείς;

Θέλουμε τα τέρατα να είναι εύκολα αναγνωρίσιμα, αλλά όπως είπε η Ζιζέλ στο δικαστήριο: «Το προφίλ ενός βιαστή μπορεί να είναι φυσιολογικό, μπορεί να είναι φίλος ή οικογενειάρχης».

Η δικηγόρος του Ντομινίκ, Μπεατρίς Ζαβαρό είπε ότι «υπήρχαν δύο Ντομινίκ. Ένας οικογενειάρχης και ένας άνθρωπος με κάποια διαστροφή».

«Οι άνθρωποι δεν γεννιούνται διεστραμμένοι, γίνονται», είπε, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του πελάτη της και υπονοώντας ότι μια τραυματική παιδική ηλικία τον έβλαψε και δημιούργησε αυτή τη διχασμένη προσωπικότητα.

Η άψογη βιτρίνα του Ντομινίκ ως οικογενειάρχη σήμαινε ότι κανείς δεν υποψιαζόταν τίποτα.
Όταν η Ζιζέλ υπέφερε από κενά μνήμης και λιποθυμίες λόγω των φαρμάκων και φοβόταν ότι είχε Αλτσχάιμερ, εκείνος στάθηκε στο πλευρό της. Όταν αντιμετώπιζε γυναικολογικά προβλήματα λόγω των σεξουαλικών επιθέσεων και των βιασμών που είχε ενορχηστρώσει, της κρατούσε το χέρι στο γιατρό.

Αλλά κρυφά – σε έναν φάκελο που ονομαζόταν «κακοποίηση» – συγκέντρωνε βίντεο με επιθέσεις. Σε κάποια από αυτά, ακουγόταν να λέει στους άνδρες τι να κάνουν στη σύζυγό του που βρισκόταν σε κώμα.

Το δικαστήριο άκουσε επίσης ότι βοήθησε να εκπαιδεύσει έναν αποκαλούμενο «μαθητή» ονόματι Jean Pierre M στο πώς ναρκώνει και να βιάζει την ίδια του τη γυναίκα.

Τα εγκλήματα του Ντομινίκ δεν ξεκίνησαν με τη Ζιζέλ. Καταθέτοντας στοιχεία, είπε ότι στα 14 του χρόνια αναγκάστηκε να συμμετάσχει σε βιασμό.
«Η φαντασίωση που αναβίωσα αδιαμαρτύρητα είναι παρόμοια με αυτή», είπε.

Το DNA του ταυτοποιήθηκε με το αίμα που βρέθηκε στον τόπο της απόπειρας βιασμού μιας γυναίκας στο Παρίσι το 1999. Αφού οι ερευνητές υπογράμμισαν τα στοιχεία εναντίον του, παραδέχτηκε ότι ήταν εκεί.
Έχει επίσης κατηγορηθεί για τον βιασμό και τη δολοφονία μιας 23χρονης γυναίκας στο Παρίσι το 1991, κάτι που έχει αρνηθεί.

Στη δίκη ακούστηκε ότι βιντεοσκοπούσε επίσης κρυφά τις συζύγους του γιου του, μία από τις οποίες ήταν έγκυος, και μοιράστηκε γυμνές φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο.

Έβγαλε επίσης φωτογραφίες της ενήλικης κόρης του, Καρολίν, ημίγυμνη ενώ κοιμόταν. Τώρα είναι τρομοκρατημένη ότι την νάρκωσε και την κακοποίησε, αν και ο ίδιος το έχει αρνηθεί επανειλημμένα στο δικαστήριο. «Καρολίν δεν σε άγγιξα ποτέ» της φώναζε μέσα στο δικαστήριο. Η απάντησή του προκάλεσε νέο ξέσπασμα της κόρης του Καρολίν: «Δεν θα ερχόμουν ποτέ να σε δω. Είχες πολλές ευκαιρίες. Θα καταλήξεις μόνος σαν το σκυλί».

Ο Ντομινίκ θα επιδιδόταν σε «ψυχολογικές ακολασίες», δήλωσε η Kerry Daynes, για να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά του στον εαυτό του, «σκεπτόμενος ότι αν προσβάλλω τη Ζιζέλ, τότε δεν προσβάλλω άλλες γυναίκες, ή τουλάχιστον το κρατάω στην οικογένεια».
Και πρόσθεσε: «Έτσι λειτουργούν οι σεξουαλικοί παραβάτες. Δεν είναι τέρατα που παραμονεύουν στα σοκάκια. Είναι οι άνδρες με τους οποίους μοιραζόμαστε τη ζωή μας».

Όσον αφορά τους άλλους 50 που κρίθηκαν ένοχοι μετά τη δίκη, δεν έχουν προφανείς συνδετικούς παράγοντες εκτός του ότι οι περισσότεροι ζούσαν σε ακτίνα 30 μιλίων από το σπίτι των Πελικό.

Οι ηλικίες τους κυμαίνονται από 23 έως 70 ετών. Ορισμένοι προέρχονται από διαλυμένες οικογένειες, είχαν θέματα με ναρκωτικά ή αλκοόλ ή κακοποιήθηκαν ως παιδιά. Κάποιοι έχουν τώρα τις δικές τους οικογένειες. Οι περισσότεροι εργάζονται – ανάμεσά τους ένας δημοσιογράφος, οδηγοί φορτηγών, στρατιώτες, μια νοσοκόμα, πυροσβέστες κι ένας DJ.

Είναι οι πατέρες, οι σύζυγοι, οι φίλοι και τα αδέλφια που κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Η πλειοψηφία αρνήθηκε τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι χειραγωγήθηκαν- πίστευαν ότι υπήρχε συναίνεση- δεν είχαν «πρόθεση» να διαπράξουν βιασμό ή αυτό που έκαναν δεν ήταν βιασμός.

Με την άρση της ανωνυμίας της, η Ζιζέλ ανάγκασε τη Γαλλία να συζητήσει για την κουλτούρα του βιασμού. Είπε στο δικαστήριο: «Ήθελα όλα τα θύματα βιασμού να είναι σε θέση να πουν: “Αν η κυρία Πελικό μπορεί να το κάνει, μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς”… Γιατί όταν σε βιάζουν, νιώθεις ντροπή, αλλά δεν είμαστε εμείς που πρέπει να νιώθουμε ντροπή, αλλά αυτοί».

Ορισμένοι συνήγοροι υπεράσπισης προσπάθησαν να υπονομεύσουν αυτή τη δύναμη, ρωτώντας τη Ζιζέλ για το αν μια εξωσυζυγική σχέση ενέπνευσε την Ντομινίκ να αναζητήσει εκδίκηση – κάτι που και οι δύο απέρριψαν. Δεν δίστασαν να υπονοήσουν ότι ήταν συνεργός στους βιασμούς που υπέστη μεταξύ 2011-20 μέσα στο ίδιο της το σπίτι.

«Στην κατάσταση που βρισκόμουν, δεν μπορούσα να απαντήσω σε κανέναν. Ήμουν σε κωματώδη κατάσταση και τα βίντεο που θα προβληθούν θα το επιβεβαιώσουν. Και οι ειδικοί σοκαρίστηκαν από αυτά τα βίντεο και είναι άνδρες», εξήγησε.

«Ούτε για ένα δευτερόλεπτο δεν έδωσα τη συγκατάθεσή μου στον κύριο Πελικό, ούτε στους άνδρες που βρίσκονται πίσω του», συνέχισε η 72χρονη γυναίκα η οποία υπέστη σχεδόν 200 βιασμούς – τους 92 από αυτούς από τους 50 συγκατηγορουμένους του πρώην συζύγου της, του Ντομινίκ Πελικό.

Είναι ποταπό (…) Σας υπενθυμίζω ότι ήμουν υπό την επήρεια χημικών (φαρμάκων). Οι 50 πίσω μου δεν αναρωτήθηκαν (για τη συγκατάθεσή της); Τι είναι αυτοί οι άνδρες, είναι έκφυλοι, τι πράγμα είναι; Ούτε για ένα λεπτό δεν έθεσαν το ερώτημα!. Δεν υπάρχει “βιασμός και (άλλου είδους) βιασμός”.

Ο βιασμός είναι βιασμός», υπογράμμισε, αναφερόμενη στις δηλώσεις ενός συνηγόρου υπεράσπισης, του Πολ-Ροζέ Γκοντάρ, ο οποίος είπε ότι υπάρχει «βιασμός και βιασμός», υποβαθμίζοντας τις πραγματικές προθέσεις ορισμένων από τους κατηγορούμενους που λένε ότι νόμιζαν ότι συμμετείχαν στην ερωτική φαντασίωση ενός ζευγαριού ελευθέρων ηθών και υπονοώντας ότι ένας άνδρας που δεν γνωρίζει ότι διαπράττει βιασμό δεν μπορεί να δικαστεί για το έγκλημα.