Ευρωπαϊκή Αμυνα: Απάντηση στον Τραμπ η αύξηση στο 3%-3,5% του ΑΕΠ

Πέρα από το γενικό πολιτικό πρόβλημα που προέκυψε για τις κεντρώες και κεντροαριστερές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις της «φιλοσοφίας Μπάιντεν» με την επανεμφάνιση του Ντόναλντ Τραμπ στο προσκήνιο ως ηγέτη της συνολικής Δύσης, το πώς δηλαδή θα καταφέρουν να συντονίσουν τον βηματισμό τους με τον «αντιγκλομπαλιστικό» νέο Λευκό Οίκο, το ευρωπαϊκό πολιτικό προσωπικό πρέπει να λύσει και τον σφιχτό κόμπο των αμυντικών δαπανών των μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης που «τυχαίνει» να είναι και μέλη του ΝΑΤΟ. Λεφτά περισσευούμενα δεν υπάρχουν για κανόνια, όμως ο Τραμπ απαιτεί να υπάρξουν.

Oπως έγραψε η Corriere della Sera, οι ευρωπαίοι διπλωμάτες εργάζονται για να προετοιμάσουν την άτυπη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της ΕΕ, που θα γίνει στο Βέλγιο στις 3 Φεβρουαρίου. Κατά το επίσημο πρόγραμμα, εκεί θα συζητηθεί «η ευρωπαϊκή άμυνα» και μάλιστα υπό το πρίσμα «του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας» (για τον οποίο, ωστόσο, ο Τραμπ έχει τα δικά του σχέδια).

Η Corriere έβαλε την πινελιά της γράφοντας ότι «οι ευρωπαίοι πολιτικοί θα δώσουν και την απάντηση στον Τραμπ». Ποιο ακριβώς είναι το ερώτημα; Ούτε λίγο ούτε πολύ, η εκ μέρους του Τραμπ «απειλή κατάργησης της αμερικανικής στρατιωτικής προστασίας στις χώρες που δεν αυξάνουν τις αμυντικές δαπάνες τους».

Ο Τραμπ υπέδειξε το όριο που πρέπει να ισχύει και για τους 32 εταίρους του ΝΑΤΟ, και είναι το 5% του ΑΕΠ, συνέχισε η Corriere. Κάποιες κυβερνήσεις ψέλλισαν ήδη ότι πρόκειται για ανέφικτο στόχο, όμως «κανείς δεν έχει βροντοφωνάξει όλα όσα λέγονται μεταξύ των διαφόρων ευρωπαϊκών πρωτευουσών». Οτι δηλαδή «αυτό το 5% είναι μη βιώσιμο ακόμη και για τις ΗΠΑ».

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: «Το 2025 το Πεντάγωνο θα διαχειριστεί 895 δισ. δολάρια, ποσόν ίσο με το 3,2% του εκτιμώμενου ετησίου ΑΕΠ. Το 5% σημαίνει ότι ο Τραμπ πρέπει να διαθέσει άλλα 526 δισ. δολάρια. Η σούμα είναι τερατώδης. Προκύπτει 1,4 τρισ. δολάρια επί ομοσπονδιακού Προϋπολογισμού 7 τρισ. δολαρίων».

Τέτοιες γαλαντομίες στους εξοπλισμούς τους, κοντά στο 5% του ΑΕΠ τους, «οι ΗΠΑ έχουν να επιδείξουν από το 2010, όταν είχαν εμπλακεί σε πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ». Οπότε τίθεται και το ερώτημα πού το πάει ο Τραμπ. Πάντως, σε ό,τι αφορά τους Ευρωπαίους (την ΕΕ), η Corriere είναι βέβαιη ότι πλέον δεν έχουν την αυταπάτη ότι οι μπίζνες σταματούν τη Ρωσία και το πρόβλημά τους είναι «πώς θα εφαρμοστεί συνεκτική και συγκεκριμένη δράση» – εναντίον της Ρωσίας, προφανώς, και στρατιωτική, προφανέστερα. Εξάλλου «τον [ΝΑΤΟϊκό] στόχο περί στρατιωτικών δαπανών στο 2% του ΑΕΠ μόνο η Ιταλία και η Ισπανία δεν έχουν επιτύχει ακόμη». Για το ζήτημα των στρατιωτικών κονδυλίων «σημαντικό θα είναι το ραντεβού στις 3 Φεβρουαρίου».

Στη συνέχεια του κειμένου του το ιταλικό μέσο έθεσε το εύλογο ερώτημα πώς είναι δυνατόν να αποφασίζεται αύξηση των αμυντικών δαπανών με τον κορσέ του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας αχαλάρωτο. Η υπόμνηση των δημοσιονομικών περιορισμών που συνοδεύουν το ευρώ και την κυκλοφορία του ήταν πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Corriere ώστε να επαναφέρςι στο προσκήνιο τις προτάσεις του «δικού της» Μάριο Ντράγκι: «Η Εκθεση Ντράγκι υποδεικνύει τη χρηματοδότηση των νέων στρατιωτικών αναγκών με την έκδοση ευρωομολόγων, εγγυημένων από την ΕΕ». Εχοντας, όμως, επίγνωση της σθεναρής άμυνας των Βορείων στη συζήτηση περί ευρωομολόγων, συμπλήρωσαν: «Το θέμα, βέβαια, είναι ταμπού».

Οπότε; «Χρειάζεται ένα σημείο καμπής. Πολιτικό και ψυχολογικό. Η εσωτερική αντιπαράθεση εντός της ΕΕ θα τρέξει παράλληλα με τις δύσκολες διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού, οι οποίες θα διαρκέσουν μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στις 24-25 Ιουνίου στην Ολλανδία. Δεν είναι εύκολο να βρεθεί σύνθεση, πρωτίστως στην ευρωπαϊκή πλευρά. Ομως η διαβούλευση με τον Τραμπ θα είναι καθοριστική. Η επικρατέστερη πρόβλεψη είναι ότι οι σύμμαχοι ενδέχεται να συμφωνήσουν σε δέσμευση για δαπάνες περί το 3%-3,5% του ΑΕΠ».

Τελευταίο, το σχόλιο: «Για την Ευρώπη τέτοια εξέλιξη σημαίνει επιστροφή στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου».

. . .