ΗΠΑ: Αντιφάσεις από Μπάιντεν, άγνοια κινδύνου από Τραμπ

Τις αμερικανικές προτεραιότητες στη Μέση Ανατολή έπειτα από την πτώση του Ασαντ επιχείρησε να αναλύσει ο Μάσιμο Γκάτζι της Corriere della Sera, εκκινώντας από τη θέση ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο μέλλων πρόεδρος, βλέπει παγίως την εξωτερική πολιτική ως συμφέρον στις ΗΠΑ deal.

«Δεν είναι φίλοι μας, δεν είναι ο αγώνας μας, ας μείνουμε έξω από αυτό» ήταν το πρώτο σχόλιο του Τραμπ στην πλατφόρμα Truth Social, γραμμένο κιόλας με κεφαλαία στοιχεία, όμως ο ιταλός δημοσιογράφος τού επισήμανε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι: «Θα κληρονομήσει έναν κόσμο πολύ διαφορετικό [από εκείνον της πρώτης θητείας του] και πολύ πιο περίπλοκο. Πώς θα αντέξει την πολυτέλεια της απεμπλοκής, τόσο σε διπλωματικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο;»

Ο Γκάτζι έγραψε ότι η αλλαγή στη Συρία είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία να αυξήσει ο Τραμπ την πίεση στη Ρωσία και στο Ιράν, δηλαδή στους δύο ηττημένους της υπόθεσης. Και ζήτησε μεν από τον Πούτιν διαπραγμάτευση για ειρήνη στην Ουκρανία, όμως με το Ιράν τα πράγματα είναι πιο σύνθετα, διότι άλλοι Ιρανοί θέλουν να σταματήσουν το πυρηνικό πρόγραμμα και να επιστρέψουν στον διάλογο και άλλοι δεν θέλουν.

«Ο Τραμπ το παίζει σκληρός, όμως  έστειλε τον Ελον Μασκ να συζητήσει με τον ιρανό πρεσβευτή στον ΟΗΕ». Και το πιο ζόρικο στοιχείο με το οποίο καλείται να καταπιαστεί η προεδρία Τραμπ είναι «η απείθαρχη σύμμαχος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία».

Ο Γκάτζι θύμισε το πολυεπίπεδο και «αδίστακτο» παιχνίδι του Ερντογάν, ιδίως με τη Ρωσία και με την Ουκρανία, την «επέκταση της επιρροής» της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, ακόμη και τη χρησιμοποίησή της από την κυβέρνηση Μπάιντεν ως ενδιαμέσου για κάποια επαφή με τους τζιχαντιστές του επικηρυγμένου από τις ΗΠΑ Αλ-Τζολάνι,

Την ίδια ώρα οι Αμερικανοί ενθαρρύνουν τους ορκισμένους εχθρούς τους Ερντογάν, τους Κούρδους, να επεκταθούν στο κέντρο της Συρίας ώστε να μη δοθεί χώρος ανάπτυξης στον επικίνδυνο ISIS. «Αυτές οι αντιφάσεις της διοίκησης Μπάιντεν είναι αναπόφευκτες» σχολίασε. Φυσικά, οι ΗΠΑ δεν εμπόδισαν και το Ισραήλ να καταλάβει περισσότερα εδάφη στο Γκολάν.

Στην Ουάσινγκτον σκέφτονται, συνέχισε ο αρθρογράφος, ότι οι τζιχαντιστές ενδέχεται να αφήσουν και κάποιο χώρο για τους Ρώσους και για τους Ιρανούς στη νέα Συρία, αν και ο Ερντογάν υπόσχεται ότι θα είναι ο εγγυητής της σταθερότητας. Τους Αμερικανούς ανησυχεί η πιθανότητα τουρκικού πογκρόμ εις βάρος των Κούρδων, οι οποίοι είναι σύμμαχοί τους.

Το Πεντάγωνο διαβεβαιώνει ότι δεν θα αφήσει ήσυχο τον ISIS, όμως σε έξι εβδομάδες, στην εποχή Τραμπ δηλαδή, τι θα γίνει; «Ο νέος πρόεδρος σίγουρα θα αναγνωρίσει μεγαλύτερο ρόλο στην Τουρκία, κάτι που πανηγυρίζουν ήδη οι Τούρκοι. Τραμπ και Ερντογάν έχουν τα ίδια μυαλά, όμως το εμπόδιο στις μεταξύ τους σχέσεις, η αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400 που οδήγησε στον αποκλεισμό της Τουρκίας από τα πιο προηγμένα αμυντικά συστήματα του ΝΑΤΟ, υπάρχει ακόμη».

Λόγω της απειλής του ISIS ο Τραμπ θα το σκεφτεί καλύτερα προτού διαλύσει τις αμερικανικές βάσεις και άρει την αμερικανική υποστήριξη προς τους Κούρδους, συνόψισε ο Γκάτζι. Και μάλλον δεν θα διανοηθεί ότι η Ρωσία είναι δυνατόν να εγκαταλείψει εντελώς τους στόχους της στη Μεσόγειο.

«Εξάλλου, τυχόν αμερικανική αποχώρηση μπορεί να ωθήσει τον Πούτιν προς τη Λιβύη, δεδομένου ότι οι μισθοφόροι της πρώην Ομάδας Βάγκνερ βρίσκονται ήδη στην Κυρηναϊκή και συνομιλούν με τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ». Ο πραγματικός κίνδυνος με τον Τραμπ είναι η λογική του για ξεχωριστά deals. Του διαφεύγει ότι το Ιράν, η Ρωσία, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα είναι όλα νήματα από το ίδιο κουβάρι.

. . .