Η επανεκκίνηση της κυβέρνησης και τα μετέωρα βήματα της αντιπολίτευσης

Το μήνυμα ενός δυναμικού restart με στόχο την αποτελεσματικότητα επιχειρεί να δώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον ανασχηματισμό που ανακοινώθηκε χθες Παρασκευή (14/03), ενώ παράλληλα η αντιπολίτευση προσπαθεί να βρει βηματισμό, ώστε να πείσει ως εναλλακτική της κυβέρνησης, κάτι που ως σήμερα δεν έχει καταφέρει.

Οι αρρυθμίες που είχαν διαπιστωθεί στην εφαρμογή του κυβερνητικού προγράμματος, μαζί με την κοινωνική δυναμική που αναπτύχθηκε γύρω από την τραγωδία των Τεμπών ήταν οι δύο κύριοι παράγοντες που οδήγησαν στις αποφάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για το νέο κυβερνητικό σχήμα.

Η κοινωνία ζητά διαφάνεια, αποτελεσματικότητα και γρήγορα αποτελέσματα και σε όλα αυτά επιχειρεί να απαντήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αν οι κινήσεις στην υπουργική σκακιέρα θα του «βγουν» θα φανεί εκ του αποτελέσματος

Πρώτη προτεραιότητα ήταν ο καλύτερος συντονισμός του κυβερνητικού έργου, κάτι που στο πρόσωπο του Κωστή Χατζηδάκη βρίσκει έναν άνθρωπο που έχει εξαιρετικές σχέσεις με τον πρωθυπουργό και είναι ο άνθρωπος που και μέσω του νέου τίτλου μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να καθοδηγήσει έναν υπουργό. Το βασικό του καθήκον θα είναι η εποπτεία των οικονομικών και παραγωγικών υπουργείων, ενώ ο Άκης Σκέρτσος παραμένει συντονιστής για τα κοινωνικά και τα θεσμικά υπουργεία.

Η επιλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη για τη θέση του «τσάρου» της οικονομίας θέλει να εκπέμψει ένα διπλό μήνυμα. Αφενός μεν ότι ο πρωθυπουργός εμπιστεύεται ανθρώπους της νέας γενιάς και αφετέρου ότι ένας υπουργός που θεωρείται επιτυχημένος στη θητεία του και στα δύο υπουργείο που υπηρέτησε μπορεί να διατηρήσει τη δημοσιονομική πειθαρχία, δίνοντας παράλληλα το στίγμα ότι οι επιτυχίες στο οικονομικό πεδίο θα φτάνουν και στην κοινωνία.

Οι 40άρηδες σε πόστα – κλειδιά

Οι επιλογές από την γενιά των 40άρηδων δεν περιορίζονται μόνο στο πρόσωπο του νέου υπουργού Οικονομικών. Η επιλογή της Σοφίας Ζαχαράκη για το υπουργείο Παιδείας, της Δόμνας Μιχαηλίδου – που επανακάμπτει στην κυβέρνηση – στην θέση της υπουργού Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής δίνουν ακριβώς αυτόν τον τόνο.

Δύο νέοι πολιτικοί επελέγησαν επίσης για το υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, που θεωρείται κομβικής σημασίας λόγω της τραγωδίας των Τεμπών και της έμφασης που έχει δοθεί στον εκσυχρονισμό και την ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Ο Χρίστος Δήμας προέρχεται από πολιτική οικογένεια, αλλά είναι η πρώτη φορά που αναλαμβάνει θέση υπουργού (οι δύο προηγούμενες συμμετοχές του σε κυβέρνηση ήταν σε θέσεις υφυπουργού) και είναι γι αυτόν προσωπικό στοίχημα η επιτυχία σε ένα τόσο κρίσιμο υπουργείο. Ο αναπληρωτής υπουργός, Κωνσταντίνος Κυρανάκης, θεωρείται επίσης από τα δυναμικά πρόσωπα της νέας γενιάς και πέρασε επιτυχώς τις «εξετάσεις» αποτελεσματικότητας στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ειδικά στο θέμα των ψηφιακών πλειστηριασμών.

Οι αμετακίνητοι υπουργοί

Οι υπουργοί της κυβέρνησης που δεν θα εγκαταλείψουν τα χαροφυλάκιά τους είναι 10 και γι αυτούς θεωρήθηκε ότι το έργο τους βρίσκεται στις «ράγες» και δεν απαιτείται αλλαγή

Πρόκειται για τους υπουργούς Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη, Άμυνας Νίκο Δένδια, Εσωτερικών Θοδωρή Λιβάνιο, Ανάπτυξης Τάκη Θεοδωρικάκο, Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, Δικαιοσύνης Γιώργο Φλωρίδη, Εργασίας Νίκη Κεραμέως, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστας Τσιάρας και Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης.

Για τη Λίνα Μενδώνη δεν υπήρξε ποτέ σενάριο μετακίνησης, καθώς είναι η μακροβιότερη υπουργός στο ίδιο χαρτοφυλάκιο. Μπορεί αρχικά να ακούστηκε μετακίνηση της Νίκης Κεραμέως, αλλά προκρίθηκε η συνέχιση του έργου της από τη θέση της υπουργού Εργασίας, ενώ ο Άδωνις Γεωργιάδης συνεχίζει ως υπουργός Παιδείας όπως και ο ίδιος άλλωστε επιθυμούσε.

Η πολιτικά συμβολική μετακίνηση Βορίδη

Μια ακόμα μετακίνηση θεωρείται κομβικής σημασίας για το πολιτικό μήνυμα που εκπέμπει η κυβέρνηση, μετακίνηση που δεν θεωρείτο δεδομένη εξ αρχής. Ο Μάκης Βορίδης ως υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ είχε πολύ καλή συνεργασία με τον πρωθυπουργό, πήρε πολλές φορές πάνω του την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της κυβέρνησης, με τρόπο που το Μαξίμου θεωρεί εξαιρετικά επιτυχημένο. Υπήρξε ένας διασταγμός για την μετακίνησή του στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, αλλά η σύνθεση της ομάδας στο Μέγαρο Μαξίμου με «ενορχηστρωτή» τον Κώστη Χατζηδάκη άφησε τον χώρο για την μεταπήδηση σε ένα σημαντικό υπουργείο. Η επιλογή Βορίδη ουσιαστικά απευθύνεται και στους ψηφοφόρους και κυρίως στο πιο αμιγώς δεξιό κομμάτι, με στόχο να περιορίσει τις απώλεις που παρατηρούνται στα κόμματα δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας.

Αντιπολίτευση λαβωμένη με μία μόνο… Ζωή

Ο προβληματισμός για την κάμψη στα εκλογικά ποσοστά δεν είναι μόνο κυβερνητική υπόθεση. Ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνουν να πάρουν έστω μέρος της κυβερνητικής φθοράς, αντιθέτως βλέπουν συχνά και τα δικά τους ποσοστά να πέφτουν.

Μπορεί να υπάρχει μια ρητορική που ζητά την πτώση της κυβέρνησης ή την παραίτηση Μητσοτάκη, αλλά αυτό δεν φαίνεται να ζητείται από κάποιον πολιτικό φορέα που νοιώθει βάσιμα ότι είναι κυβέρνηση εν αναμονή. Ανδρουλάκης και Φάμελλος αν και έχουν ανεβάσεις τους τόνους και αυτό φάνηκε και στην κοινοβουλευτική αντιπαράθεση δε φαίνεται να έχουν καταφέρει να πείσουν το εκλογικό σώμα και αυτό όπως είναι αναμενόμενο δημιουργεί γκρίνιες. Και οι γκρίνιες συχνότατα προκαλούν εσωστρέφεια, κάτι που έχει πάντα αρνητικές επιπτώσεις. Να σημειωθεί ότι μιλάμε για δύο ηγεσίες που πρόσφατα αναβαπτίστηκαν μέσω της εσωκομματικής ψήφου.

Τα δημοσκοπικά κέρδη υπάρχουν ουσιαστικά μόνο για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και για τον Κυριάκο Βελόπουλο. Η άνοδος των τελευταίων εβδομάδων μάλιστα για την Πλεύση Ελευθερίας είναι θεαματική με κάποιες δημοσκοπήσεις να της δίνουν ακόμα και τη δεύτερη θέση με ποσοστά που αγγίζουν το 20%. ΟΙ δημοσκοπήσεις είναι βέβαια η φωτογραφία της στιγμής και η διατήρηση αυτής της δυναμικής μέχρι τις εκλογές είναι αμφίβολη, αλλά δεν παύει να είναι ένα πολιτικό γεγονός. Φαίνεται ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει επιλέξει την κατά μέτωπο επίθεση στην κυβέρνηση, που έχει σηκώσει το γάντι και την αντιμετωπίζει ως κύριο πολιτικό της αντίπαλο. Το πολιτικό σκηνικό είναι ρευστό, οι τάσεις και οι διαθέσεις της κοινής γνώμης μεταβάλλονται εύκολα και κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τη συνέχεια. Όπως και να έχει ο δρόμος προς τις κάλπες δε θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.